Μυστήρια πράγματα

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”29022″ img_size=”full”][vc_column_text]Όποτε λαμβάνει χώρα μία μεγάλη πολιτική αλλαγή, το πρώτο πράγμα που θα καταγράψει ο κατά το δυνατόν αποστασιοποιημένος παρατηρητής είναι η αντίδραση. Εκ πρώτης όψεως μοιάζει απολύτως φυσικό καθότι κάθε αλλαγή που διαταράσσει την λειτουργία μίας καθιερωμένης τάξης πραγμάτων, είναι εύλογο να προκαλεί την αντίδραση εκείνων οι οποίοι έχουν επενδύσει πολλαπλώς σε ένα status quo. Όταν αυτό ανατρέπεται, τα πράγματα αγριεύουν, πρώτα και κύρια επειδή οι εντολοδόχοι της εξουσίας δεν είναι υπό τον άμεσο ή έμμεσο έλεγχο συγκεκριμένων ομάδων συμφερόντων.

Κάποιοι δεν θα σταματήσουν να λυσσούν μέχρι την τελική δικαίωση˙ μέχρι την στιγμή που ο αγώνας τους θα οδηγήσει στην παλινόρθωση της βασιλείας των εκλεκτών τους και την πλήρη αποκατάσταση των συμφερόντων τους. Κάποιοι όμως που θα διαβάσουν την κατάσταση διαφορετικά, ίσως αποφασίσουν να «αλλαξοπιστήσουν». Εδώ κι αν συμβαίνουν πράγματα και θαύματα!

Αυτό βέβαια λέει κάτι πολύ σημαντικό για το ποιόν τους, έτσι δεν είναι; Μέχρι χτες προσκυνούσαν και σταυροκοπιόντουσαν μπροστά στο γαλάζιο πανί και σήμερα ορκίζονται αιώνια πίστη στο πορτοκαλί. Αύριο, όταν πάλι θα έχουν αλλάξει άρδην τα πράγματα, θα στριμώχνονται ενώπιον των νέων αρχόντων, διαρρηγνύοντες τα ιμάτιά τους, ότι τάχα οι ίδιοι ήταν πάντοτε μαζί τους.

Αλλά η   ευθύνη, στ’ αλήθεια, βαραίνει τους εκάστοτε κυβερνώντες. Αν πράγματι εκτός από την θεμιτή, έως έναν βαθμό, παραμονή τους στην εξουσία ενδιαφέρονται στο ελάχιστο για τον τόπο τους, για τον ρόλο δηλαδή τον οποίο έχουν αναλάβει, οφείλουν να κάνουν έναν στοιχειώδη διαχωρισμό. Όχι ανάμεσα σε πιστούς και σε άπιστους, αλλά ανάμεσα σε αυτούς που εξαρχής και σε κάθε περίπτωση συναισθάνονταν το βαθύτερο διακύβευμα της κάθε θεμελιώδους επιλογής και σε εκείνους που απλώς θέλησαν για ακόμη μία φορά να κάνουν δουλειά τους.

Το ζήτημα είναι ποιοι πρεσβεύουν και ποιοι πιστεύουν αληθινά στο διακύβευμα. Μπορεί αρχικά να μοιάζει με μέγα μυστήριον το γεγονός ότι όλοι αυτοί έγιναν από το πουθενά σύμμαχοι και υποστηρικτές, αλλά στην πραγματικότητα πρόκειται για φιλοκυβερνητικούς, για φίλους δηλαδή της κάθε κυβερνήσεως, οι οποίοι αργά ή γρήγορα θα ζητήσουν ανταλλάγματα. Ας σκεφτούν λοιπόν καλά για ποιους αξίζει να κυβερνούν, γιατί όσοι κατέχουν την γνώση των διακυβευμάτων, ξέρουν καλά ότι αυτά δεν αλλάζουν κάθε τρία ή τέσσερα χρόνια.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]