Η ανάπτυξη κι αν έρθει δεν θα’ ναι Κυριακή

Αν κάτι αφθονεί στη πορεία των δυο και κάτι χρόνων αυτής της κυβέρνησης είναι οι αντιφάσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα «βγάζουν μάτι». Όπως η πρόσφατη απόφαση για την απελευθέρωση της Κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων.

Γιατί όσο κι αν ο υπουργός Οικονομίας κ. Παπαδημητρίου την «είδε» ως ένα βήμα εκσυγχρονισμού της αγοράς, το μόνο σίγουρο είναι ότι η συγκεκριμένη «μεταρρύθμιση» κανένα θετικό αντίκτυπο δεν πρόκειται να έχει για τους μικρομαγαζάτορες και τα κατώτερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας τα οποία ευαγγελίζεται πως προσπαθεί να προστατέψει το κυβερνών κόμμα. (Βεβαίως και η λαλίστατη αξιωματική αντιπολίτευση στη συγκεκριμένη απαίτηση των δανειστών, έλαμψε δια της σιωπής της).

Δεν είναι τυχαίο πως οι εκπρόσωποι των δανειστών από την πρώτη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους εδώ έθεταν μετ’ επιτάσεως το ζήτημα της κυριακάτικης λειτουργίας των καταστημάτων.

Όχι βεβαίως γιατί καίγονταν για την ανάπτυξη και τον εκσυγχρονισμό της χώρας, αλλά γιατί λειτουργούσαν προς όφελος συγκεκριμένων και πολύ μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων.

Η πικρή αλήθεια είναι ότι η εμπειρία από την πιλοτική εφαρμογή του συγκεκριμένου μέτρου, ουδόλως βοήθησε την λεγόμενη πραγματική οικονομία.

Και πως θα μπορούσε άλλωστε σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από χαμηλή αγοραστική κίνηση και ακόμα πιο χαμηλό διαθέσιμο εισόδημα. Ούτε μπορώ να φανταστώ ποιο όφελος θα έχει η πραγματική οικονομία από μια ρύθμιση που είναι κοινώς αποδεκτό ότι ωφελεί μόνο τους πολυεθνικούς ομίλους.

Άλλωστε και οι τελευταίοι πιστεύουν ότι η ανάπτυξη κι αν έρθει, δεν θα’ ναι Κυριακή…