Αυτό που βιώνει στα οχτώ χρόνια της κρίσης- και όχι μόνο- ο νομός, αποκαλύφθηκε με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο στη μελέτη που παρουσίασε η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης και διευθύντρια του Ινστιτούτου Μελετών της ΕΣΕΕ κα Βάλια Αρανίτου, κατά τη διάρκεια της πρόσφατης εκδήλωσης που διοργάνωσε στο Πύργο η Ομοσπονδία Εμπορικών Συλλόγων.

Το σκηνικό μόνιμα γκρίζο και το έργο ίδιο και απογοητευτικό.

Ουραγοί στην ανάπτυξη, υψηλά ποσοστά ανεργίας, και το κατά κεφαλήν εισόδημα, το χαμηλότερο σε σύγκριση όχι μόνο με τους άλλους δυο νομούς της Περιφέρειας, αλλά ίσως ολόκληρης της χώρας.

Με τη φτώχεια να έχει για τα καλά εγκατασταθεί στο τόπο, τους πολίτες να μην ξέρουν που να δώσουν απολογία, τις επιχειρήσεις και τα μαγαζιά- που δεν κατέβασαν ακόμα ρολά- να ελπίζουν ότι το θολό ακόμα πλαίσιο του εξωδικαστικού μηχανισμού θα αποτελέσει την ύστατη σανίδα σωτηρίας.

Ένας νόμος που ψυχορραγεί εγκαταλελειμμένος χωρίς κανένα έργο υποδομής, χωρίς καμία μέριμνα αξιοποίησης του πλούτου του, χωρίς σχέδιο και προοπτική. Ένα διαχρονικό έγκλημα για το οποίο εκτός από την Πολιτεία, φέρνουν τεράστια ευθύνη οι μικροί και μεγάλοι ταγοί που ανέδειξε ο τόπος. Η άλλοτε Ηλεία της δημιουργίας, του πολιτισμού, του ανήσυχου και διερευνητικού πνεύματος δεν κατοικεί πια εδώ.

Μια μόνιμη εικόνα θλίψης, λήθης και παρακμής που δεν μας αξίζει και μας πληγώνει. Και τους πολίτες να αναρωτιούνται. Ακούει κανείς; Υπάρχει ελπίς;…