ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΑΙΡΑ: Παραμυθία θα πει παρηγοριά

Μια φορά κι έναν καιρό… Έτσι δεν ξεκινούν όλα τα παραμύθια; Μια φορά κι έναν καιρό… και ζήσαν αυτοί καλά, κι εμείς καλύτερα. Μα έτσι δεν τελειώνουν όλα. Τότε γιατί συνεχίζουμε να διαβάζουμε παραμύθια στα παιδιά; Ποιος ξέρει… Ίσως γιατί τα παραμύθια είναι ωραία. Ίσως γιατί εξάπτουν τη φαντασία. Ίσως γιατί η ζωή είναι πολύ σκληρή και πικρή για να τη ζει κανείς χωρίς λίγο παραμύθι, χωρίς λίγη ελπίδα για κάτι καλύτερό ή ακόμα και χωρίς το θαύμα εκείνου που θα έπρεπε να έρθει και ποτέ δεν έρχεται.

Τελικά, χωρίς το ψέμα. Γιατί φαίνεται ότι το ψέμα είναι το αλατοπίπερο της ζωής. Κι αν το συμπέρασμα ως τέτοιο εξάγεται με μια κάποια δυσκολία και μια μικρή επιφύλαξη όταν αφορά τα παιδιά, όταν αφορά «μεγάλους» αποκτά αίφνης διαστάσεις αξιώματος. Βλέπεις, και τα μεγάλα παιδιά αρέσκονται στα παραμύθια και ιδιαίτερα σε εκείνα τα οποία έχουν «happy end». Αρκεί δηλαδή να τελειώνει ευχάριστα, και έτσι να ξορκίζονται όλοι οι δαίμονες της λογικής, της αλήθειας, της αμείλικτης καθημερινότητας. Σε αυτό το περιβάλλον, κανένας Σωκράτης δε θα επιτύχει να εισάγει καινά δαιμόνια στην ιδανική πολιτεία μας. Να ‘ναι μόνο καλά το matrix που δουλεύει υπερωρίες. 

Ήταν λοιπόν που λες, μια φορά κι έναν καιρό, ένας πατερουλης, που ήταν πάνσοφος και πανταχού παρών. Είχε σπουδάσει στα καλύτερα πανεπιστήμια και είχε μυηθεί από νωρίς στην τέχνη της ορθούς διακυβέρνησης. Μόνο που η χώρα την οποία ήταν γραφτό να κυβερνήσει, η ονομαστή Ψωροκώσταινα, ήταν φτωχιά, πολλή φτωχιά, παρά τα ποικίλα κάλλη της και τα πλούσια ελέη της. Ο κόσμος υπέφερε αλλά έκανε υπομονή… Μόνο που όση υπομονή κι αν έκανε, ο ουρανός δε γινόταν πιο γαλανός, ούτε οι λεμονιές άνθιζαν ποτέ στη γειτονιά. Αναπόφευκτα όμως κάποτε έφτασε ο κόμπος στο χτένι.

Και εκεί που όλα έδειχναν ότι η σταθερότητα και η συνοχή της ναρκωμένης κοινωνίας κρεμόταν από μία κλωστή, εμφανίστηκε ο καλός πατερούλης, ώστε να πορευτεί με ασφάλεια ο περιούσιος αλλά χωρίς περιουσία λαός. Και είπε με στεντόρεια φωνή: Ο θεός της Ελλάδος είναι μαζί μας και στο τέλος όλα θα πάνε κατ’ ευχήν.

Όλοι περνάμε δύσκολα τώρα αλλά σύντομα, μέσα στα επόμενα χρόνια οι απολαβές σας θα πολλαπλασιαστούν. Βεβαίως, όλα αυτά με την προϋπόθεση ότι θα συνεχίσετε να κάνετε υπομονή, ακόμη κι αν δεν έχετε να πληρώσετε το ρεύμα, να βγάζετε τους χειμώνες χωρίς θέρμανση, να κρατάτε μικρό καλάθι του νοικοκυριού όταν πηγαίνετε για ψώνια, κι ας έχετε δουλειά μόνο τους ζυγούς μήνες το χρόνο. Μα πάνω από όλα να είστε ευγνώμονες για τα fuel pass, τα Power pass,  Freedom pass, τα Food pass, ταDentist pass…

 που σας παρέχει η κυβέρνηση. Και μην ξεχνάτε η εποχή είναι ιστορική. Οι στιγμές κρίσιμες. Μια στραβοτιμονιά αρκεί να γκρεμιστούν όλα σαν χάρτινος πύργος. Αλλά αυτό δε θα συμβεί όσο θα συνεχίσετε να πιστεύετε στα παραμύθια. Άλλωστε όπως λέγαν  και οι παλιοί,  παρηγοριά το παραμύθι με ένα κουκί και ένα ρεβίθι…