Μέρες που είναι ας ξαναβρούμε το χαμόγελο και την χαρά που χάσαμε
Χριστούγεννα…
Τα Χριστούγεννα από τότε που ήμασταν παιδιά, ήταν πάντα συνυφασμένα με την αγάπη, τη χαρά, την οικογενειακή θαλπωρή, την μαγεία του «ξεχωριστού», που απαλύνει την αγριότητα της καθημερινότητας. Διαχρονικά λοιπόν, ήταν το «όχημα» της διαφυγής από αυτήν την καθημερινότητα που μας πληγώνει και πάντα λειτουργούσε απελευθερωτικά, ένα ταξίδι στο όνειρο που επιτρέπουμε στον εαυτό μας να το κάνει. Κάτι η… χρυσόσκονη των ημερών που δημιουργεί την ψευδαίσθηση μιας άλλης πραγματικότητας λιγότερο γήινης, κάτι οι φωτισμένοι δρόμοι, ο εορταστικός διάκοσμος, τα κάλαντα, η παραμυθένια ατμόσφαιρα που δημιουργείται γύρω μας, όλα τούτα γαληνεύουν μέρες Χριστουγέννων την ψυχή μας.
Ναι, είμαστε όλοι θυμωμένοι, γιατί τα Χριστούγεννα όλα θα έπρεπε να είναι αλλιώς, αλλά η ζωή δυστυχώς δεν είναι παραμύθι και ο κόσμος μας δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Δεν είναι μόνο η ένδεια η οικονομική που μας βυθίζει στην αβεβαιότητα, είναι η χαρά και το χαμόγελο που χάσαμε και τούτες τις Άγιες μέρες καλούμαστε να τα ξαναβρούμε. Ή τουλάχιστον να προσπαθήσουμε να ανταμώσουμε ξανά την προσδοκία, να αρχίσουμε να ονειρευόμαστε και πάλι και να γίνουμε ξανά παιδιά. Και αυτό πιστέψτε με, είναι εφικτό.
Κρυμμένα κάπου μέσα στο γκι ή στις μπάλες του Χριστουγεννιάτικου δέντρου, στο χιόνι της αυλής ή στην άχνη των κουραμπιέδων, κάπου εκεί βρίσκεται η χαρά των παιδικών μας χρόνων, η χαμένη χαρά των γιορτών. Τότε που τα Χριστούγεννα δεν ήταν άρρηκτα δεμένα με τον καταναλωτισμό, που ένα ζευγάρι καινούργια παπούτσια μας ήταν αρκετό ή ένα παιχνίδι που έφερνε ο Άγιος Βασίλης και που περιμέναμε άγρυπνοι να κατέβει από την καμινάδα μας γέμιζε ευτυχία! Δεν είχαμε πολλά χρήματα να ξοδέψουμε, όμως ήμασταν ευτυχισμένοι.
Η σκέψη μας λοιπόν μπορεί κάλλιστα να απομακρυνθεί από την ευμάρεια και να σταθεί στην ουσία. Στην αγάπη, στην αλληλεγγύη, στο συνάνθρωπο. Να αφήσουμε στην άκρη τον ατομικισμό και να δούμε πέρα από τον δικό μας θυμό και το θυμό και την απογοήτευση του άλλου και να κάνουμε μια προσπάθεια να τα απαλύνουμε. Δεν είναι απαραίτητο να κάνουμε όλοι Χριστούγεννα σαν πλούσιοι, μα ούτε και όλοι σαν φτωχοί. Μέλημά μας, να γιορτάσουμε όλοι οι άνθρωποι τούτου του τόπου τα Χριστούγεννα. Με την ψυχή και τις καρδιές μας ανοιχτές.
Το νόημα και το μήνυμα των Χριστουγέννων είναι η αγάπη, ας την κάνουμε πράξη. Ας δώσουμε μια ευκαιρία στα παιδιά μας να περάσουν όμορφα, να ζήσουν το δικό τους παραμύθι, με πολύ απλά πράγματα και έτσι όπως οι δυνατότητές μας, μας επιτρέπουν. Στην Ηλεία, η ατμόσφαιρα είναι πράγματι γιορτινή. Οι δήμοι διοργανώνουν εκδηλώσεις στα παραμυθοχωριά τους, η πρόσκληση είναι ανοιχτή για όλα τα παιδάκια που έχουν μια μοναδική ευκαιρία να νοιώσουν το «διαφορετικό» που η γιορτή των Χριστουγέννων επιβάλλει. Ένα ευτυχισμένο παιδί θα γίνει κάποτε ένας ευτυχισμένος ενήλικας.
Κι εμείς οι μεγάλοι ας αναζητήσουμε την χαμένη μας παιδικότητα, απελευθερώνοντας ότι όμορφο υπάρχει μέσα μας…
