Γράφει ο αναγνώστης Θεόδωρος Δημητρίου
Τα θέμα των σκουπιδιών στην περιοχή μας έχει γίνει μια διδακτική ιστορία για ειδικούς και μη ειδικούς
Μέσα από αυτήν μπορούμε να δούμε ανάγλυφη την Ελληνική μιζέρια από την μια για τη εγκληματική δράση των τοπικών παραγόντων μαζί με τους βλαχοδήμαρχους από την άλλη
Το πρόβλημα των σκουπιδιών αφορά σχεδόν όλη την χώρα
Απλώς η περιοχή μας έχει την πρωτοτυπία να είναι μια από τις λίγες περιοχές που δεν έχει επίσημο ΧΥΤΑ και μια από τις περιοχές στις οποίες ο όρος ΧΑΔΑ (Χώρος Ανεξέλεγκτης Διάθεσης Απορριμάτων) βρήκε την απόλυτη σημασία του
Κατά καιρούς κυριολεκτικά πετάγαμε τα σκουπίδια όπου μας άφηναν οι τοπικοί φορείς και για όσο καιρό μας άφηναν.
Μετά πηγαίναμε παρακάτω παραπάνω και βλέπαμε.
Όποιος περίμενε ότι αυτό θα μπορούσε να συνεχιστεί στο διηνεκές αυτή η τακτική μάλλον παραλογίζετο.
Έτσι με τούτα και τα άλλα φτάσαμε να είμαστε σε μια περιοχή που ταλανίζεται σχεδόν επί 30 χρόνια για να λύσει έστω και υποτυπωδώς το πρόβλημα των σκουπιδιών
-Έχουν αλλάξει τόσες κυβερνήσεις
-Έχουν ενδιαφερθεί τόσοι βουλευτές
-Το έχουν λύσει στα λόγια τόσοι δήμαρχοι
-Τόσα τουριστικά ταξίδια στας Ευρώπας έχουν κάνει διάφοροι τοπικοί για να δουν από κοντά τι κάνουν αυτοί εκεί για να μην το κάνουμε εμείς εδώ…
Εν τούτοις τίποτα δεν έχει αλλάξει
Και με τα μυαλά που κουβαλάμε μάλλον τίποτα δεν θα αλλάξει
Είμαστε κει που είμαστε 30 χρόνια πριν απλούστατα γιατί αντιμετωπίζουμε το θέμα
– Σαν να μην μας αφορά
– Σαν να μην άπτεται της υγείας μας
– Σαν να μην ενδιαφερόμαστε για το μέρος που θα ζήσουν τα παιδιά μας
Και τα χρόνια περνούσαν χαλαρά
– Με εισηγήσεις σχεδίων
– Με βαρύγδουπες δηλώσεις αρμοδίων και αναρμοδίων
– Με αγώνες από την εκάστοτε αντιπολίτευση
– Με υποσχέσεις από τους εκάστοτε κυβερνώντες
– Με χρονοδιαγράμματα που το ένα διαδέχετο το άλλο όταν είχε λήξει ήδη το προηγούμενο
Και μη ψάχνεται για αποτέλεσμα
Απλά γιατί δεν υπάρχει αποτέλεσμα
Όλα είναι σταματημένα στην δεκαετία του 80 και μείς κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε
Μπορεί βέβαια και να μην καταλαβαίνουμε.
Κάποιοι προσπαθούν να εφαρμόσουν την γνωστή και λίαν δοκιμασμένη μέθοδο που λέει ότι για όλα φταίνε κάποιοι άλλοι έξω από μας
Οι πιο προβληματισμένοι βλέπουν τα μεγάλα συμφέροντα τις εταιρείες και τους εργολάβους που θέλουν να έλθει η δουλειά σαν ώριμο φρούτο στα χέρια τους
Δεν είναι λάθος σαν ανάλυση αλλά αυτό το σενάριο κάνει όλους μα όλους όσους διαχειρίστηκαν τα κοινά τα τελευταία χρόνια αργυρώνητους
Όχι βέβαια ότι δεν είναι ικανοί να είναι αλλά πολλοί από αυτούς έβλεπαν το συμφέρον της προσπορισης της εξουσίας πέρα από λύσεις ακόμη και αν οι λύσεις αυτές θα είχαν και κάποιο κέρδος και για τους ίδιους
Η λογική τους ήταν και είναι απλή
Αν λυθεί το πρόβλημα ότι έχεις να κερδίσεις το κέρδισες
Και τέλος μέχρι εδώ ήτανε
Άντε μετά να βρεις άλλο…
Αν όμως συντηρείς το πρόβλημα θα βρουν «δουλειά» τα παιδιά σου και τα εγγόνια σου
Έτσι σκέπτοντο και έτσι σκέπτονται οι ντόπιοι άρχοντες.
Ήταν λογικό να θέλουν το πρόβλημα να αιωρείται την στιγμή που είχαν βασίσει πάνω σε αυτό όχι μόνο την πολιτική τους καριέρα αλλά και αυτήν καθ αυτήν την πολιτική τους ύπαρξη.
Όλοι αυτοί έχουν ακριβώς την ίδια τακτική
Όσο είναι στην εξουσία τάχα ψάχνονται και τάχα βρίσκουν δυσκολίες και όταν δεν είναι στην εξουσία έχουν ήδη την λύση έτοιμη και ατυχώς δεν μπορούν να την εφαρμόσουν
Κάποια στιγμή λέει θα γίνει το εργοστάσιο.
Παλιά και πονεμένη ιστορία
Ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε να το ακούσει πριν έλθει στα πράγματα.
Και τι δεν είχε πει.
Έργο φαραωνικό και εμπλεκόμενο καθότι ΣΔΙΤ το οποίον σημαίνει μεθερμηνευόμενο Σύμπραξη Δημόσιου Ιδιωτικού Τομέα
Και τότε ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε να ακούσει για ιδιωτικό τομέα.
Πάθαινε μια ψυχολογία,,,
Τώρα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ θα κάνει εργοστάσιο και με ΣΔΙΤ παρακαλώ,
Μια ακόμη κωλοτούμπα στις τόσες που έχουν κάνει δεν χάλασε δα και ο κόσμος
Κάνει καλό και στην μέση…
Αλλά
Ακόμη λέει δεν υπάρχει πίστωση…
Σιγά σιγά έχει ο θεός
Μέχρι να γίνει λοιπόν το εργοστάσιο το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να κρύβουν τα σκουπίδια για να μην έχουν νέα ντράβαλα
Και μετά άντε πάλι υπουργοί στον Πύργο και κάντε πάλι νέες βραβεύσεις από τον Λιατσή.
Από την άλλη ίσως ότι όταν με το καλό γεμίσει και η τριανταφυλλιά μπορεί να μην είναι αυτοί στην εξουσία οπότε η καλλίτερη τους θα έχουν ένα ωραίο θέμα αντιπολίτευσης.
Και ο χορός καλά κρατεί.
Υπάρχουν βέβαια πολλά ερωτήματα που δεν νομίζω ότι είναι κανένας διατεθειμένος να απαντήσει.
Το βασικό ερώτημα είναι τι γίνεται εκεί ψηλά στη τριανταφυλλιά και αυτό δεν τίθεται για πρώτη φορά.
Εύκολο είναι να λες ότι είναι ΧΥΤΥ
Μια κουβέντα είναι αλλά…
Για να έχεις ΧΥΤΥ πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες υποδομές και να τηρούνται συγκεκριμένες διαδικασίες.
Αν αυτά γίνονται το βέβαιο είναι ότι γίνονται επί προσωρινής βάσεως
Το ερώτημα που προκύπτει πόσο χρονικό διάστημα μπορεί να συνεχίζεται αυτό και πότε θα γίνει το εργοστάσιο
Βέβαια μπορεί να είναι ένας ωραίος ΧΥΤΑ και να μη μας το λένε όσο εμείς δεν καταλαβαίνουμε …..
Βέβαια υπάρχουν και άλλα ερωτήματα τεχνικής φύσης όπως αυτά που κατέθεσε ο κος Σαλπεας και πολιτικής φύσης όπως αυτά που ανέφεραν ο κος Καννής και ο κος Αντωνακόπουλος
Το σίγουρο είναι ότι δεν πρόκειται να πάρουν καμιά απάντηση
Κι η απάντηση δεν έχει να κάνει μόνο με τους συγκεκριμένους αλλά με όλο τον λαό της Ηλείας …..
Εμείς νομίζαμε ότι τα σκουπίδια τέλος.
Δεν τα βλέπουμε άρα δεν υπάρχουν
Το πρόβλημα μας το θύμισε η βράβευση των Κουρουπλή και Τσιρώνη επειδή λέει το έλυσαν και μείς ευγενείς όντες προσπαθήσαμε με αυτόν τον τρόπο να βγάλουμε την υποχρέωση
Τώρα λοιπόν έγινε ευρέως γνωστό ότι μιλάμε για προσωρινή λύση
Φαίνεται ότι τους ζώνουν τα μαύρα φίδια γιατί και αυτά τα ψέματα τελειώνουν κάποτε όταν τα σκουπίδια της τριανταφυλλιάς κάποια στιγμή θα κατηφορίσουν και δεν θα μπορούν να τα κρύψουν
Τώρα λέει ο ΦΟΔΣΑ θα προχωρήσει να ζητήσει πίστωση για το εργοστάσιο
Τώρα
Αυτό θα έπρεπε να γίνει από την προηγούμενη που οι φωστήρες υπουργοί βρήκαν την προσωρινή λύση
Δεν είναι καιρός για προφητείες και δεν διαθέτομε άλλωστε το κληρονομικό χάρισμα.
Τι προσωρινές λύσεις σαν κοινωνία τις έχουμε βιώσει σε πολλούς τομείς του δημοσίου βίου και όλες μα όλες μας έχουν βγει ξινές όπως λέει ο λαός μας
Οι πιθανότητες να μην συμβεί αυτό με τα σκουπίδια είναι πολύ λίγες
Και γίνονται ακόμη λιγότερες όταν συνυπάρχει και η απύθμενη αδιαφορία των «υπευθύνων»….
