Ούτε φτωχός, ούτε μόνος, αλλά καουμπόι σίγουρα
Στα ίδια μέρη…
Το πρόβλημα όταν η γενιά σου απέχει σημαντικά από τη γενιά ενός δημιουργού, ο οποίος περνά στην «άλλη πλευρά» και καλείσαι να αποτιμήσεις συνοπτικά τον βίο του, είναι ότι αναγκαστικά χάνεις ένα (άλλοτε μικρό και άλλοτε μεγαλύτερο) κομμάτι της εικόνας. Όσο εξοικειωμένος κι αν είσαι με το έργο του, όσο κι αν έχεις περπατήσει στίχο στίχο τα τραγούδια του, είναι μοιραίο να μην βιώσεις ποτέ την αυτήν την πρωτόγνωρη αίσθηση που σου προσφέρει το σπαρταριστό σχόλιο της ζωής, έτσι όπως εξελίσσεται σε «πραγματικό» χρόνο. Το μόνο που παρηγορεί σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ότι οι σπουδαίες δουλειές αντέχουν στην πάροδο του χρόνου και έτσι, δίσκοι του Λουκιανού Κηλαηδόνη που έκαναν πάταγο το 70΄, το 80΄ και το 90΄, θα μπορούσαν κάλλιστα να είχαν κυκλοφορήσει μόλις χθες. Παρόλα αυτά, τα τελευταία εικοσιτετράωρα αποκόμισα την αίσθηση ότι οι εξηντάρηδες και οι εβδομηντάρηδες στενοχωρήθηκαν περισσότερο με τον ξαφνικό θάνατό του.
Αν θέλαμε να περιγράψουμε με μία μοναδική φράση το έργο του Λουκιανού Κηλαηδόνη, θα μπορούσαμε να πούμε ότι έφερε τη Νέα Ορλεάνη στη Μεσόγειο. Ήταν μία γλώσσα διαφορετική, εν πολλοίς άγνωστη στην ελληνική κοινωνία, η οποία στην πλειοψηφία της είχε μάθει να εκφράζεται κυρίως με το λαϊκό και αργότερα με το έντεχνο τραγούδι. Τελικά αυτή η αντίθεση που εγκαινίασε το στυλ του Κηλαηδόνη λειτούργησε εξαιρετικά καλά και το περίφημο «Πάρτυ στη Βουλιαγμένη» ήταν απλώς η μεγαλειώδης επιβεβαίωση της ευρύτατης αποδοχής που απολάμβανε ο καλλιτέχνης και σε κατάφερε να διατηρήσει σε αξιοσημείωτο βαθμό μέχρι τέλους.
Θα ήταν σφάλμα μάλλον να μιλήσει κανείς τούτη την ώρα για αγαπημένα τραγούδια, αφού σίγουρα θα αδικήσει όσα θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να μην αναφέρει. Το μόνο που μπορούμε να ισχυριστούμε, εμπνεόμενοι από τον τίτλο ενός τραγουδιού του, είναι ότι ο Κηλαηδόνης εισέβαλλε στη μουσική σκηνή και συνάμα στην ελληνική ζωή με την ατίθαση διάθεση και ταυτόχρονα την όψη ενός καουμπόι. Κέρδισε πολλά με αυτή την παρουσία και ποτέ ο κόσμος δεν τον εγκατέλειψε σε όλη την πορεία του. Σίγουρα δεν θα τον αφήσει ούτε τώρα που έδυσε ο ήλιος της ζωής του.
