Αιρετικά και επίκαιρα: Ιούλιος, γεμάτος πίκρες κι αλχημείες
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”140894″ img_size=”full”][vc_column_text]Ο Τόμας Ελιοτ είπε στην «Ερημη Χώρα»: «Ο Απρίλης είναι ο μήνας ο σκληρός, γεμάτος πασχαλιές κι επιθυμίες…». Εμείς λέμε: «Ο Ιούλιος είναι ο μήνας ο σκληρός, γεμάτος πίκρες κι αλχημείες…».
Κι αναρωτιόμαστε πώς τα κατάφεραν, τον Ιούλιο, τον φωτεινότερο μήνα του τόπου μας, να τον κάνουν τον πιο «μαύρο» μήνα της ζωής μας.. Με αδιανόητες αλχημείες, προκλητικές συνεργασίες, σκληρές αποφάσεις και ΜΜΕ που μας «έπειθαν» ότι όλα είναι για το «καλό» μας.
Η πίκρα μας κι ο πόνος μας δεν είναι μόνο ο κατήφορος της πατρίδας μας, δεν είναι μόνο ότι κατέστρεψαν τα καλύτερα χρόνια της ζωής μας. Είναι κάτι ουσιαστικότερο. Έκοψαν τα φτερά μιας γενιάς που ήταν έτοιμη για το μεγάλο πέταγμα· στη δημοκρατία, τον πολιτισμό, την οικονομία και τις επιστήμες. Μιας γενιάς που είχε τα φόντα να κάνει την πατρίδα μας ισάξια με τις άλλες χώρες της Ευρώπης. Να αξιοποιήσει τα προτερήματά μας και να μειώσει τα κουσούρια μας.
Και τώρα, τι κάνουμε τώρα; Ας κλείσουμε με τον τωρινό Ιούλιο. Τον «Αλωνάρη», όπως τον λένε οι παροιμίες μας. Θα μας εξοντώσουν τα απανωτά κύματα πανδημίας με τα οποία μας τρομάζουν κάθε μέρα αρμόδιοι και αναρμόδιοι ή θα γλιτώσουμε; Θα μας τρελάνει ο ατέλειωτος καύσωνας ή θα περάσει κι αυτό, όπως πέρασαν τόσοι άλλοι πρωτοφανείς λοιμοί και καταποντισμοί των τελευταίων χρόνων;
Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Το λένε και οι παροιμίες μας…
«Τον Αλωνάρη κι αν καείς… τον Αύγουστο θα δροσιστείς…».[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
