Στα ίδια μέρη…
Το είπαμε (μόλις προ ολίγων εβδομάδων από τούτη εδώ τη στήλη) και το ξαναλέμε, αλλά με διαπιστώσεις δεν γίνεται δουλειά. Οι νέοι άνθρωποι δεν κάνουν παιδιά ή ακριβέστερα, οι γεννήσεις στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχουν μειωθεί επικίνδυνα λόγω της σφοδρής φτωχοποίησης της ελληνικής κοινωνίας. Το ίδιο συμπέρασμα το οποίο μπορούσε εμπειρικά να συνάγει κάθε νοήμων άνθρωπος, έρχεται τώρα να επιβεβαιώσει με σχετική μελέτη του το «Ινστιτούτο του Βερολίνου για τον Πληθυσμό και την Ανάπτυξη», το οποίο αναλύει γενικότερα το δημογραφικό μέλλον της Ευρώπης και αναδεικνύει ανάμικτες τάσεις, τόσο θετικές όσο και αρνητικές.
Για την Ελλάδα βέβαια τα ευρήματα είναι αποκαρδιωτικά. Συγκεκριμένα επισημαίνεται ότι η πορεία την οποία θα ακολουθήσει ο πληθυσμός της Ελλάδας μέχρι τα μέσα του αιώνα θα είναι συνεχώς φθίνουσα, εξαιτίας των αρνητικών δημογραφικών εξελίξεων στη χώρα. Όπως αναφέρει το Αθηναϊκό Πρακτορείο, η μελέτη επισημαίνει ότι μεταξύ 2011-2016 η Ελλάδα έχασε σχεδόν το 3% του πληθυσμού της, μεταξύ άλλων λόγω της γέννησης λιγότερων παιδιών, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Ακόμη προβλέπει ότι από περίπου 10,8 εκατομμύρια το 2016, ο πληθυσμός της χώρας μας θα μειωθεί στα 9,9 εκατομμύρια έως το 2030 και στα 8,9 εκατομμύρια έως το 2050, με συνέπεια να υποστεί μια πρόσθετη μείωση κατά περίπου 18%. Με άλλα λόγια, εδώ υπάρχει ένα μεγάλο ζήτημα το οποίο οφείλει να τύχει της προσοχής της πολιτείας, εφόσον το δημογραφικό δεν είναι ένα ακόμη μέγεθος όπως όλα τα άλλα. Είναι ζωτικός δείκτης ο οποίος συνδέεται σχεδόν με κάθε πτυχή ενός έθνους. Είναι γνωστά πράγματα αυτά. Το θέμα είναι τι κάνουμε.
Οι απαντήσεις που δίνονται από το ίδιο το ινστιτούτο, επίσης δεν εκπλήσσουν κανέναν, αν και στην Ελλάδα δύσκολα θα βλέπαμε, επί παραδείγματι, τους μετανάστες ως μέρος μιας συγκροτημένης και μελετημένης λύσης, λόγω βαθιών προκαταλήψεων τόσο στην κοινωνία όσο και στο πολιτικό σύστημα. Τουλάχιστον όμως σε ό,τι αφορά σε μέτρα στήριξης των γεννήσεων και των εργαζομένων μητέρων, καθώς επίσης και γενικότερα σε κρατικές πολιτικές που να διευκολύνουν τους γονείς να συνδυάζουν τη δουλειά με την οικογένεια, είναι επιτακτικό η Βουλή να προχωρήσει άμεσα σε θεσμοθέτηση του σχετικού πλαισίου. Αν μάλιστα αυτό συνοδευτεί και από μία στοχευμένη προσπάθεια επαναπατρισμού του Ελλήνων που βολοδέρνουν στα ξένα, ακόμα καλύτερα.
Ας το επαναλάβουμε: το να δημιουργείς σήμερα οικογένεια στην Ελλάδα, συνιστά αναμφίβολα μία μικρή πράξη αντίστασης. Ωστόσο και οι ηρωικότερες αντιστάσεις χρίζουν ενίσχυσης και αυτόν τον ρόλο οφείλει να διαδραματίσει τα επόμενα χρόνια το ελληνικό κράτος. Διαφορετικά είναι μοιραίο να αποδυναμωθούμε επικίνδυνα, ως λαός και ως χώρα, συγκριτικά με τους βόρειους αλλά όχι μόνο γείτονές μας.
