Ο δωδεκάλογος του κυνηγιού: Τι πρέπει να ξέρεις πριν πάρεις τα… όρη και τα βουνά!

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”72982″ img_size=”full”][vc_column_text]1. Το κοπάδι των πουλιών που σήκωσε ένας κυνηγός, μόνος ή με το σκυλί του, πρέπει πρώτα εκείνος να το τουφεκίσει. Κι αν πάνω σου περάσει κι ενώ ακόμα πετάει, τότε μπορείς κι εσύ να τουφεκίσεις. Όταν ξανακαθίσει, τότε το προβάδισμα το έχει εκείνος που το πρωτοσήκωσε. Εσύ – αν δε σου το πει – δεν μπορείς να το κυνηγήσεις. Αν όμως το κοπάδι σκόρπισε, τότε θα τον αφήσεις εκείνον πρώτο να διαλέξει που θα πάει κι όταν ξεκινήσει, τότε κι εσύ μπορείς να κυνηγήσεις τα πουλιά που εκείνος άφησε.

2. Έστω ότι το σκυλί ενός κυνηγού κυνηγά λαγό που μόνο του τον ‘έβγαλε’ κι ο λαγός περνά δίπλα σου. Εσύ μπορείς να τον τουφεκίσεις, οφείλεις όμως, αν τον ‘πάρεις’, να τον προσφέρεις ευγενικά στον νυκοκύρη του σκυλιού κι εκείνος θα σου επιστρέψει το φυσίγγιο που έριξες.

3. Όταν δύο ή περισσότεροι κυνηγοί είναι στο κυνήγι παρέα, τότε, ό,τι χτυπήσουν το μοιράζονται αδελφικά, προσπαθώντας ο ένας να φερθεί πιο γενναιόδωρος από τον άλλο.

Ποτέ κυνηγός δεν προσφέρει το όπλο του με στραμμένη την κάνη προς τον συνάδελφό του. Όχι μόνο για τον κίνδυνο που οπωσδήποτε υπάρχει, αλλά και γιατί αυτό απαιτεί η ‘ευγένεια των όπλων’.

4. Τουφέκισε ένας συνάδελφός σου ένα λαγό ή μια πέρδικα που συγχρόνως την τουφέκισες κι εσύ και η πέρδικα έπεσε. Ποιός όμως θα την πάρει; Την πρωτοβουλία πρέπει να την αφήσεις στον συνάδελφό σου. Εκείνος θα σου την προσφέρει κι εσύ να δεχθείς να κυνηγήσετε ως το βράδυ μαζί. Αν ξαναχτυπηθεί οποιοδήποτε θήραμα από σένα ή από κείνον, τότε θα ‘ναι δικό του.

5. Στον τόπο που κάποιος άλλος κυνηγά μόνος του ή με παρέα, δεν μπορείς να κυνηγήσεις κι εσύ. Απομακρύνσου και ψάξε αλλού, έτσι θα αποφύγεις πιθανές παρεξηγήσεις οι οποίες μπορεί να καταλήξουν σε απίθανες λύσεις για τις οποίες θα μετανιώσεις. Μην ξεχνάς ότι κι εσύ και ο άλλος κρατάτε φωτιά στα χέρια σας. Κι εσύ, ίσως, τον εαυτό σου τον ελέγχεις. Ο άλλος, όμως;

6. Ο καλός κυνηγός δεν σκοτώνει ποτέ τον λαγό στο ‘γιατάκι’. Κι αν τον σκοτώσει, δεν το μαρτυράει. Είναι υποτιμητικό για τον κυνηγό να ρίξει τουφεκιά σε θήραμα που κοιμάται. Κι ούτε καταδέχεται να ρίξει από ‘λούφα’ σε πέρδικες που τρέχουν στο νερό να δροσιστούν. Το τελευταίο άλλωστε αποτελεί και πράξη από τον νόμο κολάσιμη.

7. Τον λαγό δεν τον παρακολουθείς από τα ίχνη του πάνω στο χιόνι, όχι μόνο γιατί ο νόμος το απαγορεύει, αλλά γιατί δεν μπορεί τόσο χαμηλά να κατέβει ο ‘άρχοντας’ της γης και να δολοφονήσει τον λαγό, που δεν υπάρχει τρόπος να σωθεί με τα μέσα που η φύση του έχει δώσει για άμυνα.

8. Ο νέος κυνηγός σέβεται τον παλιό κι ακούει τις συμβουλές του κι ας νιώθει τον εαυτό του αξιότερο από κείνον.

9. Ποτέ ο κυνηγός δεν συνομιλεί στο βουνό με συνάνθρωπό του, έχοντας το όπλο του γεμάτο. Είναι επιταγή και χαρακτηρίζει τη μόρφωσή σου να σε δει ο συνάδελφός σου ότι άδειασες το όπλο σου.

10. Ο κυνηγός πρέπει να φερθεί σαν αδελφός σε συνάδελφό του που κάτι του συνέβη στο βουνό.

11. Το βουνό και η θάλασσα ενώνουν τους ανθρώπους. Οι περιπατητές του δάσους το ‘χουν σε κακό αν δεν πουν ‘καλημέρα’. Μην το ξεχνάς αυτό. Κι ο πιο ασήμαντος που θα ανταμώσεις, μπορεί να σου σώσει τη ζωή.

12. Ξέρεις, ίσως, πως η ζωή που ζούμε είναι ένα θέατρο. Το κυνήγι όμως δεν έχει ‘ράμπες’ και ‘παρασκήνια’, ξεγυμνώνει τις αξίες, μασκαρεύει τους ανάξιους, τους θρασείς και τους συμφεροντολόγους. Στο κυνήγι βγάλε τη μάσκα. Έτσι, θα σε εκτιμήσουν κι έτσι θα ξαλαφρώσεις από το βάρος που σ’όλη σου τη ζωή το σέρνεις μαζί σου. Τούτη τη λύτρωση ζει εκείνος που ζώνεται τα ‘σιδερικά’ και σέρνοντας πίσω του ένα σκύλο, ανηφορίζει για τα κυνηγοτόπια. Το ‘κρέας’ τι το κάνει μπρος σε τούτη τη λύτρωση;[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]