Καλοκαίρι

Δεν είναι αυθεντικό αυτό το καλοκαίρι. Εφήμερες οι χαρές του, ψεύτικες οι εικόνες του. Γεμάτο στημένες πόζες, δήθεν χαμόγελα, likes και reels για το θεαθήναι.

Ξένοι τουρίστες που στοιβάζονται σαν σαρδέλες σε λιμάνια με την προσμονή να ζήσουν το μεγάλο όνειρο. Αυτό που τους έχουμε πουλήσει.

Ντόπιοι που κάνουν οικονομίες όλο τον χειμώνα για να αποδείξουν ότι μπορούν ακόμα να πηγαίνουν μια εβδομάδα διακοπές. Ξενοδόχοι που ζητούν ένα νεφρό για να σου νοικιάσουν ένα δωμάτιο. Επιχειρηματίες που νομίζουν ότι οι ξαπλώστρες τους είναι φτιαγμένες από χρυσάφι

Και είναι κι αυτό το staycation, που προσπαθούν να το περάσουν ως μόδα. Η απόλυτη κοροϊδία. Το να προσποιείσαι ότι κάνεις διακοπές στο σπίτι .

Αυτό δεν είναι καλοκαίρι, αυτό είναι μια υποχρέωση που πρέπει να βγει. Μια υποχρέωση που πρέπει να κάνουμε για να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι ξεκουραστήκαμε, ότι γεμίσαμε τις μπαταρίες μας. Ότι αντέχουμε. Αλλά για πόσο ακόμα;