Το Χρονογράφημα: Ξεχασμένα στη κωλότσεπη
Τις παλιές καλές εποχές της ευμάρειας αλλάζοντας περιστολή, τύχαινε να βρίσκεις ξεχασμένο στις τσέπες κανένα πεντοχίλιαρο. Έσπευδες τότε να το ξοδέψεις περιχαρής σε έκτακτους μπουναμάδες, ή σε κάποιο τσιμπούσι με φίλους ανάλογα τη περίσταση.
Μόλις μας πλάκωσαν τα μνημόνια τα πράγματα δυσκόλεψαν και που ξανά τέτοια τύχη. Λες και ανοίξαμε χίλιες τρύπες σε τσέπες και πορτοφόλια και παρότι σκληρή μονέδα το ευρώ εξατμίζεται μέχρι να πεις κύμινο. Κι αν καμιά φορά- στη δύσκολη- ψαχουλεύεις τσέπες και κωλότσεπες δεν βρίσκεις τσακιστή δεκάρα.Θα σας θυμίσω σήμερα ότι κάτι ανάλογο είχε κάνει και ο Αλέξης, όταν στη πρώτη διαπραγμάτευση μας έπαιζαν οι εσμοί στενό μαρκάρισμα και απαιτούσαν γη και ύδωρ, προκειμένου να στείλουν τα χρειαζούμενα για να πληρώσουμε τη δόση της προίκας της νύφης από τον Ατλαντικό.
Του σφύριξε τότε ο Στουρνάρας – δείγμα καλής θέλησης από τη πλευρά του- την ύπαρξη ειδικού λογαριασμού σε κάποια κωλότσεπη της Τράπεζας της Ελλάδας, όπου είχαμε παρκαρισμένα 750 εκατομμύρια παρακαλώ, ποσό που επαρκούσε για τη δόση της νύφης και σπεύσαμε αμέσως να την εξοφλήσουμε για να μη μας ξοφλήσουν από το χάρτη.
Έφριξε από το κακό του τότε ο Σόιμπλε γιατί βρήκαμε τρόπο να ξεγλιστρήσουμε από το κεφαλοκλείδωμα και ο Αλέξης στο Μαξίμου έκανε πάρτι μέχρι πρωίας.
Μετά το σκεφθήκαμε το πράγμα πιο ψύχραιμα και επειδή τα θαύματα δεν γίνονται κάθε μέρα, πήραμε τη μεγάλη απόφαση- κακό χρόνο ναχαμε- και υπογράψαμε…
