Στο σπουδαίο αγωνιστή Γιώργο Γκρουμούτη

Από την Τ.Ε Ηλείας του ΚΚΕ

 Τον συνειδητό κομμουνιστή και σπουδαίο αγωνιστή Γεώργιο Γκρουμούτη, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 90 ετών αποχαιρετήσαμε την Πέμπτη. Έναν σύντροφο ο οποίος ήταν μπροστάρης στους αγώνες του κόμματος μας αλλά και του λαϊκού κινήματος όχι μόνο στο νομό μας αλλά και πανελλαδικά. Με αυτά τα λίγα λόγια θέλουμε να σε κατευοδώσουμε και να σου δώσουμε όρκους τιμής ότι στα δικά σου χνάρια θα συνεχίσουμε να βαδίζουμε.

 Ακριβέ μας, αγαπημένε σύντροφε Γιώργη,

Με βαθιά συγκίνηση και θλίψη αποχαιρετούμε τον σύντροφο, τον Κομμουνιστη Γιώργη Γκρουμούτη. Τον κομμουνιστή, που σε όλη του την ζωή με την δράση του μας έδειχνε το δρόμο για να ακολουθήσουμε και οι νεώτερες γενιές. Αυτό τον ανηφορικό δρόμο που βάδισες εσύ σ/φε και που βαδίζει και το Κόμμα μας με την ηρωική του πάλη για 98 χρόνια.

Μια ζωή δοσμένη στον αγώνα, μια πορεία ταυτισμένη με την πάλη για τα δίκια του λαού, ήταν ο δρόμος που επέλεξε να πορευτεί ο σύντροφος Γιώργης. Μια συνειδητή επιλογή που την ακολούθησε με απαράμιλλη συνέπεια για τον εαυτό του, την πρότεινε ως στάση ζωής και στους άλλους, κύρια στους νέους και στις νέες.

Η ζωή και δράση του συντρόφου μέσα στις πιο οξυμμένες στιγμές της ταξικής πάλης στην Ελλάδα δεν μπορεί παρά να αποτελεί για τη νέα γενιά παράδειγμα διαπαιδαγώγησης κομμουνιστή, λαϊκού αγωνιστή, με αταλάντευτη αφοσίωση στο Κόμμα, ανυποχώρητης υπεράσπισης των αρχών της μαρξιστικής-λενινιστικής ιδεολογίας μας, εμπιστοσύνης στη δύναμη του λαού μας, ακράδαντης πεποίθησης ότι το μέλλον θα είναι ο σοσιαλισμός.

Οι ΚΝίτισσες και οι ΚΝίτες, τα μέλη και οι φίλοι του ΚΚΕ στέκονται με δέος απέναντι στις πολύτιμες παρακαταθήκες μιας ολόκληρης γενιάς κομμουνιστών, της οποίας μέλος ήταν και ο σ/φος, αυτής της γενιάς που ατσαλώθηκε και αναδείχτηκε στα «πέτρινα χρόνια» των ηρωικών αγώνων του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, της πολιτικής προσφυγιάς και παρανομίας στις φυλακές και στις εξορίες.

Η κομματική – πολιτική δράση του σ/φου δε γνώρισε διαλείμματα. Γνώρισε μόνο φουρτούνες και μεγάλες δυσκολίες. Τις αντιμετώπισε όλες με παλικαριά και με αισιοδοξία, με την πηγαία θυμοσοφία του και με την αποφασιστικότητα του κομμουνιστή, που έχει πλήρη συναίσθηση της αποστολής του και της σκληρότητας που χαρακτηρίζει την ταξική πάλη. Τις αντιμετώπισε δίνοντας όλες τις δυνάμεις του και βγαίνοντας ηθικά νικητής. Όπως τόσοι και τόσες από τους χιλιάδες κομμουνιστές και τις κομμουνίστριες, που δε λογάριασαν και διέθεσαν τη ζωή τους απλόχερα, για να ξημερώσουν καλύτερες μέρες.

Εμείς οι Κομμουνιστές ξέρουμε πολύ καλά ότι τη ζωή του ανθρώπου δεν την καθορίζουν ούτε η τύχη ούτε οι ευχές, ούτε οι προσευχές. Την καθορίζει ο ίδιος ο άνθρωπος που όταν καταλάβει τη δύναμη του μεταμορφώνεται σε έναν ανίκητο γίγαντα που μπορεί να αλλάξει την κοινωνική πραγματικότητα. Και αυτό ακριβώς είχες συνειδητοποιήσει. Για αυτό στο διάστημα από τη γέννα ως τον πεθαμό, που το λέμε ζωή, έδωσες την ανώτερη  μάχη σου για το καλό της οικογένειάς σου και το δίκιο του φτωχού, του μεροκαματιάρη, αποφασιστικά, αταλάντευτα, ανυποχώρητα, με όλη τη δύναμη της θαρραλέας σου ψυχής. Ήσουν αφοσιωμένος σ’ αυτό ακριβώς που συνειδητά πίστευες και ήθελες, γι’ αυτό και διάλεξες το μοναδικό δρόμο, για να το πετύχεις. Τί πιο φυσικό; Έγινες ο γνωστός ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΗΣ Γιώργης Γκρουμούτης,  αφιερωμένος μια ζωή, στην οικογένεια σου, στο ΚΚΕ και στον καθημερινό μεγάλο αγώνα για τα ιδανικά σου και ιδανικά του. Γνώριζες πολύ καλά, ότι την ατομική ευζωία  και την οικογενειακή ευημερία μπορείς να την πετύχεις μόνο μέσα σε μια συλλογικά ευδαιμονούσα κοινωνία, που βασίζεται στη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία, τη στηριγμένη από τη θέληση του εργατόκοσμου, των πολλών. Εσύ φεύγεις οριστικά και αμετάκλητα ως φυσική παρουσία από κοντά μας. Εμείς θα κάνουμε αυτό που είμαι σίγουρος ότι θα μας απαντούσες εάν σε ρωτούσαμε «Τι θέλεις;» θα μας έλεγες ΣΥΝΕΧΙΣΤΕ. Έτσι και εμείς προχωράμε μπροστά περήφανοι για το κόμμα μας, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος. Είναι η παρακαταθήκη σου για μας τους νεώτερους, τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου.

Έτσι είναι, σύντροφε, όπως μας το έλεγες.

Μια είναι η ζωή του καθένα, της καθεμιάς. Έχει μεγάλη σημασία, πώς τη ζεις, για ποιο σκοπό, τι την κάνεις αυτή τη ζωή, είτε σε φτάσει πάνω από τα 90 είτε πολύ πιο πριν. Εσύ, σύντροφε, την είπες την άποψή σου, την κατέδειξες με τη ζωή σου. Σε κατευοδώνουμε σήμερα σαν το παλικάρι που έπεσε με ψηλά το κεφάλι, που δε λύγισες γόνατο από πολύ μικρή και σε δύσκολους καιρούς.

Ήσουν μέλος του Κόμματος για σχεδόν 70 χρόνια. Αυτή σου την απόφαση την τίμησες μέχρι την τελευταία μέρα της ζωής του. Με τον τίτλο του μέλους του Κόμματος να σε συντροφεύει κάνεις και αυτό το ταξίδι. Και είμαστε σίγουροι σ/φε ότι το θάρρος που είχες, όταν πολέμαγες στο πλάι του αδερφού σου στην μάχη του Πύργου στο ανατολικό μέτωπο, στην Κέρκυρα και στις μάχες που έδωσες εκεί για να σηκώσει πάλι κεφάλι ο λαός, στους αγώνες που έδωσες για να οργανωθούν οι αγρότες και να αποκτήσουν το δικό τους αποκούμπι στην ομοσπονδία το κληρονόμησες και στις νέες γενιές. Τα χώματα στο Λατίφι ακόμα τρίζουν από την βροντερή φωνή σου.

Σύντροφε,

Δεν είναι πάντα εύκολο να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα. Δεν είναι πάντα εύκολο να στέκεσαι ορθός, όταν άλλοι λιγοκαρδούνε. Έμεινες αταλάντευτα με το Κόμμα κι ακόμα περισσότερο, έδειξες το δρόμο του αγώνα.  Πάντα οι πολλοί καθορίζουνε τις εξελίξεις, αλλά αυτό δε μειώνει την προσφορά σου στον αγώνα για έναν καλύτερο κόσμο. Το ήθελες, το αποφάσισες και το πάλεψες ως το τέλος. Τιμή σου και τιμή μας, που σε είχαμε ΣΥΝΤΡΟΦΟ.

Οι κομμουνίστριες και οι κομμουνιστές, τα μέλη του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, οι οπαδοί και οι φίλοι του Κόμματος αποχαιρετούν τον Σ/ΦΟ στο τελευταίο ταξίδι του.

 Σε αποχαιρετούμε, Σύντροφε, με την υπόσχεση να συνεχίσουμε με οδηγό το αγωνιστικό παράδειγμά σου.