Εδώ είναι Deutschland!
Στα ίδια μέρη…
«Με την απόφαση αυτή παίρνει τέλος μια πενταετής δικαστική διαμάχη. Αφορμή ήταν η προσφυγή του δασκάλου Γρηγόρη Ν. που διδάσκει σε σχολείο της Νυρεμβέργης από το 1996. Η σύμβαση εργασίας του προσαρμοζόταν στις συλλογικές συμβάσεις που ισχύουν στα ομόσπονδα γερμανικά κρατίδια και ο μισθός του έφθανε τα 3.900 ευρώ. Δύο ελληνικά νομοθετήματα του 2010, όμως, επέβαλαν περικοπές μισθών στον δημόσιο τομέα και μάλιστα ανεξάρτητα από τις όποιες συλλογικές συμβάσεις. Ο Ν. λοιπόν έχασε 600 ευρώ τον μήνα από τον μισθό του και τα ειδικά επιδόματα με αποτέλεσμα μέσα σε μια διετία να έχει απώλειες 20.000 ευρώ»(Πηγή: Süddeutsche Zeitung του Μονάχου). Και τι έκανε λοιπόν ο Έλληνας δάσκαλος ο οποίος διδάσκει τη γλώσσα στα ελληνόπουλα της Νυρεμβέργης; Μα το αυτονόητο φυσικά.
Μαζί με ακόμη 17 συναδέλφους του προσέφυγε στη γερμανική δικαιοσύνη και την περασμένη Τετάρτη το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (στο οποίο είχε προσφύγει με τη σειρά του το Ελληνικό Δημόσιο) τον δικαίωσε, επισημαίνοντας ότι «το γερμανικό εργατικό δίκαιο δεν αναγνωρίζει υποχρέωση του εργαζομένου να αποδεχθεί χωρίς ισχύουσα τροποποίηση της σύμβασης εργασίας του μόνιμες περικοπές του μισθού του λαμβάνοντας υπόψη την οικονομική κατάσταση του εργοδότη του». Με άλλα λόγια τους λέει: «παιδιά εδώ δεν είναι Ελλάδα. Εδώ είναι Deutschland! Και στο Deutschland ισχύει το γερμανικό εργατικό δίκαιο και όχι το ελληνικό. Συνεπώς το Ελληνικό Δημόσιο θα κληθεί σύντομα (με βάση και το δεδικασμένο που έχει πλέον δημιουργηθεί) να καταβάλλει ολόκληρους τους μισθούς των δασκάλων από το 2010. Τι ωραία εξέλιξη!
Σχεδόν να κάνει να εύχεσαι να ζούσες στη Γερμανία. Και πόσο μεγάλη αντίφαση συνιστά αυτή η απόφαση… Από τη μία η Γερμανία και η Ευρώπη έχουν επιβάλλει στους Έλληνες απάνθρωπες περικοπές μισθών και συντάξεων και από την άλλη σου λένε ότι όλα αυτά αντίκεινται στο γερμανικό και ευρωπαϊκό δίκαιο, επιχειρηματολογώντας ότι η πενία του εργοδότη δεν αφορά τον εργαζόμενο! Μιλάμε για καθαρή τρέλα. Τρέλα!
