Κρέας αγριογούρουνου: Ο χρυσός έγινε… κάρβουνο!

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”73131″ img_size=”full”][vc_column_text]Το κυνήγι αγριογούρουνου είναι δύσκολο, απαιτεί πολλούς κι έμπειρους κυνηγούς και σκυλιά εκπαιδευμένα λόγω ιδιαιτεροτήτων.

Τις καλές εποχές τύχαινε υψηλής τιμής στην αγορά και ακόμη υψηλότερης στα εστιατόρια. Περιζήτητο και δυσεύρετο στην αγορά και η τιμή του χρυσάφι: 12, 15, 25 έως και 30 ευρώ το κιλό! Ήταν λοιπόν αναμενόμενο, κάποιοι ν΄ αναζητήσουν επενδυτική ευκαιρία, στην εκτροφή αγριογούρουνου. Μόνο, που, όπως συμβαίνει συνήθως, όλα τα ωραία, δεν κρατούν πολύ.

Σήμερα, ένας – ένας οι παραγωγοί εγκαταλείπουν την εκτροφή του, διότι, αναφέρουν, είναι ασύμφορη στην αγορά. Μετρημένες στα δάχτυλα οι μονάδες που έχουμε σε όλη την Ελλάδα για την εκτροφή αγριογούρουνου. Σύμφωνα με πληροφορίες, πάνω από 5 μονάδες έκλεισαν μόνο στην Ήπειρο και τη Στερεά Ελλάδα, κι ήταν από τις ελάχιστες, που είχαν απομείνει.

Τροφή

Βασική τροφή του αγριογούρουνου είναι το βελανίδι, το καλαμπόκι και το χαρούπι. Τρώει πάρα πολύ και φτάνει ως 200-250 κιλά, όταν ζει ελεύθερο στη φύση. Σε αντίθεση με τον οικόσιτο χοίρο, δεν παχαίνει γρήγορα, γεγονός που συχνά καθιστά δύσκολη έως ακατόρθωτη την εκτροφή του.

Τιμές

Οι τιμές έχουν κατέβει έως και 6 ευρώ, το κιλό, όταν παλαιότερα υπήρχε περίοδος που η τιμή του έφτανε και 12 και 15 ακόμη και 30 ευρώ! Μάλιστα, πληροφορίες αναφέρουν ότι υπήρξαν κι άνθρωποι που είχαν μονάδες και λόγω της αδυναμίας τους ν΄ ανταποκριθούν στο κόστος, άφησαν ζώα ελεύθερα.

Κυνήγι

Σε παλαιότερες εποχές, ο κόσμος, που ήθελε να γευτεί αγριογούρουνο στρεφόταν σε κυνηγούς, οι οποίοι είτε το είχαν συνήθως για οικογένειες ή φίλους είτε το χάριζαν σε κάποιον που είχαν υποχρέωση. Η ζήτηση αυτή για αγριογούρουνο, που θεωρείται από τα πιο νόστιμα κρέατα, ωστόσο έπεσε σε ιστορικά χαμηλά, λόγω των φαινομένων υβριδισμού του αγριογούρουνου.

Οι ράτσες γουρουνιού, που κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά, είναι κατά κανόνα τα εξής:

Οικόσιτος χοίρος: Συνήθως πρόκειται για ροζ χοίρους από Δανία, Ολλανδία. Γεννά πολλά μικρά, συνήθως 12-14, και υπάρχει και γενετική βελτίωση. Ζει σταβλισμένος.

Αυτόχθονος χοίρος: ελληνική φυλή, με ιστορία χιλιάδων χρόνων, στην οποία συγκαταλέγεται ο μαύρος χοίρος. Γεννά συνήθως 5-7 γουρούνια. Συνήθως είναι ημισταβλισμένο ζώο ή ζει ελεύθερο σε περιφραγμένο χώρο.

Αγριογούρουνο: Το αγριογούρουνο (Sus Scrofa) που βλέπουμε συνήθως από κυνήγι και κυκλοφορεί στα ελληνικά δάση. Γεννά συνήθως 3-7 μικρά, που έχουν υψηλή θνησιμότητα.

Υβρίδια: Πρόκειται για μείξεις μεταξύ αγελαίων ή οικόσιτων χοίρων με αγριόχοιρους. Κατά κανόνα προέκυψαν κυρίως από διασταυρώσεις από οικόσιτες γουρουνίτσες με άγριους κάπρους. Ημισταβλισμένα ή ελεύθερα στο περιβάλλον. Γεννά πολλά μικρά, 12-14. Ακόμη δεν έχουμε γνώση για την τεκνοποίηση των υβριδίων.

Παραγωγοί μας εξήγησαν ότι όποιος δεν ξέρει το κρέας του αγριογούρουνου, δεν μπορεί ν΄ αντιληφθεί τη διαφορά ανάμεσα σ΄ ένα γουρουνάκι, που είναι υβρίδιο, διασταύρωση δηλαδή ενός οικόσιτου χοίρου, όπως είναι τα δανέζικα, με ένα αγριογούρουνο.

Το Μπουραζάνι παραμένει όρθιο…

Από τις εξαιρέσεις το Μπουραζάνι στα Ιωάννινα, που δίνουν κρέας μόνο όταν υπάρχει ζήτημα με υπερβολική αύξηση της αγέλης. “Υπάρχει τεράστια διαφορά στο κρέας ανάμεσα στο πραγματικό αγριογούρουνο και σε αυτά που δεν είναι. Τις καλές εποχές, πληρωνόμασταν ακόμη και 25 και 30 ευρώ το κιλό”, λέει ο Θεόδωρος Τάσσος. Εξηγεί πως το Περιβαλλοντικό Πάρκο στο Μπουραζάνι λειτουργεί με τελείως διαφορετικούς ρυθμούς, απ΄ ότι ένα απλό εκτροφείο. Η μονάδα υπάρχει από το 1972-73, και τα ζώα επιλέγονται, αν και πότε θα χτυπηθούν. Υπάρχουν περίπου 250 αγριογούρουνα, που ζουν ελεύθερα στο πάρκο. Συνήθως επιλέγονται είναι ζώα ηλικίας 5 ετών, τα οποία ταΐζονται , με καλαμπόκι και βελανίδια.

Πηγή : http://www.news247.gr/[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]