Διάγουμε βίο ανεόρταστο. Πλήττουμε θανάσιμα και κάθε ευκαιρία για λίγο ξέδομα είναι ευπρόσδεκτη. Όταν μάλιστα έχει και την «αύρα του αγώνα» ακόμα καλύτερα. Να κουνηθεί λίγο ο κόσμος ρε παιδιά, να ξεμουδιάσει, άλλωστε ήδη βρισκόμαστε στη καρδιά των αποκριών.

Ώρα λοιπόν για ξεφάντωμα με ευφάνταστες εμφανίσεις, με περικεφαλαίες, θώρακες, λοφία και φουστανέλες. Υπάρχει πλούσιο υλικό στα μαγαζιά για κάθε γούστο και προτίμηση. Ο Μέγας Αλέξανδρος και οι λοιποί συγγενείς και προγονοί μας, μας περιμένουν να νιώσουμε λίγο απ’ το αρχαίο κλέος. Να τους γνωρίσουμε κομμάτι και όχι μόνο να τους επικαλούμαστε όποτε τα βρίσκουμε σκούρα.

Τώρα γιατί αυτή η ανάγκη για τζέρτζελο στην καθημερινότητα μας μένει τόσο ανικανοποίητη και χρειάζεται μάλλον αυτοκαταστροφικές εκδηλώσεις δεν αναλύεται εύκολα. Ίσως χρειάζεται η συνδρομή των ψυχαναλυτών. Θα μου πεις, τι να σου κάνει και τούτη η κοινωνία, όταν δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει, όταν την γδέρνουν, την βιάζουν, την αφανίζουν και ψωμοζεί με τα εναπομείναντα οικονομικά ψιχία και τον κατασπαραγμένο ψυχισμό της.

Φαίνεται πάντως ότι η ελπίδα για προσπορισμό εξουσίας σε καταστάσεις αστάθειας παίζει ρόλο καταλυτικό. Τέτοιες χαρές που να τις βρεις σε απλές γιορτές. Οπότε ζήτω το τριώδιο…