Η Ιστορία και το μέλλον
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”68203″ img_size=”full”][vc_column_text]«Αν θέλουμε να προστατέψουμε τη δημοκρατία ας ανοίξουμε και κανένα βιβλίο .Όσο παράδοξο κι αν φαίνεται το μέλλον θα το βρούμε εκεί».
Γράφει ο Γιάννης Μπέζος
Πριν από λίγες ημέρες συμπληρώθηκαν 82 χρόνια από την επιβολή της δικτατορίας του Μεταξά στις 4 Αυγούστου του 1936. Αρωγός του ήταν ο τότε βασιλιάς Γεώργιος ο Β’. Νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να ασχοληθούμε έστω και για λίγο με τις συνθήκες που εξέθρεψαν τις τάσεις για δικτατορία, διότι υπάρχουν πολλά κοινά που θα μπορούσε να διαπιστώσει κανείς με την εποχή μας.
Οσο κι αν φαίνεται ανεπίκαιρο στους φλογισμένους καιρούς μας, το θέμα δεν στερείται ενδιαφέροντος. Η χώρα μας, από την πρώτη ημέρα της ίδρυσης του ελληνικού κράτους, είναι χρεωμένη. Δηλαδή σχεδόν πάντα υπόχρεη και λογοδοτούσα. Η περίοδος από το 1932 μέχρι το 1936 είναι περίοδος πτώχευσης, αδυναμίας αποπληρωμής τόκων και χρεολυσίων και των λοιπών γνωστών πλέον σε όλους μας.
Το τεράστιο κραχ της αμερικανικής οικονομίας δημιούργησε τσουνάμι αντιδράσεων στον πλανήτη και κυρίως στην Ευρώπη. Η Ελλάδα ως συνήθως πιο ευάλωτη και αδύναμη περιέπεσε για άλλη μία φορά στη διαδικασία των διαπραγματεύσεων, των υποχωρήσεων, του λαϊκισμού, της ατολμίας, της επιπολαιότητας και όλων αυτών των φρούτων που ευδοκιμούν στο πολιτικό μας σύστημα.
Η αδυναμία συνεννόησης των κομμάτων που εναλλάσσονταν μέχρι τότε στην εξουσία, σε συνδυασμό με τη γενικότερη εικόνα της Ευρώπης, που φούσκωνε τα πανιά του φασισμού και του εθνικοσοσιαλισμού, έφερε στην πρώτη γραμμή τον Μεταξά και του έδωσε μεγαλόπρεπα την πολύ ισχυρή πλειοψηφία της Βουλής για να κυβερνήσει. Εβαλε δηλαδή τον λύκο να φυλάει τα πρόβατα.
Εκτιμώ ότι το έκαναν με πλήρη συνείδηση για δύο λόγους. Πρώτον, για να διώξουν από πάνω τους το βαρύ έργο της αντιμετώπισης της χρεοκοπίας και, δεύτερον, διότι το κομμουνιστικό κίνημα είχε για τα καλά εδραιωθεί στη Ρωσία και απειλούσε τον αστικό κόσμο της εποχής. Να μην ξεχνάμε λοιπόν ότι ο Μεταξάς ανέβηκε στην καρέκλα με δημοκρατικές διαδικασίες. Τα υπόλοιπα ήταν εύκολα γι’ αυτόν και αναμενόμενα από τους άλλους.
Το καθεστώς του υπήρξε προσωποκρατικό και όχι κομματικό. Ενώ ο ίδιος υπήρξε υποστηρικτής των Αγγλων, οι μέθοδοί του ήταν χιτλερικής έμπνευσης. Άλλη πρωτοτυπία αυτή! Επειδή οι καιροί είναι δύσκολοι και στις μέρες μας, διότι βλέπουμε γύρω μας να δυναμώνουν εθνικισμοί και ψευτοπατριδολατρίες σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο, καλό είναι να έχουμε τον νου μας.
Αν θέλουμε να προστατέψουμε τη δημοκρατία, ας είμαστε πιο προσεκτικοί στις εκφράσεις μας, στις κινήσεις μας, πιο φειδωλοί στα λόγια και ας ανοίξουμε και κανένα βιβλίο Ιστορίας. Όσο παράδοξο κι αν φαίνεται, το μέλλον θα το βρούμε εκεί.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
