Ο Αύγουστος φεύγει. Τα ραντεβού του Σεπτέμβρη έρχονται…
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”13543″ img_size=”full”][vc_column_text]Και τι ζητάω…
Έκλεισε την πόρτα πίσω του νιώθοντας αρκετά σίγουρος για τον εαυτό του, αν και σε αυτές τις περιπτώσεις ποτέ δεν ξέρεις. Είναι πολύ περίεργο στ’ αλήθεια αν το σκεφτείς, καθώς η ίδια η έννοια της «συνέντευξης» συνιστά εκ των πραγμάτων μια αλλόκοτη διαδικασία. Απέναντι του βρίσκόταν ένας ξένος, ο οποίος μέσα σε λίγα λεπτά έπρεπε να τον κρίνει και ιδανικά –ακόμη και στον ιδιωτικό τομέα πολλές δουλειές είναι «μιλημένες»– να αποφανθεί αν είναι πράγματι ο κατάλληλος/η κατάλληλη για τη θέση.
Να τον κρίνει… Εντάξει, μερικές φορές γίνεται. Μιλάς με κάποιον και αμέσως καταλαβαίνεις περί τίνος πρόκειται. Άλλες φορές όμως είναι πραγματικά και αντικειμενικά πολύ δύσκολο να πάρεις μια απόφαση. Με τι κριτήρια; Τα προσόντα; Τα πτυχία; Πτυχία έχουν όλοι. Πως είσαι σίγουρος ότι ο κατάλληλος είναι αυτός κι όχι κάποιος άλλος από όλους εκείνους οι οποίοι προκρίθηκαν για την διαδικασία της συνέντευξης;
Η πρόκριση και μόνο είναι ζήτημα. Εκατοντάδες χιλιάδες βιογραφικά ταξιδεύουν καθημερινά στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα. Τρέξιμο, άγχος, κούραση, κόστος, ταλαιπωρία και φυσικά μπόλικη απογοήτευση. Κι όλα αυτά γιατί; Για μια ευκαιρία στον παράδεισο. Όπου «παράδεισος» σημειώστε τους όρους «μεροκάματο», «ασφάλιση», «(ελάχιστη) εξασφάλιση», «αγορά εργασίας» και «σκοπός».
Ναι, «σκοπός», είναι η λέξη. Ο «σκοπός» μπορεί να μην «τρώγεται» και να μην καταναλώνεται, είναι όμως το άλφα και το ωμέγα για έναν άνθρωπο προκειμένου να μπορέσει να συνεχίσει ή και να προοδεύσει στη ζωή του. Αν δεν έχεις σκοπό, δεν πας πουθενά. Ο σκοπός είναι αυτός που τροφοδοτεί τα πάντα. Ο σκοπός κάνει τα βουνά να μετακινούνται και τα ποτάμια να ρέουν από την θάλασσα προς τα πάνω. Χωρίς σκοπό, χωρίς αφορμή για να ξεδιπλώσεις το είναι σου, ελάχιστα πράγματα μπορείς να καταφέρεις.
Κοιτάζοντας για λίγη ώρα τις αισθητικές του ατέλειες στον καθρέφτη, κατέληξε πως γι’ αυτές δεν μπορούσε να κάνει και πολλά. Το σημαντικότερο ήταν αυτό που ζητούσε. Αυτό που διεκδίκησε και ήταν πράγματι αποφασισμένος να συνεχίσει να το διεκδικεί ό,τι κι αν γινόταν. Θα συνέχιζε οπωσδήποτε μέχρι την τελική δικαίωση. Περιθώριο για παραίτηση, δεν υπήρχε. Τι ζητούσε άλλωστε; Τίποτε περισσότερο από μία ευκαιρία να δραπετεύσει από την κόλαση της ανεργίας. Τίποτε λιγότερο από μια ευκαιρία στον παράδεισο.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
