Καλωσορίζοντας το «γουάν…»
Είναι γεγονός ότι η λέξη «μνημόνιο» έχει καταγραφεί στο συνειδητό των Ελλήνων ως μια σειρά συμφωνιών που περιλαμβάνει μόνο επώδυνα για την κοινωνία μέτρα.
Το μνημόνιο συνεργασίας όμως που υπέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας στο πρόσφατο ταξίδι του στη Κίνα όχι μόνο βρίσκεται στον αντίποδα συμφωνιών που οκτώ χρόνια τώρα υποχρεωθήκαμε να υπογράφουμε με τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς αλλά μπορεί να παίξει κομβικό ρολό στη προσπάθεια της χώρας για έξοδο από το οικονομικό τέλμα που βιώνουμε σήμερα.
Το στρατηγικό σχέδιο της Κίνας για την αναβίωση του «Δρόμου του μεταξιού» προβλέπει επενδύσεις ύψους 1 τρις ευρώ σε 28 ευρωπαϊκές κατά κύριο λόγο χώρες.Σε αυτό το σχέδιο η χώρα μας μπορεί να αναδειχθεί σε βασικό πυλώνα, αφού όπως διεφάνει το Πεκίνο δείχνει σαφώς ότι επιθυμεί και επιδιώκει η Ελλάδα να αποτελέσει την «Πύλη Εισόδου» της τόσο για την Ευρώπη όσο και τις αγορές της Μέσης Ανατολής.
Στο πλαίσιο αυτό, το «μνημόνιο συνεργασίας» ανοίγει δρόμους επενδύσεων σε μια σειρά από καίριους τομείς με πρώτουςαυτούς των μεταφορών, των υποδομών ,της ενέργειας,του τουρισμού και των τηλεπικοινωνίων, που είναι ικανοί να απογειώσουνκυριολεκτικά την ελληνικήοικονομία.
Μόνο τα σχέδια που κατατέθηκαν για την αύξηση των κινέζωντουριστών στην χώρα μας(στο 1,5 εκατ ετησίως από 150.000 που είναι σήμερα) είναι ένα «μικρό» δείγμα των τεράστιωνδυνατοτήτων και των ευεργετικών επιπτώσεων για την οικονομία του τόπου που μπορεί να έχει.
Δεν είναι καθόλου υπερβολή να υποστηρίξει κανείς -καλωσορίζοντας το γουάν-ότι ίσως αποτελεί την σωτήρια που τόσα χρόνια ματαίως αναζητούσαμε στο ευρώ.
