Τσίπρας ο πρωθυπουργός των φόρων

Μητσοτάκης ο εν αναμονή πρωθυπουργός κυνηγός των δημοσίων υπαλλήλων

Οι επόμενες εκλογές όποτε αυτές ανακοινωθούν και διεξαχθούν, θα δημιουργήσουν σοβαρό δίλημμα στους πολίτες και στις διάφορες κοινωνικές-παραγωγικές ομάδες.

Η λαίλαπα των φόρων που ψήφισε η «πρώτη φορά αριστερά» είχε ως αποτέλεσμα να ασφυκτιούν κα ινα βαρυγκωμάνε οι ελεύθερο επαγγελματίες σε συνδυασμό βέβαια με την κάθετη πτώση του τζίρου τους.

Η επίθεση στα εισοδήματα ελευθέρων επαγγελματιών και μισθωτών που αμείβονται με «μπλοκάκι» από το νέο έτος λόγω της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών αλλά και της υπερφορολόγησης έχει οδηγήσει πολλούς σε κλείσιμο των βιβλίων τους ενώ όσοι έχουν μεσαία ή υψηλά εισοδήματα σκέφτονται λύσεις με στόχο τον περιορισμό των επιβαρύνσεων στα εισοδήματά τους.

Τα ληξιπρόθεσμα χρέη εκτοξεύονται,διότι πλέον αδυνατούν οι επαγγελματίες να αποπληρώσουν οι έστω να ρυθμίσουν τις φορολογικές τους εκκρεμότητες. Η υπερφορολόγηση είναι κάτι που επεδίωκαν οι κυβερνώντες αφού επαίρονται για την άντληση των φόρων  που ξεπερνά το 22% των προσδοκιών τους. Σε μια κυνική ομολογία ο  ο Χουλιαράκης είχεπαραδεχτεί ότι υπάρχει υπερφορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών.

Με μηδενική ανάπτυξη και με υψηλή φορολόγηση αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι ένας οικονομικός Αρμαγεδδών.

Η υπερφορολογηση  όμως δημιουργεί και κινδύνους άμεσους η έμμεσους όπως:

1) Ανεπάρκεια κάλυψης βασικών βιοτικών αναγκών του υπόχρεου, που ανιχνεύεται όταν το εισόδημα του είναι μικρότερο από το ποσό του αφορολογήτου (8.000 ευρώ) που είναι και το όριο της αξιοπρεπούς διαβίωσης, ποσό μάλλον όταν είναι στο μισό του ορίου αυτού.

2) Αναγκαστικών μέτρων που θα εξαθλιώσουν έτι περισσότερο τον οικονομικά αδύνατο υπόχρεο (κατάσχεση μικροκαταθέσεων, αυτοκίνητου, κλπ)

3) Έξοδος του από το επάγγελμα, λόγω της υπερχρέωσης του , και δεν θα μπορεί να εργάζεται.

4) Μη θεμελίωσης συνταξιοδοτικού δικαιώματος

5) Στέρησης δικαιώματος πρόσβασης στην υγεία

Είναι προσβολή για μια ευνομούμενη πολιτεία να ζητά σχεδόν το μισό η και ολόκληρο το εισόδημα ενός ασθμαίνοντος επαγγελματία για να καλύψει τις τρύπες των ταμείων της.

Τι αξιοπρέπεια απομένει σε έναν άνθρωπο όταν έχοντας ήδη πολύ χαμηλά εισοδήματα, του ζητείται να καταβάλλει για φόρους και εισφορές το μεγαλύτερο ποσοστό εξ αυτών, ενώ προφανώς δεν του επαρκούν να επιζήσει!

Τι διατροφή, ένδυση, υπόδηση, στέγαση μπορεί να εξασφαλίσει, και σε ποια κοινωνική η άλληυποχρέωση μπορεί να ανταποκριθεί, πόσω μάλλον σε κάποιο βιοτικό δικαίωμα, στην δημιουργία οικογενείας κλπ, όταν του ζητείται υπέρογκος φόρος.

Περιττό να πούμε ότι ουδεμία ανάπτυξη προσωπικότητας μπορεί να υπάρχει όταν δεσμεύεται ολόκληρο το ατομικό εισόδημα του πολίτη και ζει με το φόβο διώξεων και κατασχέσεων. Καθηλώνεται σε μια νεκρή ζωή.

Ο εν αναμονή πρωθυπουργό ςΜητσοτάκης  από τη μια πρεσβεύει ένα μικρό ευέλικτο δημόσιο το οποίο όμως συνεπάγεται απολύσεις,και από την άλλη υπόσχεται μειώσεις φόρων και στήριξη της επιχειρηματικότητας, ως άρμα για να ξεκολλήσει η ελληνική οικονομία. Όλα αυτά που ισχυρίζεται και αναγγέλλει ακούγονται  ως σειρήνες στα αυτιά των ελεύθερων επαγγελματιών και των επιχειρηματιών.

Μικρό δημόσιο άλλα όχι ευέλικτο είναι ακριβώς το ίδιο με ένα γραφειοκρατικό και μεγάλο δημόσιο

Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα.

Ο λαός πλέον θυμωμένος και μπερδεμένος θα κληθεί να ψηφίσει «το μη χείρον βέλτιστον».‘Ιδωμεν.

ΓεώργιοςΜπακογιάννης

ΧημικόςΜηχανικός