Πάνος Καμμένος, το ζήτημα θεωρείται λήξαν ( ; )
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”55429″ img_size=”full”][vc_column_text]Προχθές ο Πάνος Καμμένος απουσίασε από το υπουργικό συμβούλιο γιατί έπρεπε να κάνει «επείγοντα τηλεφωνήματα». Χθες το πρωί δήλωσε ότι εάν δεν γίνει δημοψήφισμα για το Μακεδονικό ή δεν κυρωθεί η συμφωνία των Πρεσπών με αυξημένη πλειοψηφία, θα ρίξει την κυβέρνηση. Χθες το βράδυ είπε ότι αυτή η κυβέρνηση έχει «ημερομηνία λήξης τον Σεπτέμβριο του 2019» και ο ίδιος θα στηρίξει μέχρι τέλους τον Αλέξη Τσίπρα.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ο υπουργός Αμυνας δημιουργεί μικρότερα ή μεγαλύτερα πολιτικά δράματα προς επικοινωνιακή και εκλογική χρήση. Eίναι όμως ίσως η πρώτη φορά που απειλεί να προκαλέσει ουσιαστικό πρόβλημα στην κυβέρνηση και διαμορφώνει δυναμική για ευρύτερες μεταβολές στο πολιτικό σκηνικό, έστω και μεσοπρόθεσμα.
Στην πράξη, ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ έδειξε χθες το πρωί ότι η κυβέρνηση έχει «ημερομηνία λήξης»: Όπως είπε, είτε πάει σε δημοψήφισμα, είτε φέρνει την συμφωνία για το Μακεδονικό προς κύρωση με αυξημένη πλειοψηφία – προκειμένου να πιεστεί και να εκτεθεί η ΝΔ -, είτε ο Πάνος Καμμένος αποσύρει την στήριξή του και ρίχνει την κυβέρνηση.
Για τους πιο ψύχραιμους στον ΣΥΡΙΖΑ, το μήνυμα εξελήφθη ως πολιτικο-επικοινωνιακή ντρίπλα προκειμένου ο Πάνος Καμμένος να τονώσει την συνοχή της κλονισμένης Κοινοβουλευτικής του Ομάδας και να κρατήσει ζωντανές τις πιθανότητες εκλογικής του επιβίωσης. Για τους περισσότερο καχύποπτους ήταν ένας άκαιρος εκβιασμός προς τον μεγαλύτερο κυβερνητικό εταίρο.
Και για τις δύο πλευρές ωστόσο, η στάση αυτή του προέδρου των ΑΝΕΛ δημιουργεί ζήτημα: Δίνει την δυνατότητα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και την Φώφη Γεννηματά να μιλούν για κυβέρνηση υπό προθεσμία, αφαιρεί όπλα από τον Αλέξη Τσίπρα εν όψει της αυριανής σύγκρουσής του στην Βουλή με τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την συμφωνία του Eurogroup, και στέλνει μηνύματα εν δυνάμει πολιτικής αστάθειας στις αγορές την στιγμή που η χώρα κάνει το τελικό και καθοριστικό βήμα της εξόδου από το Μνημόνιο.
Όλα αυτά, κατά τις πληροφορίες, επικοινωνήθηκαν «αρμοδίως» προς τον υπουργό Αμυνας χθες, και δεν ήταν άσχετα με την αλλαγή πλεύσης και ύφους του Πάνου Καμμένου στην βραδυνή του συνέντευξη στον Ant1. Παρά την αναδίπλωση ωστόσο, το θέμα απέχει από το να είναι λήξαν. Στο Μαξίμου δεν υπάρχει επί της ουσίας ανησυχία για την αντοχή της κυβέρνησης, υπάρχει όμως η επίγνωση ότι όσο η συμφωνία για το Μακεδονικό θα περνά στις επόμενες – σύνθετες όσο και απρόβλεπτες – φάσεις της, τόσο πιο ευμετάβλητες μπορεί να είναι και οι αντιδράσεις του κυβερνητικού εταίρου. Και μια τέτοια μεταβλητότητα, με αιωρούμενες έστω πολιτικές αβεβαιότητες, δεν είναι επιθυμητή σε μια συγκυρία που ο πρωθυπουργός επιχειρεί να εκπέμψει σήμα ομαλότητας και ασφάλειας και να κεφαλαιοποιήσει τα πολιτικά κέρδη της εξόδου από το Μνημόνιο.
Εξ ου και η θέση του Μαξίμου χθες ήταν διπλής ανάγνωσης: Αφ’ ενός έδωσε περιθώριο ελιγμών στον κυβερνητικό εταίρο αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο κύρωσης της συμφωνίας των Πρεσπών με 180 βουλευτές, αφ’ ετέρου έστειλε και το, έμμεσο, μήνυμα στον Πάνο Καμμένο ότι είναι πάντοτε δυνατή και η αλλαγή της κυβερνητικής πλειοψηφίας.
«Όταν έρθει η ώρα θα εξετάσουμε με ποιον τρόπο, σε ποιο επίπεδο και με ποιες πλειοψηφίες θα εγκριθεί από τη χώρα μας η συγκεκριμένη συμφωνία», ήταν το σχόλιο κυβερνητικών πηγών μετά τις πρωινές δηλώσεις του υπουργού Αμυνας.
Στην πραγματικότητα, κανένα από τα δύο σενάρια – ούτε η κύρωση της συμφωνίας με αυξημένη πλειοψηφία, ούτε η διατήρηση της δεδηλωμένης με κοινοβουλευτικές «εφεδρείες» – δεν βρίσκεται στον βασικό πυρήνα του σχεδιασμού της κυβέρνησης. Το επικρατέστερο σενάριο εξακολουθεί να προσδιορίζει τις εθνικές κάλπες μαζί με εκείνες των ευρωεκλογών τον επόμενο Μάιο, στο Μακεδονικό στόχος παραμένει η διαμόρφωση «πλειοψηφίας βουλευτών» όπως την έχει περιγράψει ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, ενώ η συγκρότηση του λεγόμενου «προοδευτικού μετώπου» έχει μετεκλογικό ορίζοντα. Η σύγκλιση με την κεντροαριστερά, άλλωστε, αποτελεί στρατηγική προοπτική, την οποία το Μαξίμου δεν θέλει να κάψει σε λογικές συγκυριακών «εφεδρειών».
Όλα αυτά ωστόσο δεν σημαίνουν πως δεν υπάρχουν εναλλακτικές. Και το εάν θα υλοποιηθεί ο εν λόγω κεντρικός σχεδιασμός εξαρτάται πλέον και από τον βαθμό πολιτικής υπευθυνότητας που θα επιδείξει ο μικρότερος κυβερνητικός εταίρος…
Πηγή: tvxs.gr[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
