Το ταξίδι της μπύρας μέσα στους αιώνες

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”31501″ img_size=”full”][vc_column_text]Γράφει ο Martin McDarren

Η ζύμωση της μπύρας ταξίδεψε από την Αίγυπτο στην Ελλάδα (όπως γνωρίζουμε από την ελληνική λέξη ζύθος από το αιγυπτιακό zytum) αλλά δεν βρήκε το ίδιο καλόδεχτο κλίμα στη χώρα των φιλοσόφων και των επιστημόνων.

Οι Έλληνες αγαπούσαν το κρασί πολύ περισσότερο από την ξινή μπύρα, όπως άλλωστε και οι Ρωμαίοι μετά από αυτούς. Και οι δύο πολιτισμοί θεωρούσαν την μπύρα ένα ποτό βαρβάρων και χαμηλής κατηγορίας.

Ο Έλληνας στρατηγός και συγγραφέας Ξενοφών, γράφει:

“Υπήρχαν καταστήματα που σέρβιραν Ζύθο από σιτάρι και κριθάρι και λαχανικά και κρασί από κριθάρι μέσα σε μεγάλα κύπελλα. Οι κόκκοι βύνης βρισκόταν επιπλέοντες στο ποτό μέχρι το χείλος του κυπέλου, και υπήρχαν καλάμια μέσα σε αυτά τα ζοφερά κύπελλα. Όταν διψούσατε, έπρεπε να πάρετε ένα από αυτά στο στόμα σας και να πιείτε. Ο Ζύθος  χωρίς πρόσμειξη νερού ήταν πολύ ισχυρός και με ελκυστική γεύση σε ορισμένους ουρανίσκους βαρβάρων, αλλά η γεύση είναι προσωπική υπόθεση για τον κάθε ένα.”

Σαφώς, η μπύρα δεν ήταν για το γούστο του Ξενοφώντα. Ούτε ήταν πιο δημοφιλής με τους υπόλοιπους έλληνες. Ο θεατρικός συγγραφέας Σοφοκλής, μεταξύ άλλων, αναφέρεται επίσης στη μπύρα, αλλά μάλλον δυσμενώς και συνιστά μετριοπάθεια στη χρήση της.

Ο Ρωμαίος ιστορικός Tacitus, γράφοντας για τους Γερμανούς, λέει: «Για να πίνουν, οι Τεύτονες έχουν μια φρικτή υγρή ζύμη από κριθάρι ή σιτάρι, ένα παρασκεύασμα που έχει πολύ μεγάλη γευστική ομοιότητα με ξινισμένο κρασί».

O αυτοκράτορας Ιούλιος συνέθεσε ένα ποίημα για τη γεύση της μπύρας της εποχής του:

«Η μυρωδιά του κρασιού ήταν νέκταρ, ενώ η μυρωδιά της μπύρας ήταν αυτή της κατσίκας”. Ακόμα κι έτσι, οι Ρωμαίοι ζύμωσαν την μπύρα (cerevisia) αρκετά νωρίς, όπως αποδεικνύεται από τον τάφο ενός ζυθοποιού μπύρας και ενός εμπόρου (Cerveserius) στην αρχαία Treveris (σύγχρονη Trier)».

Οι ανασκαφές του ρωμαϊκού στρατιωτικού καταυλισμού στον Δούναβη, Castra Regina (σημερινό Regensburg) έχουν αποκαλύψει σημαντικές ποσότητες μπύρας που παρασκευαζόταν εκεί ήδη λίγο μετά την σύσταση της κοινότητας το 179 μ.Χ. από τον Μάρκο Αυρήλιο.

Ένα φτωχό ποτό, ή ποτό των φτωχών;

Η μπύρα στην Ελλάδα και αργότερα στη Ρώμη, ήταν κατ’ εξοχήν ποτό των φτωχών αλλά και φάρμακο για όλες τις αρρώστιες. Έχουν βρεθεί εκατοντάδες συνταγές και θεραπείες με επίκεντρο τον Ζύθο και μάλιστα για πολλές εκατοντάδες χρόνια η  μπύρα θεωρούνταν το μοναδικό αποτελεσματικό αντιβιοτικό.

Όχι μόνο οι Αρχαίοι Έλληνες προτιμούσαν το κρασί τους, αλλά θεωρούσαν ότι η μπύρα είναι κατώτερο ποτό. Μόλις έφτασε η μπύρα στην Αίγυπτο, η γνώση του πώς παρασκευάζεται διαβιβάστηκε στους Έλληνες, οι οποίοι στη συνέχεια εξέλιξαν και πέρασαν στους Ρωμαίους δεκάδες συνταγές. Αναγνώρισαν αμέσως την υψηλή διατροφική της αξία και τις ιαματικές της ιδιότητες. Ωστόσο, η μπύρα θεωρήθηκε ως ένα ποτό “χαμηλής κατηγορίας” επειδή ήταν τραχιάς “βαρβαρικής” γεύσης και για τα δεδομένα της εποχής ακριβή.

Από τότε μέχρι σήμερα όμως, έχει τρέξει πολύ νερό στο αυλάκι της ζυθοποιίας και η μπύρα είναι ένα απ τα ευρύτερα διαδεδομένα ποτά στον κόσμο. η εισαγωγή του Λυκίσκου τον 8ο αιώνα, άλλαξε ριζικά τη μέχρι τότε ξινή γεύση της μπύρας και προέκυψαν συνταγές και μέθοδοι ζύμωσης που έδωσαν εξαιρετικά προϊόντα ζύθου, με υψηλό επίπεδο. Εξελιγμένες μικροζυθοποιίες έχουν κάνει την εμφάνισή τους πάλι στην Ελλάδα μετά από σχεδόν 1000 χρόνια στάσης.

Περισσότερα από 133 δισεκατομμύρια λίτρα (35 δισεκατομμύρια γαλόνια) μπύρας πωλούνται ανά έτος και παράγουν συνολικά παγκόσμια έσοδα ύψους 294,5 δισεκατομμυρίων δολαρίων (£147,7 δισεκατομμύρια για το 2006).

Στο Νομό Ηλείας, δημιουργήθηκε και λειτουργεί τα τελευταία δυο χρόνια, μια από τις μεγαλύτερες και τεχνολογικά αρτιότερες μονάδες παραγωγής Ζύθου, η Ηλειακή Ζυθοποιεία. Χρησιμοποιώντας νερό απ’ τις ορεινές πηγές του Ερυμάνθου, εξασφάλισε την άριστη ποιότητα ενός εκ των βασικότερων συστατικών της μπύρας, το νερό. Η Ηλειακή Ζυθοποιεία παράγει τα προϊόντα της αποκλειστικά με ελληνικές βύνες, λυκίσκους και μαγιές που θεωρούνται από τις καλύτερες στον κόσμο.

Τα Ηλειακά προϊόντα Olympica Magna (Pills και Pale Ale) κυκλοφορούν στην τοπική και την εθνική αγορά με επιτυχία, ενώ φέτος θα ταξιδέψουν και στο εξωτερικό.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]