Σπ. Αντωνόπουλος: «Ηθική υποχρέωση η κατάκτηση του πρωταθλήματος-Ευχαριστώ διοίκηση και παίκτες»
Ο προπονητής της Νίκης Τραγανού, Σπύρος Αντωνόπουλος, σε προσωπική του δήλωση, αναφέρει πως για τον ίδιο η κατάκτηση του πρωταθλήματος ήταν ηθική υποχρέωση, ενώ ευχαριστεί διοίκηση, παίκτες, τον συνεργάτη του Βασίλη Κατσαρίδη και το γιατρό Βαγγέλη Δημητρόπουλο, για την άψογη συνεργασία τους και όσα πρόσφεραν στην ομάδα. Παράλληλα, συγχαίρει τους αντίπαλους προπονητές στα πλέι-οφ, Λαγό, Γκρίλλα και Παναγιωτακόπουλο καθώς και τη Δόξα Ν.Μανολάδας.
Αναλυτικά η δήλωση του Σπύρου Αντωνόπουλου
«Μια ακόμη ποδοσφαιρική σεζόν ολοκληρώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Η επίτευξη του στόχου ήταν βασικό μέλημα όλων μας και για αυτόν προσπαθούσαμε καθημερινά. Ένας στόχος που ήρθε μέσα από την καθημερινή δουλειά των ποδοσφαιριστών, την επιμονή και τη δίψα τους για διάκριση. Τα στατιστικά της ομάδας με μόλις μια ήττα και 5 ισοπαλίες σε 34 παιχνίδια αποδεικνύουν τη δυναμική και τις ικανότητες των παιδιών.
Για τη Νίκη Τραγανού η κατάκτηση του πρωταθλήματος και η άνοδος στη Γ΄ Εθνική είναι το επιστέγασμα μιας μακρόχρονης και σωστά δομημένης ποδοσφαιρικής λειτουργίας και ανάπτυξης! Η Νίκη Τραγανού είναι μια ομάδα που χρόνο με το χρόνο έχει ελάχιστες διαφοροποιήσεις τόσο διοικητικά όσο και σε έμψυχο αγωνιστικό υλικό παρουσιάζοντας κάθε χρόνο σημαντική παρουσία στο Πρωτάθλημα αλλά και το Κύπελλο. Είναι ενδεικτικό ότι επιστρέφοντας στην ομάδα μετά από σχεδόν 4 χρόνια βρήκα μόλις τρεις νέους ποδοσφαιριστές χωρίς να λείπει κανένας από τους ντόπιους! Για μένα ήταν μια ηθική υποχρέωση η κατάκτηση αυτού του πρωταθλήματος αισθανόμενος ότι χρωστούσα στην ομάδα και κυρίως στους ανθρώπους αυτούς!
Τα καταφέραμε όλοι μαζί ΠΑΙΚΤΕΣ-ΔΙΟΙΚΗΣΗ- ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ έχοντας κοντά μας τη στήριξη και την παρουσία των φιλάθλων της ομάδας. Για να οδηγηθεί μια ομάδα από τοπικό σε Εθνικό Πρωτάθλημα απαιτεί θυσίες και πολλές φορές οι δύσκολες στιγμές μονοπωλούν…Τότε οι πολλοί πρέπει να γίνουν ένα ! Η επιτυχία είναι αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας πολλών ανθρώπων με διαφορετικές ιδιότητες και ρόλους αλλά με κοινό στόχο και σκοπό. Παρέλαβα την ομάδα συνεχίζοντας το έργο του Θοδωρή Ανδριόπουλου ενός άξιου και με σημαντική διαδρομή συναδέλφου και θα ήταν παράλειψη και ασέβεια να μην αποδοθεί σε αυτόν τον άνθρωπο μερίδιο της επιτυχίας!
Οι σημαντικότεροι όλων είναι αυτοί που καθημερινά δούλευαν στο γήπεδο έχοντας πάντα να αντιμετωπίσουν την πίεση και τις απαιτήσεις των προπονητών και δεν είναι άλλοι από τους ποδοσφαιριστές. Τους ευχαριστώ προσωπικά γιατί άντεξαν στη δύσκολη και απαιτητική καθημερινότητα, στην πίεση του στόχου αλλά και στη διαδικασία του τραγελαφικού μέτρου των μπαράζ! Κατάφεραν να ξεπεράσουν προβλήματα τραυματισμών και ξαφνικών απουσιών στην κρίσιμη περίοδο! Κατάφεραν να κάνουν τους εαυτούς τους περήφανους μιας και μιλάμε για μια ομάδα που αποτελείτε κυρίως από ντόπιους ποδοσφαιριστές και ελάχιστους αλλά εξαιρετικούς εκτός Τραγανού! Τους ευχαριστώ γιατί μας έκαναν σημαντικούς και περήφανους για τη δουλειά μας!
Ένα μεγάλο ευχαριστώ στους ανθρώπους που φρόντιζαν καθημερινά για την εύρυθμη λειτουργία της ομάδας. Τους Γενικούς Αρχηγούς Nίκο Βουρτσάνη και Νίκο Τριτάρη, τον έφορο Υλικού Νίκο Παπασωτηρακόπουλο αλλά και τον άνθρωπο που με την συνεχή ενασχόληση του με τα θέματα της ομάδας δεν άφηνε τίποτα στη τύχη του τον Παναγιώτη Γκογκάκη. Ευχαριστώ το μέλος της Διοίκησης αλλά και προσωπικό μου φίλο Γιώργο Κολοτούρο για την εμπιστοσύνη στο πρόσωπό μου αλλά και όλα τα μέλη της Διοίκησης που μου έδωσαν τη δυνατότητα να είμαι μέλος μια επιτυχημένης ομάδας.
Το ευχαριστώ είναι το ελάχιστο που μπορώ να πω στο φίλο γιατρό Βαγγέλη Δημητρόπουλο για τις πολύτιμες υπηρεσίες του στην ομάδα!
Ευχαριστώ τον επί χρόνια συνεργάτη μου και γυμναστή Βασίλη Κατσαρίδη για την τεράστια συμβολή του στην επιτυχία της ομάδας. Τον ευχαριστώ γιατί όλα αυτά τα χρόνια η παρουσία του με βοηθά να γίνομαι καλύτερος στη δουλειά μου αλλά και γιατί η συνεργασία μας με τιμά!
Θέλω μέσα από αυτή την τοποθέτηση μου να δώσω συγχαρητήρια και στις τέσσερες ομάδες των play off και κυρίως στους προπονητές τους Γιώργο Λαγό, Νίκο Γκρίλλα και Ντίνο Παναγιωτακόπουλο που απέδειξαν πως το ποδόσφαιρό μας γίνεται καλύτερο από καλύτερους ανθρώπους!
Συγχαρητήρια στην Ομάδα της Δόξας Μανωλάδας τόσο για την εξαιρετική της διαδρομή όσο και για την εν γένει συμπεριφορά των ανθρώπων της στα παιχνίδια αυτά! Οι ομάδες δείχνουν πόσο μεγάλες είναι όταν στην ήττα αυτοί που τις διοικούν σφίγγουν το χέρι του νικητή!
ΥΓ: Και τις δύο χρονιές που διεξάγονται αυτά τα τραγικά μπαράζ έχω την τύχη να είμαι στην πλευρά του νικητή! Παρά ταύτα θεωρώ πως η λογική τους και η μη ύπαρξη ορίων, τα κατατάσσουν στη χείριστη διαδικασία. Μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια που παίζαμε ποδόσφαιρο στις πλατείες και αφού μετά από δύο ώρες παιχνίδι και ενώ η μία ομάδα κέρδιζε με 10 γκολ διαφορά, τότε κάποιος φώναζε «όποιος το βάλει κερδίζει…».
