Πανελλαδικές: Τι σχολές θα επιλέξουν φέτος οι υποψήφιοι;

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”58131″ img_size=”full”][vc_column_text]

Του Χρήστου Κάτσικα

Η αντίστροφη μέτρηση έχει ήδη αρχίσει για τους 100.000 φετινούς υποψηφίους στην τελική πορεία για τις Πανελλαδικές Εξετάσεις. Παράλληλα η πρόσφατη ανακοίνωση από το υπουργείο Παιδείας των νέων μηχανογραφικών δελτίων αναζωπυρώνει το θέμα των επιλογών σχολών.

Είναι φανερό ότι η οικονομική κρίση και η αγωνία της επαγγελματικής αποκατάστασης μέσα σ’ ένα περιβάλλον ολοένα αυξανόμενης ανεργίας πρωτοστατούν στις επιλογές σπουδών των νέων. Ονειρα, επιθυμίες, κλίσεις δίνουν γρήγορα τη θέση τους σε μια ρεαλιστική προσαρμογή, στην οποία ο «μηχανοδηγός» είναι η κατάσταση στην αγορά εργασίας, δηλαδή η επαγγελματική προοπτική των σπουδών.

Ηδη στους υποψηφίους και στις οικογένειές τους διαμορφώνεται μια πεποίθηση ότι σήμερα δεν υπάρχει κανένα πτυχίο που μπορεί να αναπαύεται στη βεβαιότητα ότι οδηγεί σε επαγγελματική αποκατάσταση. Παράλληλα, η πεποίθηση ότι η δημόσια απασχόληση έχει κλείσει «πόρτες και παράθυρα» είναι συντριπτική.

Επίσης, έχει γίνει κατανοητό ότι καμιά πρόβλεψη δεν μπορεί να γίνει για την κατάσταση που θα βρίσκεται η αγορά εργασίας ύστερα από 5 ή 6 χρόνια, όταν οι σημερινοί υποψήφιοι θα αναζητούν εργασία ως πτυχιούχοι. Η «χημεία» αυτών των πεποιθήσεων οδηγεί γρήγορα και σταθερά στη διαμόρφωση στάσεων από τη μεριά των υποψηφίων και βέβαια, η «στροφή» στις επιλογές σχολών λιπαίνεται σε αυτό το έδαφος.

Οι αλλαγές αυτές αντανακλώνται σαφώς και στις επιλογές των υποψηφίων. Παρ’ όλο που η συμπλήρωση του μηχανογραφικού δελτίου γίνεται μετά τη «διαμεσολάβηση» των βαθμολογιών των υποψηφίων που επηρεάζει σαφώς τις επιλογές τους, είναι φανερές οι διαφοροποιήσεις που έγιναν μέσα στην τελευταία δεκαετία.

Η «διαμόρφωση» των επιλογών των υποψηφίων

Είναι κατανοητό ότι δεν χρειάζεται να ερμηνευτεί το φαινόμενο της επιλογής των αστυνομικών και στρατιωτικών σχολών (δυο μέσα στην πρώτη εικοσάδα των προτιμήσεων) από τους υποψήφιους. Η είσοδος στις σχολές αυτές δεν αντιμετωπίζεται ως είσοδος σε τριτοβάθμιες σπουδές αλλά κατευθείαν ως είσοδος σε ένα επάγγελμα που συνοδεύεται από τη σιγουριά της μόνιμης θέσης και του μισθού.

Παράλληλα σχολές που μέχρι και πριν λίγα χρόνια μάζευαν την αφρόκρεμα της πρώτης ζήτησης των υποψηφίων και ιδιαίτερα των αριστούχων, εξαιτίας της άμεσης πρόσβασης των πτυχιούχων σε μόνιμη και ασφαλή εργασία, έχασαν «οπαδούς» για τους ακριβώς αντίθετους λόγους. Κλασικό παράδειγμα τα τμήματα δασκάλων που από το 2004 και μέχρι και το 2011 άρχισαν να συγκεντρώνουν μεγάλο αριθμό πρώτων προτιμήσεων και από το 2007 βρέθηκαν στην κορφή της κούρσας της ζήτησης των υποψηφίων όλων των Επιστημονικών Πεδίων (τα Παιδαγωγικά Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης, τόσο της Θεσσαλονίκης όσο και της Αθήνας από το 2007 έως και το 2009 είχαν τις περισσότερες πρώτες προτιμήσεις). Από το 2011 το Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης Θεσσαλονίκης πέφτει από την πρώτη στην τέταρτη θέση «τρώγοντας» τη σκόνη από τη Νομική και Ιατρική Αθήνας και τα επόμενα χρόνια συνέχισε η κατρακύλα.

Οι πρώτες προτιμήσεις το 2017

Η Ιατρική και η Νομική Αθήνας ήταν τα δυο Τμήματα που συγκέντρωσαν και το 2017 τις περισσότερες πρώτες προτιμήσεις των υποψηφίων των πανελλαδικών.

Ωστόσο, αν ρίξει κανείς μια ματιά στις σχολές και τα τμήματα τα οποία οι υποψήφιοι δήλωσαν με μεγαλύτερη συχνότητα στα μηχανογραφικά δελτία τους θα διαπιστώσει με έκπληξη μια άλλη πραγματικότητα που μένει αθέατη στις αναλύσεις για τις πρώτες προτιμήσεις των υποψηφίων: Τα Τμήματα ΤΕΙ Ψηφιακών Μέσων και Επικοινωνίας σε όλη τη χώρα, καθώς και τα Τμήματα Δημόσιας Διοίκησης και Κοινωνιολογίας στο Πάντειο έπιασαν στασίδι στις πρώτες θέσεις των τμημάτων που δηλώθηκαν, ανεξάρτητα σειράς, από τους υποψήφιους. Flash back» στις προτιμήσεις των υποψηφίων

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μέχρι τη δεκαετία του ‘70, οι πολυτεχνικές σπουδές με επίκεντρο τις σχολές των πολιτικών μηχανικών, των αρχιτεκτόνων, των μηχανολόγων-ηλεκτρολόγων, συγκεντρώνουν τις περισσότερες «πρώτες» προτιμήσεις των υποψηφίων. Το υψηλό εισόδημα, καθώς και το κύρος και το γόητρο που εξασφάλιζαν την εποχή εκείνη τα αντίστοιχα επαγγέλματα, ήταν ο μαγνήτης για την επιλογή των σπουδών που οδηγούσαν σ’ αυτά.

Στη δεκαετία του ‘90 αλλάζουν πολύ γρήγορα οι προτιμήσεις των υποψηφίων, καθώς αλλάζουν ταχύτατα οι προσανατολισμοί στην αγορά εργασίας. Παράδειγμα, η ανάπτυξη των ΜΜΕ επηρεάζει και την «απογείωση» των σχολών δημοσιογραφίας (Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Παντείου). Την περίοδο 1994-1996 τα τμήματα ΜΜΕ ήταν τα τμήματα με τις περισσότερες πρώτες προτιμήσεις και απολάμβαναν πολύ υψηλές βάσεις. Πίσω από αυτή την «αγάπη» των υποψηφίων βρισκόταν το άνοιγμα των ιδιωτικών ΜΜΕ που στρατολογούσαν πλήθος πτυχιούχων.

Στο β’ μισό της ίδιας δεκαετίας οι επιλογές των υποψηφίων συγκεντρώνονται στα τμήματα πληροφορικής, τα οποία ανεβάζουν στα ύψη τις βάσεις εισαγωγής τους, για να αρχίσουν να τις ρίχνουν 10 χρόνια αργότερα, σήμερα.

Στα τέλη της δεκαετίας του ‘90 πήραν «κεφάλι» τα χρηματοοικονομικά εκείνα τμήματα που φαίνονταν ότι συνδέονταν επαγγελματικά με τη «χρηματιστηριακή άνθηση». Λίγο αργότερα το χρηματιστηριακό «μπουμ» και μαζί του η αβεβαιότητα στις επαγγελματικές προοπτικές απομάκρυνε το μεγαλύτερο μέρος των φανατικών οπαδών τους.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 υπάρχει μια έντονη στροφή στις στρατιωτικές και αστυνομικές σχολές και ιδιαίτερα στα παιδαγωγικά τμήματα δασκάλων που υπόσχονται σίγουρη απασχόληση στο Δημόσιο. Οι μηδενικοί μόνιμοι διορισμοί εκπαιδευτικών στα σχολεία για μια πενταετία πριμοδότησε και την υποχώρηση των προτιμήσεων των υποψηφίων στα παιδαγωγικά τμήματα.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]