Καθώς περνάνε οι μέρες από την εκφώνηση του προγράμματος Μητσοτάκη στη ΔΕΘ και παρά την γοητεία της δραστικής μείωσης της φορολογίας που περιλαμβάνει,εναερώτημα τίθενται από πολλούς που προτίθενται να ψηφίσουν Νέα Δημοκρατία: αν είναι εφικτή η έγκρισή του από τους δανειστές . Παλαιός οικονομικός παράγοντας σχολίασε ειρωνικά πως το πρόγραμμα του Κυριάκου είναι για την 4ετία 2023-2026.
Οι εξαγγελίες του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη στην 83η ΔΕΘ μοιάζουν με τις Σειρήνες που αντιμετώπισε ο πολύπαθος Οδυσσέας που αναγκάστηκε να κλείσει τα αφτιά του για να μην τον τραβήξουν προς το μέρος τους και τον κατασπαράξουν. Οι εξαγγελίες του χαϊδεύουν αφτιά, ίσως και κάποιες τσέπες, αλλά είναι παντελώς εκτός του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος που έχει συμφωνηθεί με τους πιστωτές της χώρας, δηλαδή είναι εκτός πραγματικότητας, σε αντίθεση με το πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας που είναι συμβατό.
Βέβαια, ο κ. Μητσοτάκης είπε πως για να μπορέσει να εφαρμοστεί το πρόγραμμά του προϋποτίθεται μείωση των δημοσιονομικών πλεονασμάτων χωρίς να πει πόσο, αλλά σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς χρειάζεται με πέσουν στο μισό, ήτοι στο 2% του ΑΕΠ ή και πιο κάτω, αντί του 3,5% που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο έως το 2022 και 4,5% που προβλεπόταν επί Σαμαρά.
Θα διακινδύνευαν οι πιστωτές και η ΕΕ μία τέτοια αλλαγή του Μεσοπρόθεσμου; Μάλλον όχι, παρ΄ ότι οι μεταρρυθμίσεις Μητσοτάκη θα τους ήταν πιο ελκυστικές. Δεν θα ενέκριναν τη μείωση των πλεονασμάτων για τους εξής λόγους:
Το πρόγραμμα Μητσοτάκη εμπεριέχει σε υψηλό βαθμό τον κίνδυνο να υπάρξει ένα δημοσιονομικό κραχ στο χρονικό διάστημα μεταξύ της εφαρμογής και της απόδοσης των μέτρων. Δηλαδή, θα χρειαστεί χρόνος για να αποκατασταθούν τα έσοδα που θα χαθούν από την δραστική μείωση των φόρων από τους φόρους που θα αποδώσει η ανάπτυξη.
Δεν θα ρίσκαρε να τινάξει στον αέρα μια Ελλάδα σε μετάβαση για την ανάκτηση του αξιόχρεού της, την ώρα που μόλις αποκαταστάθηκε η αξιοπιστία της με την ολοκλήρωση του 3ου προγράμματος διάσωσης και όχι με τα δύο προηγούμενα και η οποία τεκμηριώνεται με την σταδιακή αναβάθμιση από τους διεθνούς οίκους αξιολόγησης.
Τέλος, εκτός από το αναξιόπιστο παρελθόν της Νέας Δημοκρατίας (fake στατιστικά στοιχεία και εξαπάτηση της Κομισιόν την περίοδο Καραμανλή-Αλογοσκούφη, αποφυγή Σαμαρά για την 5η αξιολόγηση το 2014 κλπ), η στάση της στο Μακεδονικό είναι ακατανόητη. Επίσης, οι Βρυξέλλες φοβούνται ότι η ΝΔ είναι υποχείριο του παλιού κατεστημένου και της διαπλοκής που το θεωρεί εν πολλοίς συνυπεύθυνο για τη χρεοκοπία.
Υπάρχει ένα σοβαρό τμήμα του επιχειρηματικού κόσμου που έχει αρχίσει να αντιλαμβάνεται γεωστρατηγικά τις πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μας και το οποίο τάσσεται ευθέως υπέρ της Συμφωνίας των Πρεσπών, θεωρώντας πως αποτελεί κίνηση προς τα εμπρός για την Ελλάδα, ανοίγει νέες επιχειρηματικές δυνατότητες στα Βαλκάνια και εκτιμά ότι η υλοποίησή της θα προσδώσει κύρος στη χώρα. Τη θέση αυτή συμμερίζονται ευρύτεροι κύκλοι των ανώτερων κοινωνικών στρωμάτων που παραδοσιακά ψηφίζουν ΝΔ και θεωρούν ότι οι Σαμαράς-Βορίδης-Γεωργιάδης εγκλώβισαν τον Μητσοτάκη σε ένα επικίνδυνο αναχρονισμό που θέτει τη ΝΔ απέναντι στις ΗΠΑ και στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
Αν το πρόγραμμα Μητσοτάκη δεν περάσει, αυτό που θα μείνει θα είναι ο νεοφιλελεύθερος λαϊκισμός του. Ένα πρόγραμμα που θα προκαλούσε τεράστια κοινωνική αναστάτωση, σε μια εξαντλημένη κοινωνία, με αστάθμητες συνέπειες στην πολιτική σταθερότητα που έχει ανάγκη η χώρα. Πρόκειται για ένα δάνειο πρόγραμμα, μια συνταγή, μια ρετσέτα χωρίς ίχνος ελληνικής προστιθέμενης αξίας. Αυτό φάνηκε και από το κακέκτυπο σύνθημα του Μπάρακ Ομπάμα Yeswecan, που έγινε «Μπορούμε» στην αντιγραφή από τη ΝΔ.
Φυσικά και μπορούμε, φτάνει να μην χύσουμε πάλι την καρδάρα με τα νεοφιλελεύθερα φληναφήματα της δεξιάς που πάσχει από σύνδρομο στέρησης της εξουσίας και δεν έχει κανένα όριο στον λαϊκισμό.
