Εντάξει. Να δεχτούμε ότι όλα τα πολιτικά πρόσωπα που αναφέρονται στη δικογραφία που συνέταξε η Εισαγγελέας διαφθοράς για τη Novartis, δεν διέπραξαν τίποτα ποινικώς κολάσιμο. Ούτε χρηματίστηκαν, ούτε συναίνεσαν στο να αποκτήσει η εταιρεία ηγεμονικό ρόλο στο χώρο των φαρμάκων. Δικαιούται λοιπόν κάποιος να υποστηρίξει ότι δεν ήταν ανήθικοι.
Ότι όμως, την περίοδο που διοικούσαν τη χώρα- και στο χώρο της Υγείας- συντελέστηκε μέγα σκάνδαλο δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία. Ότι, γιατροί, υπηρεσιακοί παράγοντες, στελέχη υπουργείων, διοικητές οργανισμών, σύμβουλοι και παρατρεχάμενοι πολιτικών, εισέπρατταν τα δωράκια τους για να «βοηθήσουν» την εταιρεία, είναι επίσης πέραν κάθε αμφισβήτησης.
Το αποδεικνύει το γεγονός ότι επί των ημερών τους, η φαρμακευτική δαπάνη εκτοξεύτηκε από 1,8 δις στο ποσό των 7 δις ετησίως.
Δικαιούται λοιπόν κάποιος να υποστηρίξει ότι ήταν εγκληματικά ανίκανοι…
Άλλωστε, όποιος ανέχεται… ενέχεται!
