Πρόσωπα κι απόψεις: Ήρωας ή ηγέτης

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”72842″ img_size=”full”][vc_column_text]Ξέρετε, είναι προαιώνιο το δίλημμα στις πανεπιστημιακές σχολές management πώς να εξηγήσουν μία συμπεριφορά λογικής και αναδίπλωσης, ότι δεν είναι δειλία ούτε επιβίωση, αλλά μία στρατηγική νίκης. Στην επανάσταση του 1821, λένε οι καθηγητές management, υπήρχαν συμπεριφορές ήρωα, όπως του Παπαφλέσσα, που θυσιάστηκε για την επανάσταση και του Κολοκοτρώνη που απελευθέρωσε την Ελλάδα. Ο μεν Παπαφλέσσας ως ήρωας δεν τον ενδιέφερε η ζωή του ή η ζωή των συμπολεμιστών του, επέλεξε να θυσιαστεί για να γίνει πρότυπο στους άλλους Έλληνες. Ο Κολοκοτρώνης όμως ως ηγέτης και στρατηγός επέλεγε την υποχώρηση, μέχρι να γνωρίζει ότι έχει πολλές ελπίδες για νίκη και επικράτηση, με όσο το δυνατόν μικρότερες απώλειες. Τελικά ο Κολοκοτρώνης και η συμπεριφορά του δεν χαρακτηρίζεται ως δειλία φυσικά αλλά ως στρατηγική, όταν ξέρει ότι θα χάσει τα πάντα, περιμένει και μετά χτυπάει και κερδίζει τον αντίπαλο. Χρειάζεται υπομονή και σχέδιο κάθε αγώνας. Ας κάνουμε μια πολύ μεγάλη συνεπαγωγή, ίσως και υπερβολική ακροβασία, που κανονικά δεν θα έπρεπε όταν το ιστορικό πλαίσιο είναι τόσο διαφορετικό. Σίγουρα η Ιστορία δεν είναι καρμπόν, όμως διδάσκει και εκπαιδεύει. Στο Δήμο Πύργου κατεβαίνουν ως αρχηγοί παρατάξεων μέχρι σήμερα που γράφουμε κοντά στα 14 άτομα. Όλοι αρχηγοί και όλοι έτοιμοι να είναι πρώτοι και “καθαροί” και θα θυσιαστούν και ας χάσουν για τις ιδέες τους, που μόνο αυτοί είναι σωστοί, αδιάφθοροι και αποτελεσματικοί και κανένας άλλος. Έχει ειπωθεί το αμίμητο και έχει γραφτεί ότι “μόνο και εγώ είμαι καθαρός και όλοι οι άλλοι είναι διεφθαρμένοι και ψεύτες”. Αυτή η ηρωική συμπεριφορά του Αγίου, του φερόμενου ως ο καλύτερος, οδηγεί σε θυσία και πανωλεθρία. Σαν τον Παπαφλέσσα. Η πολιτική και οι σημερινές κοινωνίες χρειάζονται Κολοκοτρωνέικες λογικές συμμαχιών και σχέδιο με αυξημένες πιθανότητες νίκης ή ουσιαστικές και ρεαλιστικές λύσεις. Στη σημερινή μεταμνημονιακή εποχή, του συγκεκριμένου πλαισίου οικονομικών και διεθνών συσχετισμών, στη μεγάλη στροφή του Καλοκαιριού του 2015 μετά το δημοψήφισμα για πιο ρεαλιστικές λύσεις, ο κόσμος είναι έτοιμος να δεχτεί σκέψεις και λύσεις και όχι μεγάλα λόγια και ιδέες του 19ου αιώνα. Οι τεχνολογικές εξελίξεις τρέχουν, ο Πύργος μένει πίσω σε πολλά πράγματα και προγράμματα, είναι ο καιρός των μεγάλων συναινέσεων και ρήξεων με τη συμπεριφορά τύπου Παπαφλέσσα.

Άκης Χουζούρης[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]