Αιρετικά και επίκαιρα: Προεδρικό φάουλ, πρωθυπουργικό οφσάιντ
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”116780″ img_size=”full”][vc_column_text]Οι περγαμηνές της Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου ήταν και παραμένουν αδιαμφισβήτητες. Δεν είναι ανάγκη να επισημάνει κανείς τις θέσεις στις οποίες έχει θητεύσει, προτού αναλάβει εκείνη του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα. Αρκεί μόνο να επισημάνει μερικούς σταθμούς στην δικαστική της καριέρα:
«Ήταν εισηγήτρια στην απόφαση για τη διατήρηση των Προσφυγικών της λεωφόρου Αλεξάνδρας και των διατηρητέων της οδού Διονυσίου Αρεοπαγίτου και εισηγήτρια στην απόφαση εναντίον της εκτροπής του Αχελώου. Υπήρξε μέλος της μειοψηφίας που διαφώνησε με την κατάργηση του νόμου Ραγκούση για την ιθαγένεια, είχε ταχθεί υπέρ της αλλαγής των ταυτοτήτων και της μη αναγραφής του θρησκεύματος, ενώ το 2018 υπό την προεδρία της, το ΣτΕ αποφάσισε ότι είναι νόμιμη και αναγκαία η ένταξη των προσφυγόπουλων στα σχολεία».
Πρόκειται λοιπόν για μία καταξιωμένη δικαστικό, με προοδευτική, θα λέγαμε, φυσιογνωμία. Όταν προτάθηκε για το ανώτερο αξίωμα της χώρας, φάνηκε να απολαμβάνει της ευρείας αποδοχής τόσο του πολιτικού κόσμου, όσο και της κοινωνίας των πολιτών, όχι απλώς επειδή θα γινόταν η πρώτη γυναίκα ΠτΔ, αλλά λόγω του εγνωσμένου κύρους και της ρηξικέλευθης αντίληψής της για τα πράγματα. Γι’ αυτό είναι μάλλον διπλή και η λύπη την οποία προκάλεσε με την απόφασή της να μην καλέσει, ως όφειλε,τα μέλη του Συλλόγου Φυλακισθέντων και Εξορισθέντων 1967-1974, στην δεξίωση που έγινε στο Προεδρικό Μέγαρο για την 46η επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Είναι το πρώτο σοβαρό φάουλ της κ. Προέδρου, και όσο κι αν την εκτιμά κανείς γι’ αυτό που είναι και γι’ αυτό που μπορεί να προσφέρει στη χώρα, δεν μπορεί να μην το καταλογίσει.
Οι άνθρωποι οι οποίοι εξορίστηκαν, βασανίστηκαν, ταπεινώθηκαν και έδωσαν την ζωή τους για την ανατροπή της χούντας και την αποκατάσταση της δημοκρατίας στη χώρα, δεν νοείται να αποκλείονται από μία τέτοια εκδήλωση, πρωτίστως για λόγους ηθικής τάξης. Παράλληλα, δεν γίνεται να μιλήσεις γι’ αυτό το θέμα και σε μία τέτοια συγκυρία, και να μην αναφερθείς στον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Κι όμως, ο πρωθυπουργός το έπραξε βγαίνονταςξεκάθαρα οφσάιντ, αφού στα περίπου τέσσερα λεπτά που μίλησε, δεν ονομάτισε ούτε άπαξ, ούτε για τους τύπους που λένε, τον πρώτο μεταπολιτευτικό πρωθυπουργό της χώρας και ιδρυτή της παράταξης της οποίας ηγείται. Καθένας αντιλαμβάνεται την ιστορία όπως επιθυμεί αλλά και πάλι ορισμένοι βασικοί κανόνες ισχύουν για όλους. Ακόμη κι αν είσαι ο πρωθυπουργός της χώρας. Ακόμη κι αν είσαι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
