Γράφει ο ιατρός Βαγγέλης Δημητρόπουλος*

Σε μια εποχή που όλα αμφισβητούνται και ανά λεπτό εμφανίζονται θέματα από τα ιδιωτικά νοσοκομεία λιγότερο, από τα δε δημόσια νοσοκομεία περισσότερο, περιήλθε στην αντίληψη μου το θέμα της εμφάνισης των αλλεργιών σε φάρμακα κ τρόπους χορήγησης τους! Εξαρχής το τονίζω είναι λάθος και εγκληματική αμέλεια να έχεις στα χέρια σου Ιατρική οδηγία για το φάρμακο Α και να πας να χορηγήσεις στον άρρωστο το φάρμακο Β.

Η επόμενη επισήμανση έχει να κάνει με την παραδοχή ,ότι όλα τα φάρμακα από το ταπεινό ντεπόν ίσαμε το ποιο ακριβό κάνουν αλλεργίες! Δεν είναι σημερινή διαπίστωση αυτό αλλά γνώση στο διάβα των χρόνων και κτήμα λεγόμενων κολοσσών της Ιατρικής τέχνης και επιστήμης.

Δεν υπάρχει κανένα αθώο φάρμακο που να αισθάνεσαι ασφαλής στην χορήγηση του.

Αλλεργία σε φάρμακο μπορεί να συμβεί στο σπίτι, στο αυτοκίνητο, στην βόλτα, στο νοσηλευόμενο άρρωστο.

Η αμεσότητα της αντίληψης και των πρόδρομων συμπτωμάτων, αλλά όσων μετά ακολουθούν στην αλλεργία είναι το πρώτιστο.

Πόσοι από μας δεν περνούμε αλόγιστα το οποιοδήποτε φάρμακο ή φαρμακευτικό σκεύασμα, ή αντιβιώσεις από το φαρμακείο, ή περίπτερο, ή σούπερ μάρκετ, και ξαφνιαζόμαστε στην εμφάνιση αλλεργίας! Μα γιατρέ μου έχω πιει τόσα Augmentin, πώς έγινε τώρα να με πειράξει; Εύλογη η απορία του καθενός, αλλά η απάντηση βρίσκεται στην πολυπαραγοντική αιτιολογία εμφάνισης της αλλεργίας.

Έκδοχο του φαρμάκου,η ίδια η φαρμακευτική ουσία, η διατροφή, η θερμοκρασία, το περιβάλλον, κτλ σχετίζονται άμεσα, με κάθε αλλεργία!

Στην ελληνική επικράτεια απαγορεύεται να παίρνεις αντιβιώσεις από το φαρμακείο, χωρίς ιατρική συνταγή! Πόσοι όμως πειθαρχούν; Όλοι έχουμε την άμεση πρόσβαση στο φαρμακείο της γειτονιάς, του φίλου του γνωστού, και αδυνατούμε να εφαρμόσουμε το νόμιμο κ σωστό, που αφορά την εκτίμηση από γιατρό κ ότι αυτός συστήσει! Το να υποκαθιστάς το γιατρό, γιατί έτσι γουστάρεις, δεν σε απαλλάσσει από όλες τις ευθύνες που θα προκύψουν.

Ιατρικά λάθη τόσα πολλά τόσα χρόνια! Νοσηλεύτριες μόνες σε γεμάτες κλινικές να παλεύουν με αρρώστους και το χρόνο για να ικανοποιήσουν το υποκειμενικό σύμπτωμα του κάθε άρρωστου κ εκνευρισμένου συνοδού! Καθημερινό φαινόμενο η εμφάνιση αλλεργίας ,σε χορηγούμενο φάρμακο είτε σε λήψη από το στόμα ,είτε από άλλες οδούς χορήγησης!

Οι ενδοφλέβιες χορηγήσεις φαρμάκων επειδή είναι άμεση κ τάχιστη η είσοδος του φαρμάκου στην κυκλοφορία του αρρώστου, απαιτούν γνώση και Συμμόρφωση, αλλά και αμεσότητα. Ο χρόνος είναι αντίστροφος στο κεφάλαιο ζωή.

Η άμεση διακοπή, χορήγησης αίματος, φαρμάκων, αντιβιώσεων κτλ στην εμφάνιση κάθε συμπτώματος είναι η πρώτιστη ενέργεια, η ενημέρωση του γιατρού η επόμενη και η έναρξη αγωγής ενάντια στην αλλεργία ή επόμενη!

Αναλόγως της βαρύτητας της αλλεργικής αντίδρασης, η δράση της θεραπευτικής ομάδας έχει την αντίστοιχη ενέργεια! Αλλεργικό shock-χορήγηση αδρεναλίνης, κνιδωτικό εξάνθημα-χορήγηση αντιισταμινικών! Η κορτιζόνη που όλοι φωνάζουν κ απαιτούν στην άγνοια τους έρχεται τρίτη στην κλίμακα αντιμετώπισης. Αν η χορήγηση αδρεναλίνης δείχνει σε δευτερόλεπτα την αποτελεσματικότητα της, η χορήγηση κορτιζόνης δείχνει μετά από 10 λεπτά κ αυτά αμφίβολα,όταν πιθανόν όλα για τον άρρωστο να έχουν δρομολογηθεί, είτε θετικά είτε αρνητικά.

Θέλω να αναφέρω κάτι σαν γιατρός και άνθρωπος! Κανένας γιατρός καμία νοσηλεύτρια στο πλαίσιο απόκρυψης δράσης φαρμάκου κ αλλεργίας μην αποσιωπά το γεγονός και το κρύβει. Σε εμφάνιση αλλεργίας άμεσα δράση σαν ομάδα και ζητάς βοήθεια. Η πληρότητα της ομάδας αντιμετώπισης προσφέρει πολλά κ σώζει τον άρρωστο.

Σε πολλά κράτη ασθενείς και συνάνθρωποι με ιστορικό αλλεργίας έχουν στο λαιμό αντί του ακριβού κοσμήματος, κάτι αντίστοιχο σαν την στρατιωτικό ταμπελάκι, που προειδοποιηθεί και γνωστοποιεί την αλλεργία και το ιστορικό που έχει!

Κανένας κ ποτέ όσο σίγουρος και να νιώθεις, μην αμελείς τον κίνδυνο της κάθε αλλεργίας, και την ζωής αυτού που την εμφανίζει! Ορθό κ πρέπον να μένεις ψύχραιμος και να κάνεις όλες εκείνες τις ενέργειες που θα βοηθήσουν, τον πάσχοντα! Μην αδιαφορείς! Μείνε δίπλα στον άρρωστο. Νιώσε την αγωνία του, και κάνε την κτήμα σου αλλά και οδηγό σου στην καριέρα σου! Δεν μπορώ να φανταστώ λειτουργούς της υγείας 55 κ 60 χρόνων να είναι αδιάφοροι, και ότι φταίει η κακιά στιγμή! Η ταυτοποίηση του αρρώστου, ο έλεγχος της φαρμακευτικής αγωγής, η συμμόρφωση σε χρόνους χορήγησης και λίγο παραπάνω, η παράταση κ η παραμονή για εύλογο διάστημα μετά τις χορηγήσεις αυτές, των ασθενών στο χώρο νοσηλείας είναι επιτακτική! Η βιασύνη σε όλα δεν είναι καλός οδηγός. Αντιθέτως!

Ρίξε άλλη μια ματιά στο φάρμακο κ στον άρρωστο! Πολλά θα κερδίσεις… τίποτα δεν θα χάσεις!

  • Ο Βαγγέλης Δημητρόπουλος είναι Επιμελητής Γενικής Ιατρικής στο Γενικό Νοσοκομείο Αμαλιάδας