Το Χρονογράφημα: Όταν πας για μαλλί…

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”38885″ img_size=”full”][vc_column_text]Η τηλεόραση είναι ένα παντοδύναμο μέσο, πιο αποτελεσματικό και ευρύ από κάθε άλλο. Αν την ελέγχεις, ελέγχεις ή μπορείς να προσπαθήσεις με καλές πιθανότητες να ελέγξεις τα πάντα. Αν την ελέγχεις, ανεβάζεις και κατεβάζεις κυβερνήσεις, κάνεις αγιογραφίες, κατασκευάζεις δαίμονες, οργανώνεις πυρές, βαφτίζεις το κρέας ψάρι κλπ.

Η τηλεόραση ήταν και είναι, ακόμη και μετά την τρομακτική επανάσταση του διαδικτύου, το πλέον χρήσιμο εργαλείο χειραγώγησης και εξουσίας.

Έχει όμως ένα μεγάλο κακό: είναι ζωντανή! Αν οι καναλάρχες έπαιζαν στα κανάλια τους μόνο «κονσέρβες», τότε τα πράγματα για τους ίδιους και τους στενούς τους φίλους θα ήταν εξαιρετικά απλά.

Προτού παίξει οτιδήποτε θα φιλτραριζόταν, μονταριζόταν, κοβόταν και ραβόταν στα μέτρα των πελατών και ύστερα έφτανε στην οθόνη του καταναλωτή. Μόνο που κανείς δεν θα αγόραζε ένα τέτοιο προϊόν γιατί το κοινό, όσο αποχαυνωμένο κι αν είναι, ζει για το ατύχημα. Ένα τέτοιο ατύχημα συνέβη μέρα μεσημέρι στον τηλεοπτικό αέρα μεγάλου καναλιού.

Ο ρεπόρτερ αλώνιζε ζωντανά στην Πλάκα και είχε την φαεινή ιδέα να την «πέσει» σε μία γιαγιά που καθόταν μόνη της σε ένα γραφικό καφενεδάκι. Σου λέει γριά είναι, ταλαιπωρημένη φαίνεται, κομμένη σύνταξη θα έχει, λαβράκι θα βγάλουμε. «Τι σύνταξη παίρνετε;», την ρωτάει με το καλημέρα σας. «360 ευρώ του απαντά η γερόντισσα, που δεν φάνηκε να τσιμπάει.

Ο χρόνος περνούσε και τότε ο ρεπόρτερ του καναλιού, σκέφτηκε να αλλάξει δόλωμα, αναφέροντας το όνομα «Τσίπρας». Έλα όμως που η γιαγιά ήταν τσιπρικιά! «Αφήστε τα αυτά», του λέει, προειδοποιώντας μάλιστα ότι όποιος πειράξει τον Τσίπρα, θα έχει να κάνει με τη μαγκούρα της.

Το εκπληκτικό είναι ότι στην αρχή, τόσο ο ρεπόρτερ όσο και η παρουσιάστρια στο στούντιο, νόμιζαν ότι η γιαγιά ειρωνευόταν. Σου λέει, να βρεθεί άνθρωπος να πει καλό λόγο, αδύνατον. Καμιά φορά όμως, πηγαίνεις για … μαλλί και βγαίνεις κουρεμένος.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]