«Καμπανάκι» για τους φόρους στη βενζίνη

Πάνω από 1 ευρώ ανά λίτρο οι φόροι που πληρώνουμε – Τρίτος μεγαλύτερος ΕΦΚ στην Ευρώπη

«Χαράτσι» που ξεπερνά το 1 ευρώ το λίτρο αμόλυβδης βενζίνης πληρώνουν στο κράτος οι Έλληνες καταναλωτές, όπως διαπιστώνει η Επιτροπή Ανταγωνισμού, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι οι τιμές των καυσίμων στην Ελλάδα δεν πρόκειται να μειωθούν ουσιαστικά, χωρίς να επανεξετασθούν οι υψηλοί φόροι που επιβλήθηκαν “εκτάκτως” την εποχή της μεγάλης κρίσης.

Το τελευταίο κείμενο που έδωσε σε δημόσια διαβούλευση η Επιτροπή Ανταγωνισμού, στο πλαίσιο της κανονιστικής της παρέμβασης για τα καύσιμα, καθιστά σαφές ότι, ακόμη και αν όλα λειτουργούσαν εύρυθμα στην αγορά, με επαρκή ανταγωνισμό σε όλα τα στάδια, οι Έλληνες και πάλι θα πλήρωναν από τα ακριβότερα καύσιμα στην Ευρώπη, εξαιτίας της βαρύτατης φορολογικής επιβάρυνσης.

Σημειώνεται ότι, ενώ η κυβέρνηση υπογραμμίζει διαρκώς ότι η οικονομία έχει επανέλθει στην κανονικότητα μετά την οικονομική κρίση, ωστόσο αρνείται να εξετάσει την επαναφορά της φορολογίας των καυσίμων στα επίπεδα όπου βρίσκονταν πριν την επιβολή των αυστηρών φορολογικών μέτρων της περιόδου των μνημονίων.

Κάθε λίτρο αμόλυβδης βενζίνης στην Ελλάδα επιβαρύνεται σήμερα με φόρο κατανάλωσης 0,70 ευρώ, που είναι ο τρίτος υψηλότερος στην Ευρώπη, όπως προκύπτει από στοιχεία που έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα ο οργανισμός Tax Foundation. Ο ελληνικός φόρος κατανάλωσης, μάλιστα, είναι 28% υψηλότερος από τον μέσο όρο στην Ευρώπη και περίπου 95% μεγαλύτερος από το ελάχιστον όριο που επιτρέπει η Ε.Ε.

Στην πραγματικότητα, η συνολική επιβάρυνση της βενζίνης με φόρους ξεφεύγει πολύ πάνω από τα 0,7 ευρώ το λίτρο, που είναι ο ΕΦΚ, καθώς επιβάλλονται αρκετοί ακόμη φόροι, οι οποίοι ανεβάζουν την επιβάρυνση πάνω από το 1 ευρώ. Όπως τονίζει η Επ. Ανταγωνισμού, το αποτέλεσμα αυτής της βαριάς φορολογίας είναι ότι, ενώ οι τιμές προ φόρων στα καύσιμα στην Ελλάδα κινούνται κοντά στον μέσο όρο της Ευρώπης, οι τελικές τιμές είναι από τις υψηλότερες.

Όπως αναφέρει η Επιτροπή, οι τιμές των τελικών προϊόντων πετρελαιοειδών επιβαρύνονται με διαφόρων ειδών φόρους και τέλη, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων είναι ανελαστικοί, δηλαδή δεν υπολογίζονται με βάση την εκάστοτε ισχύουσα τιμή αλλά με βάση την πωλούμενη ποσότητα. Οι κατηγορίες των φόρων και των επιβαρύνσεων διακρίνονται σε σταθερούς, δηλαδή σταθερό ποσό/όγκο και σε μεταβλητούς, δηλαδή ως ποσοστό επί της τιμής διυλιστηρίου, συνεπώς ενώ το ποσοστό διατηρείται σταθερό η τελική επιβάρυνση μεταβάλλεται λόγω της μεταβολής της τιμής διυλιστηρίου.