Ο Β. Βασιλειάδης επανεξελέγη πρόεδρος της ΕΛΜΕ Ηλείας
Οι προγραμματικές θέσεις των καθηγητών για το 2017
Ο Βασίλης Βασιλειάδης είναι και πάλι πρόεδρος του Δ.Σ της ΕΛΜΕ Ηλείας μετά την συγκρότηση του νέου προεδρείου σε σώμα, που πραγματοποιήθηκε στις 19 Ιανουαρίου, στην πρώτη του συνεδρίαση.
Η σύνθεση του νέου προεδρείου της ΕΛΜΕ Ηλείας έχει ως εξής
Πρόεδρος: Βασιλειάδης Βασίλειος
Αντιπρόεδρος: Αθανασόπουλος Τρύφωνας
Γραμματέας: Ασμής Λάζαρος
Ταμίας: Βρύνας Γιώργος
Μέλος: Γιαννόπουλος Γιάννης
Μέλος: Λύκος Νώντας
Μέλος: Αραπακοπούλου Ευγενία
Στις προγραμματικές τους δηλώσεις τόνισαν ότι «Ως Δ.Σ δεσμευόμαστε να δώσουμε μάχη για τις ανάγκες του κλάδου και την προάσπιση του δημόσιου σχολείου λειτουργώντας ενωτικά, υλοποιώντας πρωτίστως τις αποφάσεις του σωματείου. Για την υλοποίηση των αποφάσεων του κλάδου όμως είναι απαραίτητη η ουσιαστική λειτουργία του θεσμού του συνδικαλιστικού αντιπροσώπου της ΕΛΜΕ. Με συνεδρίαση των Συλλόγων Διδασκόντων θα θέλαμε να οριστούν συνδικαλιστικοί αντιπρόσωποι και να αποτελέσουν το μόνιμο δίκτυο αμφίδρομης επικοινωνίας της ΕΛΜΕ με τα σχολεία. Παρακαλούμε από τα σχολεία να μας ενημερώσουν για τον ορισμό του συνδικαλιστικού τους αντιπροσώπου. Οι συνεδριάσεις του ΔΣ θα είναι όπως πάντα ανοιχτές σε ημερομηνία και ώρα που θα ανακοινώνεται εγκαίρως στα σχολεία. Δύναμη της ΕΛΜΕ είμαστε όλοι οι συνάδελφοι.»
Τα θέματα που θέτει το Δ.Σ υπ’ όψη των Συλλόγων Διδασκόντων
ως σημαίνοντα για το επόμενο διάστημα είναι:
- Τεχνική εκπαίδευση: Να επαναλειτουργήσουν όλοι οι τομείς που συμπτύχθηκαν στα ΕΠΑΛ, αναγκάζοντας μαθητές να κάνουν πολλά χιλιόμετρα για να σπουδάσουν αυτό που επιθυμούν ή να εγκαταλείψουν την επιλογή τους συμβιβαζόμενοι σε ότι υπάρχει στο σχολείο τους.
- Νέο σχολείο: Διαμαντοπούλου, Αρβανιτόπουλος, Φίλης, Γαβρόγλου προσπαθούν εδώ και 7 χρόνια να φέρουν το λεγόμενο «νέο σχολείο». Το σχολείο με πολύ λιγότερους εκπαιδευτικούς, πολύ λιγότερους μαθητές, το τριπλό δίκτυο (γενικό, επαγγελματικό, κατάρτισης), τους φραγμούς στην προσπάθεια των παιδιών για μόρφωση, το σχολείο της αγοράς και των χορηγών.
- Το σχολείο της αξιολόγησης που διαλύει εργασιακές σχέσεις, οργανικότητα, και οδηγεί σε στασιμότητα, μετακινήσεις και γιατί όχι και απολύσεις. Άλλωστε αυτή είναι η λογική των θεσμών που διατάσσουν για έναν τέτοιο μέτρο. Ο κλάδος έχει ξεκάθαρα ταχθεί ενάντια στην αξιολόγηση – χειραγώγηση με αποφάσεις συνεδρίων.
- Συγχωνεύσεις, υποχρεωτικές υπερωρίες, περικοπή ωρών μαθημάτων: Να ανατραπούν τα σχέδια για συγχωνεύσεις σχολείων, πληθωρικά τμήματα και περικοπή ωρών, ώστε να περιοριστούν οι ανάγκες διορισμού εκπαιδευτικών.
- Αναπληρωτές: Άμεση πρόσληψη αναπληρωτών, για να καλυφθούν τα ήδη υπάρχοντα κενά στο νομό και μόνιμοι διορισμοί. Να σπάσουν τα πολυπληθή τμήματα και να μην τηρηθεί το όριο των 27 μαθητών/τμήμα. Επαναφορά του ωραρίου μας στην προ του 2013 κατάσταση.
- Τα ζητήματα της δωρεάν μετακίνησης των μαθητών από και προς τα σχολεία. Ο σχεδιασμός της περιφέρειας για κόψιμο από τη δωρεάν μετακίνηση παιδιών από 60 χωριά και κωμοπόλεις υπάρχει, απλά έχει παραταθεί το παλαιό σύστημα. Στο ίδιο πλαίσιο είναι και η αντιμετώπιση του προβλήματος των παράνομων μετεγγραφών που συγκαλύπτει, αν δεν προωθεί κιόλας η Διεύθυνση.
- Δαπάνες για την Παιδεία: Άμεση χρηματοδότηση για την κάλυψη των λειτουργικών δαπανών των σχολείων. Δωρεάν Ρεύμα-Νερό-Πετρέλαιο για τα σχολεία.
- Πλήρη Δωρεάν Ιατροφαρμακευτική Περίθαλψη: να χρηματοδοτηθεί η δημόσια υγεία. Δεν θα ανεχτούμε άλλο να μην έχουμε γιατρούς για τους εαυτούς μας και τα παιδιά μας. Πληρώνουμε μεγάλες εισφορές και η κυβέρνηση μας αντιμετωπίζει ως ανασφάλιστους.
- Επιμόρφωση: να διεκδικήσουμε δημόσια ετήσια περιοδική επιμόρφωση.
- Οργανικότητα: Οργανικές θέσεις για όλους με διατήρηση των χαρακτηριστικών που τους δίνουν το Σύνταγμα και ο διορισμός. Πλήρης διαφάνεια σε όλες τις υπηρεσιακές μεταβολές.
- Μισθοί, συντάξεις, ασφάλιση, εφάπαξ: Κατάργηση των νόμων που μειώνουν μισθούς, συντάξεις, κοινωνικά επιδόματα.
- Δημοκρατία στις εκπαιδευτικές διαδικασίες: οι σύλλογοι να έχουν τον πρώτο λόγο στα δρώμενα κάθε σχολείου και να μην μετατραπούν οι εκπαιδευτικοί σε απλούς εκτελεστές άνωθεν αντιεκπαιδευτικών εντολών. Κανένα στέλεχος της εκπαίδευσης να μην αποδεχτεί το ρόλο του αυταρχικού «επιστάτη» της κυβερνητικής πολιτικής.
