Η σημαντικότερη ηθοποιός στον κόσμο
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”34912″ img_size=”full”][vc_column_text]Η Ζαν Μορό, μπορεί να «έφυγε» τη Δευτέρα 31 Ιουλίου του 2017, σε ηλικία 89 ετών στο Παρίσι, αλλά είναι σίγουρο ότι για όσους αγαπούν την Έβδομη Τέχνη, θα βρίσκεται για πάντα στην καρδιά και στη μνήμη τους. Έχοντας συνεργαστεί με μερικούς από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες όλων των εποχών, η Γαλλίδα ηθοποιός, σκηνοθέτρια και σεναριογράφος, έγραψε τη δική της μοναδική και ανεξίτηλη ιστορία στην μεγάλη οθόνη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του αστείρευτου υποκριτικού ταλέντου της, αποτελεί το θρυλικό φιλμ του Λουί Μαλ: «Ασανσέρ για Δολοφόνους».
Γεννημένη στις 23 Ιανουαρίου του 1928, στο Παρίσι, η Ζαν Μορό (Jeanne Moreau) ξεκίνησε την καριέρα της το 1947 στο θέατρο. Στην πλούσια φιλμογραφία της, η Γαλλίδα καλλιτέχνης, συνεργάστηκε με τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της πατρίδας της, όπως ο Φρανσουά Τρυφώ, ο Λουί Μαλ, ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, ο Ζακ Ντεμύ, ο Ροζέ Βαντίμ και ο Ζαν Ρενουάρ.
Το ταλέντο της όμως ήταν αστείρευτο και διεθνές και καθώς η τέχνη δεν γνωρίζει σύνορα, σύντομα η Ζαν Μορό βρέθηκε να πρωταγωνιστεί – σε πρώτους ή δεύτερους ρόλους, στις ταινίες μερικών από την σημαντικότερων σκηνοθετών στην Ιστορία της Έβδομης Τέχνης.
Το 1961 τη συναντάμε στη «Νύχτα» του Μικελάντζελο Αντονιόνι, ενώ το 1964 η Μορό πρωταγωνίστησε στο έργο του Λουίς Μπουνιουέλ, «Το Ημερολόγιο μιας Καμαριέρας», στον ρόλο της Σελεστίν, μιας φιλόδοξης καμαριέρας που προσπαθεί να ανέλθει κοινωνικά στην επαρχιακή Γαλλία του Μεσοπολέμου.
Το 1976, την συναντάμε στον ρόλο μιας Γαλλίδας σταρ στο Χόλυγουντ της δεκαετίας του 1930, στο φιλμ «Ο Τελευταίος των Μεγιστάνων» του Ηλία Καζάν, ενώ το 1982 ο Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ της εμπιστεύεται τον ρόλο της Μαντάμ Λυζιάν, όντας η μοναδική γυναικεία παρουσία σε ένα ανδροκρατούμενο σύμπαν, στην ταινία «Ο Καβγατζής».
Το 1991 είναι μία σπουδαία χρονιά για την Ζαν Μορό, καθώς πρωταγωνιστεί τόσο στο φιλμ του Βιμ Βέντερς, «Μέχρι το Τέλος του Κόσμου», όσο και στο «Μετέωρο Βήμα του Πελαργού» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, στον ρόλο της Γαλλίδας συζύγου ενός εξαφανισμένου Έλληνα πολιτικού. Ενώ το 2012 τη συναντάμε στο έργο του κορυφαίου Πορτογάλου σκηνοθέτη, Μανοέλ Ντε Ολιβέιρα: «Ο Γκέμπο και η Σκιά του».
Ιδιαίτερη αναφορά οφείλουμε να κάνουμε στη συνεργασία, αλλά και στη φιλία που αναπτύχθηκε ανάμεσα στην Ζαν Μορό και στον κορυφαίο Αμερικανό σκηνοθέτη όλων των εποχών, τον σπουδαίο Όρσον Γουέλς. Οι δύο καλλιτέχνες συνεργάστηκαν συνολικά σε τρία φιλμ – «Η Δίκη» του 1962, «Οι Καμπάνες του Μεσονυκτίου» του 1966 και η «Αθάνατη Ιστορία» του 1968.
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι, το 1998 σε τιμητική εκδήλωση της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, ο Όρσον Γουέλς την είχε χαρακτηρίσει ως την «σημαντικότερη ηθοποιό στον κόσμο».[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
