Το brain drain της Δυτικής Ελλάδας
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”56787″ img_size=”full”][vc_column_text]Ο πρώτος με καταγωγή από την Πάτρα. Ταλαιπωρήθηκε ένα χρόνο ψάχνοντας απεγνωσμένα για δουλειά στα οικονομικά, που ήταν και το αντικείμενό του, αλλά παρά την πλούσια εκπαίδευση, το νεαρό της ηλικίας του και την όρεξη για δουλειά, δεν βρέθηκε κανείς στην ελληνική αγορά εργασίας να του δώσει την πολυπόθητη πρώτη ευκαιρία. Αναπόφευκτα έστρεψε το βλέμμα του στο εξωτερικό και δεν άργησε καθόλου να βρει λύση. Τον «τσίμπησε» αμέσως εταιρία χρηματοοικονομικών με έδρα το Βουκουρέστι, όπου σήμερα ζει σαν βασιλιάς. Η Ελλάδα τον μεγάλωσε και τον εκπαίδευσε, η Ρουμανία όμως θα τον εκμεταλλευτεί και θα αυξήσει το ΑΕΠ της. Ο δεύτερος αφού πήγε σε δεκάδες συνεντεύξεις βρήκε τελικά δουλειά –στην Αθήνα εννοείται, όχι στον Πύργο απ’ όπου κατάγεται– αλλά μετά από μερικούς μήνες τα βρόντηξε και τους χαιρέτησε για το Ηνωμένο Βασίλειο. Δούλευε σε εταιρεία πληροφοριακών συστημάτων και στο ίδιο πεδίο θα συνεχίσει την καριέρα του, με την διαφορά ότι θα πάψει να δουλεύει ήλιο με ήλιο για 580 ευρώ και χωρίς κανένα πλάνο εξέλιξης. Περιττό να σημειώσω ότι οι Βρετανοί του έδωσαν πολύ περισσότερα (όχι μόνο χρήματα) για τον εντάξουν στο δυναμικό τους. Ο τρίτος εκπροσωπεί την ατυχή κατηγορία των ανθρώπων που η κρίση τους άφησε ξεκρέμαστους λίγο πριν το τέλος της καριέρας τους. Καταξιωμένος επαγγελματίας στον χώρο του, με «καλό όνομα» όχι μόνο στην αγορά του Αγρινίου αλλά και των γύρω νομών, έκλεισε πριν τρία χρόνια την επιχείρησή του, στο οποίο εμπορευόταν κατά κύριο λόγο δομικά υλικά. Πριν λίγες εβδομάδες αναχώρησε οριστικά για το Άμπου Ντάμπι, όπου εργάζεται σε εταιρία ελληνικών συμφερόντων. Τουλάχιστον έτσι όχι μόνο θα καταφέρει να φτάσει επιτυχώς μέχρι τη σύνταξη, αλλά θα ζήσει και τα δύο παιδιά του, τα οποία μόλις τελειώσουν το σχολείο και αναλόγως πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα, σκέφτονται σοβαρά να τον ακολουθήσουν.
Το brain drain είναι εδώ και δεν αφορά μόνο τους νέους, οι οποίοι εξακολουθούν να εγκαταλείπουν κατά εκατοντάδες την χώρα. Καλό είναι να διασωθεί η χώρα και να μπει στο σωστό δρόμο της δημοσιονομικής προσαρμογής, δεν λέω, αλλά αν συνεχίσουμε έτσι, σε λίγο μπορεί είμαστε αρκετοί για να την κατοικήσουμε.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
