Ο χρόνος μετράει αντίστροφα και πιέζει αφόρητα καθώς το τέλος της διαδρομής είναι η 21η Ιουνίου. Οι εταίροι-δανειστές και με το Eurogroup της Δευτέρας ξεκαθάρισαν ότι προϋπόθεση για την ομαλή έξοδο από το πρόγραμμα είναι η έγκαιρη υλοποίηση των 88 προαπαιτούμενων τα οποία προβλέπει η τέταρτη αξιολόγηση. Η ολοκλήρωση τους, όπως είπε και ο πρόεδρος του Eurogroup Μάριο Σεντένο, θα ανοίξουν το δρόμο για την υλοποίηση όλων όσων έχουν συμφωνηθεί για τη διευθέτηση του χρέους.

Οι προϋποθέσεις δημιουργούνται μέσα σε ένα ασφυκτικά χρονικά πλαίσιο το οποίο θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως το τέλος Μαΐου. Οι τεχνικές λεπτομέρειες θα πρέπει στη συνέχεια να οριστικοποιηθούν μέχρι την τελευταία πριν τις καλοκαιρινές διακοπές συνεδρίαση των υπουργών Οικονομικών της Ευρωζώνης στις 21 Ιουνίου.  Εκεί θα πρέπει να ληφθεί η πολιτική απόφαση για μια συμφωνία πακέτο η οποία θα περιλαμβάνει τον τρόπο επιτήρησης της ελληνικής οικονομίας μετά την ολοκλήρωση των Μνημονίων, τους δημοσιονομικούς στόχους, τον χρόνο εφαρμογής των ήδη ψηφισμένων μέτρων για το 2019 και το 2020, αλλά κυρίως τα μέτρα τα οποία θα ληφθούν για τη διευθέτηση του ελληνικού χρέους.

Ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, που είχε κατ′ ιδίαν συνάντηση με τον κ. Σεντένο πριν από το Eurogroup, δεσμεύτηκε να παρουσιάσει πριν από το Πάσχα την Αναπτυξιακή Στρατηγική, που θα περιλαμβάνει δεσμεύσεις για συνέχιση των μεταρρυθμίσεων, διατήρηση των μνημονιακών παρεμβάσεων και επίτευξη των συμφωνημένων δημοσιονομικών στόχων τα επόμενα χρόνια. «Θα είναι ένα μεγάλο τεστ αξιοπιστίας και ισχυρή ένδειξη της δέσμευσης της Ελλάδας μετά το πρόγραμμα. Το πλαίσιο μετά το τρέχον πρόγραμμα δεν μπορεί να είναι ή να μοιάζει με 4ο πρόγραμμα», επισήμανε ο κ. Μοσκοβισί, ενώ ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ τόνισε ότι η Αναπτυξιακή Στρατηγική θα εξεταστεί προσεκτικά, ώστε να διαπιστωθεί πώς επηρεάζει τη βιωσιμότητα του χρέους.

Διαφορετικά σενάρια

Οι τεχνικές διεργασίες αναφορικά με το περιεχόμενο της λύσης για το χρέος έχουν εδώ και καιρό ξεκινήσει. Οι ευρωπαίοι τεχνοκράτες του ESM «τρέχουν» διαφορετικά σενάρια προκειμένου να καταλήξουν στην λύση που θα φέρει το κατάλληλο αποτέλεσμα. Οι ειδικοί επεξεργάζονται το κάθε σενάριο με διαφορετικές παραμέτρους προκειμένου να δουν τα αποτελέσματα με διαφορετικές μακροοικονομικές προβλέψεις για την πορεία του πλεονάσματος, της ανάπτυξης της Οικονομίας, αλλά και των αποκρατικοποιήσεων.

Το οριστικό σενάριο θα αποφασιστεί από κοινού μεταξύ των Ευρωπαϊκών Θεσμών και του ΔΝΤ, εφόσον οι δύο πλευρές καταφέρουν να καταλήξουν σε ένα κοινό δημοσιονομικό σενάριο για την πορεία της Ελληνικής Οικονομίας. Αρμόδιοι παράγοντες εξηγούν ότι αν και η πρόθεση και των δύο πλευρών είναι να βρεθεί κοινός τόπος, αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο από τη στιγμή που και οι δύο πλευρές ξεκινούν τις εκτιμήσεις τους από διαφορετική αφετηρία.

Η στάση του ΔΝΤ θα κριθεί από πολλούς παράγοντες, αν και προς το παρόν δεν μοιάζει διατεθειμένο να αλλάξει τις εκτιμήσεις του αναφορικά με την δυνατότητα να πετύχει η Ελληνική Οικονομία τόσο υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, την ώρα μάλιστα που συνεχίζει να αμφισβητεί τους υψηλούς ρυθμούς αύξησης του ΑΕΠ. Ωστόσο, το γεγονός ότι το Ταμείο δείχνει να μην θέλει να οδηγήσει στα άκρα τις σχέσεις του με τους Ευρωπαίους θα μπορούσε να «ανοίξει ένα παράθυρο αισιοδοξίας» για την επανεξέταση των εκτιμήσεων του μετά τη επικαιροποίηση των δημοσιονομικών στοιχείων από την κυβέρνηση το δεύτερο τρίμηνο του έτους.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι θα οδηγήσει και σε συνολική συμφωνία μεταξύ των Θεσμών, αλλά θα μπορούσε να διευκολύνει τις διαδικασίες προκειμένου να καταλήξουν οι Ευρωπαίοι στο σχεδιασμό του λεγόμενου «γαλλικού μηχανισμού» για την εξυπηρέτηση του χρέους, ο οποίος θα συνδυαστεί με τη ρύθμιση του μέσω της επιμήκυνσης της λήξης των δανείων που έχει λάβει η Ελλάδα.