Το χρονογράφημα: «Ο μήνας έχει δεκατρείς…»
Τον παλιό καλό καιρό καθ’ εκάστη εννιά του μηνού, οι δημόσιοι υπάλληλοι περνούσαν από το γκισέ να εισπράξουν το μηνιάτικο και με το παραδάκι ζεστό στη τσέπη να ξεφαντώσουν δεόντως. Η λαϊκή μούσα δεν έμεινε αδιάφορη απ’ το φαινόμενο και συνέθεσε το αθάνατο αρχοντορεμπέτικο «μεσ’ στο ψεύτικο ντουνιά- παίξε μου διπλοπενιά- και ο μήνας έχει εννιά…».
Σας αποκαλύπτω σήμερα κατά αποκλειστικότητα ότι την επομένη του δημοψηφίσματος και μετά το πατατράκ που έπαθαν οι «ενωμένοι εταίροι» με το αναπάντεχο όχι του λαού, ζήτησαν ασθμαίνοντας από το Μαξίμου την απαγόρευση του εν λόγω άσματος και στη θέση του να άδεται κάθε πρωί η επιτυχία του Μάνου «ο μήνας έχει δεκατρείς- καταραμένη μέρα- δεν θέλω να ανταμώσω άνθρωπο- ούτε για καλημέρα».
Αντιλήφθηκαν βλέπετε οι φραγκοφόροι ότι η σθεναρή αρνητική στάση των διαπραγματευτών της Ψωροκώσταινας, δεν οφείλονταν σε τυχόν «αριστερές εμμονές» αλλά στον Τζαναμπέτικο ελληνικό λαό.
Αντί λοιπόν να του μειώσουν το χρέος, αποφάσισαν να του κάμψουν το φρόνημα. Σαν έμπειροι κηπουροί γνώριζαν πως αν θες να ξεπαστρέψεις ένα δέντρο, δεν αρκεί το κούρεμα των φύλλων και το κόψιμο των κλαδιών. Πρέπει να το ξεριζώσεις και επειδή ψυχή του λαού είναι ο πολιτισμός του και η παράδοση, έδωσαν εντολή, παράλληλα με τα δυσβάσταχτα οικονομικά μέτρα, να εντοπιστούν άσματα και παροιμίες οι οποίες υπέκρυπταν εύθυμη διάθεση και αντιστασιακό πνεύμα και να απαγορευτούν δια ροπάλου.
Σύμφωνα πάντα με ασφαλείς πληροφορίες ανέθεσαν σε εγχώριους καλοθελητές- επί αδρά αμοιβή- να εκπονήσουν μεσομακροπρόθεσμο πρόγραμμα καταγραφής ρητών και γνωμικών προκειμένου να τους αλλοιώσουν το πνεύμα.
Σαν παράδειγμα δεν θα ξανακούσουμε στο εξής την έκφραση «στο τέλος ξυρίζουν τον γαμπρό». Θα τον πετσοκόβουν μια και καλή εξαρχής για να τελειώνουν οριστικά. Αρκετά υπέμεναν μαζί μας…
