Στον πηγαιμό για την Ιθάκη…

Η ανακοίνωση χθες των επιτυχόντων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση για χιλιάδες νέα παιδιά θα μπορούσε να σημαίνει ότι άγγιξαν την πόρτα του ονείρου. Δυστυχώς αυτό το «άγγιγμα» στην σημερινή σκληρή ελληνική πραγματικότητα ουδόλως σηματοδοτεί μια ανέφελη πορεία. Κατ’ αρχάς και χωρίς καμία διάθεση υποβάθμισης της επιτυχίας που με κόπο κατέκτησαν, δεν πρέπει να ξεχνούν ότι μέλλον σχεδιάζεται διαρκώς και αυτό είναι κάτι που ισχύει και γι’ αυτούς που τα κατάφεραν αλλά και για εκείνους που θα χρειαστεί να επαναλάβουν την προσπάθεια. Από την άλλη αποτελεί μεγάλη αλήθεια, ότι για αρκετές οικογένειες που θα δουν τα ονόματα των παιδιών τους στον κατάλογο των επιτυχόντων, το χαμόγελο που θα ανθίσει στα χείλη τους θα είναι μάλλον γλυκόπικρο. Και αυτό για δύο σημαντικούς λόγους.

Πρώτον γιατί σύμφωνα με τις πιο συντηρητικές εκτιμήσεις πάνω από 15.000 επιτυχόντες θα περάσουν σε σχολές εκτός του τόπου μόνιμης κατοικίας τους και γνωρίζουν, ότι με την σχεδόν ανύπαρκτη σήμερα, λόγω κρίσης, κρατική φοιτητική μέριμνα, θα χρειαστούν τουλάχιστον ένα μισθό το μήνα για να επιβιώσουν στη «δημόσια και δωρεάν ανώτατη εκπαίδευση της χώρας». Το ακριβοπληρωμένο στο βωμό της παραπαιδείας «εισιτήριο» εισαγωγής στα ΑΕΙ και η επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού δεν τελειώνει δυστυχώς με την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.

Το δεύτερο αφορά την πορεία των σπουδών του νέου φοιτητή σε ένα πανεπιστήμιο που μοιάζει να «κολυμπά σε φουρτουνιασμένη θάλασσα» λόγω της κυρίαρχης σήμερα εκπαιδευτικής και οικονομικής πολιτικής. Το φαινόμενο της εγκατάλειψης των σπουδών στα χρόνια της κρίσης έχει πάρει δραματικές διαστάσεις. Είναι ενδεικτικό, ότι από τους 90.000 εισακτέους την περίοδο 2008-2010 στα ΤΕΙ, αποφοίτησαν μετά από 4 χρόνια λιγότεροι από 33.000. αποτελεί επίσης θλιβερή πραγματικότητα, ότι από όσους Έλληνες πτυχιούχους μετανάστευσαν στο εξωτερικό την τελευταία 25ετία οι 3 στους 4 έφυγαν τα τελευταία έξι χρόνια. Το πλέον δυσοίωνο που συνιστά οδυνηρό πλήγμα για την χώρα είναι ότι οι περισσότεροι από τους νέους αυτούς επιστήμονες, μεταναστεύουν με πρόθεση να εγκατασταθούν μόνιμα στο εξωτερικό αναζητώντας εκεί δουλειά, αφού στην πατρίδα δε διαφαίνεται τέτοια προοπτική τουλάχιστον για τα επόμενα χρόνια.

Φυσικά η όλη κουβέντα για επιτυχόντες και μη αφήνει απέξω τα χιλιάδες παιδιά που κάθε χρόνο, πριν ολοκληρώσουν την υποχρεωτική εκπαίδευση πετιούνται στην αμορφωσιά, την φτώχια και πιθανόν στον κοινωνικό αποκλεισμό.

Αλίμονο το ταξίδι για τον πηγαιμό στην Ιθάκη είναι γεμάτο Κίρκες…