Τσάι με λεμόνι – Στο δρόμο που χάραξαν οι Μπραντζελίνα!
Γιατί είσαι μεσ’ την τσαντίλα πρωί – πρωί μωρή Ασημούλα; Κι εγώ που νόμιζα ότι θα πιούμε μια γουλιά καφέ της χαϊριάς να κουτσομπολέψουμε για να περάσει η ώρα!
– Μωρέ καφέ θα πιούμε, αλλά κατά τα πώς τα βλέπω τα πράματα, της… παρηγοριάς θα είναι, όχι για μένα αλλά για τον καταραμένο, το βρωμιάρη τον Κοσμά! Δεν τον αντέχω άλλο Μαριγούλα! Θα τον στείλω στον αγύριστο!
– Τι σου΄κανε πάλι ο χριστιανός που θέλεις να τον στείλεις αδιάβαστο και να χωρίζεις σ΄αυτή την ηλικία;
– Τι μου’ κανε λέει! Μεθοκοπάει στο καφενείο όπως έκανε από τότε που τον παντρεύτηκα, κάνει να αλλάξει κάλτσα και σώβρακο ένα μήνα κι έρχεται και πέφτει μετά δίπλα μου και κάνει τον… ερωτύλο! Όλη μέρα στα πρόβατα και μετα΄στην πρέφα με τα τσίπουρα! Τον χωρίζω, τέρμα και τελείωσε! Και μετά το διαζύγιο των Μπραντζελίνα δεν έχω καμία αναστολή!
– Μ! ίσα κι όμοια μωρή Ασημούλα! Τι σχέση έχεις εσύ με τον Μπραντ Πητ και την Αντζελίνα δεν μπορώ να καταλάβω που κάνεις τέτοιες συγκρίσεις! Εκείνοι έχουμε και λεφτά να ζήσουνε οχτώ γενιές ακόμα και να υιοθετήσουνε και άλλα 42 παιδιά! Εσύ στον ήλιο μοίρα δεν έχεις! Τι να σου δώσει ο Κοσμάς για διατροφή; Πέντε γίδες;
– Δεν με νοιάζει τι θα πάρω, άλλο είναι το σκεπτικό μου. Όταν χωρίζουμε εκείνοι που μοιάζανε ιδανικό ζευγάρι, φαντάσου εμένα με τον καταραμένο που ξέρει όλο το χωριό τι ζωή κάνω! Επειδή τον ανέχτηκα τόσα χρόνια δεν σημαίνει ότι θα συνεχίσω να το κάνω. Μοντέρνοι καιροί φιλενάδα, να βρω κι εγώ τον άνθρωπό μου μετά!
-Τι εννοείς, υπάρχει… τρίτο πρόσωπο στην ιστορία και εγώ δεν το γνωρίζω; Έχει γκόμενα ο Κοσμάς;
– Τι γκόμενα μωρέ να’ χει ο παράλυτος; Την Κανέλω την κατσίκα; Μέχρι εκεί φτάνουνε οι δυνατότητές του και τα… γούστα του! Τη ζωή μου εγώ κοιτάω! Είμαι περιζήτητη, μη νομίζεις! Προχτές που είχα πάει στο φούρνο για ψωμί μου΄κανε τα γλυκά μάτια ο Αμερικάνος που ΄χει και πέντε εστιατόρια στην Αστόρια και γυναίκα τόσα χρόνια δεν έχει βρει! Και… ανταπέδωσα!
-Μωρή ονειροπαρμένη ο Αμερικάνος ο Τζίμ με τα λεφτά που έχει θα βρει νύφη 30χρονών, δεν θα πάρει εσένα μια αμόρφωτη χωριάτισσα ζωντοχήρα που δεν έχει βγει πέρα από το δίστρατο του χωριού! Θέλει κι η μούρη σου Αστόρια!
– Παπούτσι από τον τόπο σου Μαριγούλα!!! Δεν την ξέρεις την παροιμία κι οι ομογενείς αυτό κάνουνε!
– Ναι μωρή, παπούτσι είπαμε όχι… παλιογαλότσα! Πώς θα συναντούσες εσύ τον Τσίπρα αν ήσουνα στην Αστόρια; Με την ρόμπα και το τσεμπέρι για να του δείξεις ότι ούτε στην Αμερική δεν έχει έρθει η ανάπτυξη και να πάρει θάρρητα;
– Ναι , εμένα περίμενε ο Αλέξης για να με κάνει σύμβολο της… ανάπτυξης! Άμα μείνω εδώ, με το τσεμπέρι θα με θάψουνε κακομοίρα! Γι αυτό άσε με να κάνω τα κουμάντα μου και βρες κι εσύ κανέναν ομογενή να την κάνεις! Άντα μπράβο κι άσε την κριτική!
