Aδέσποτες ζωές

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”54622″ img_size=”full”][vc_column_text]Αφιέρωσαν τον ελεύθερο χρόνο τους –και όχι μόνο- στη φροντίδα των ταλαίπωρων ζωντανών που τα περιμάζεψαν από τους δρόμους, συνήθως σε κακή κατάσταση.

Να προσπαθούν –τις πιο πολλές φορές μάταια- να εξασφαλίσουν πόρους από τον τοπικό δήμο, να προγραμματίσουν στειρώσεις και εμβολιασμούς, να μιλήσουν με υποψήφιους αναδόχους, να ευαισθητοποιήσουν την τοπική κοινωνία στο θέμα της υπεύθυνης συμπεριφοράς απέναντι στα συμπαθή τετράποδα. «Εδώ οι άνθρωποι δεν έχουν να φάνε κι εσύ ασχολείσαι με τα σκυλιά;» ακούνε ολοένα και συχνότερα. Δεν πτοούνται. Απλά απορούν με την υποβόσκουσα σκληρότητα. Μήπως τα αδέσποτα δεν είναι προϊόν ανθρώπινης αδιαφορίας και θύματα εγκληματικής ανευθυνότητας; Σε τελική ανάλυση ο καθένας έχει το δικαίωμα να καταθέτει το απόθεμα αγάπης όπως εκείνος πιστεύει. Άσε που η φροντίδα αυτών των άμοιρων ψυχών επιστρέφει εντέλει στον ίδιο τον άνθρωπο και μάλιστα πολλαπλά. Δεν βαριέσαι, από σκύλο πάντως… δεν άκουσαν ποτέ κακή κουβέντα.

Σας μιλώ για την πρόεδρο της Ελληνικής Φιλοζωικής Ένωσης Ζαχάρως Ρένα Σπηλιοπούλου, την Μυρσίνη Σαλαμάνη, μια δραστήρια φιλόζωη από τις «Αδέσποτες πατούσες Πύργου», την ψυχολόγο από την Αμαλιάδα Άρτεμις Δημητροπούλου και την κτηνίατρο από τα Λεχαινά Παναγιώτα Τσάγκου. Τέσσερις γλυκύτατες νέες γυναίκες που προσπαθούν με την αγάπη τους να καλύψουν το κενό πολιτείας και κοινωνίας. Υποκλίνομαι…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]