«ΕΔΑ 1956-1967: Πολιτική και ιδεολογία: Παρουσιάστηκε το βιβλίο της Κ. Λαμπρινού στην Αμαλιάδα

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”61881″ img_size=”full”][vc_column_text]Ο Δήμος Ήλιδας και η Παπαχριστοπούλειος Βιβλιοθήκη Αμαλιάδας ήταν οι οικοδεσπότες στην ενδιαφέρουσα παρουσίαση του βιβλίου της Κατερίνας Λαμπρινού «ΕΔΑ, 1956-1967: Πολιτική και ιδεολογία» το Σάββατο το απόγευμα στο κατάμεστο από κόσμο αναγνωστήριο της Παπαχριστοπούλειου Βιβλιοθήκη Αμαλιάδας. Στη μονογραφία αυτή η Κατερίνα Λαμπρινού εξετάζει θέματα όπως: ποια ήταν τα πολιτικά και ιδεολογικά χαρακτηριστικά της ανασυγκρότησης της ελληνικής Αριστεράς μετά την ήττα του Εμφυλίου; Πώς συντελέστηκε η μετάβαση τον μεταπολεμικό αντιφασισμό στη διαιρετική τομή Δεξιά-Αντιδεξιά, που καθόρισε και τη μεταπολιτευτική πολιτική σκηνή; Μια μικρογραφία της πολιτικής ιστορίας του ’50 και ’60 μέσα από την ΕΔΑ. Μια πολύ ενδιαφέρουσα εκδήλωση με πολιτικά και ιστορικά στοιχεία.

Για το βιβλίο μίλησαν οι Γιάννης Μπαλαμπανίδης, Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης, Πάντειο Πανεπιστήμιο και ο  Νίκος Φίλης, Βουλευτής Α΄ Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο δήμαρχος Ήλιδας κ. Χρήστος Χριστοδουλόπουλος,. Τους ομιλητές αλλά και την συγγραφέα,  παρουσίασε η πρόεδρος του Σωματείου Παπαχριστοπούλειος Βιβλιοθήκη Αμαλιάδας δημοσιογράφος Ελένη Σκάβδη που αναφέρθηκε που τόνισε ότι το βιβλίο «ΕΔΑ, 1956-1967: Πολιτική και ιδεολογία» αποτελεί επεξεργασμένη και συντομευμένη μορφή της διδακτορικής διατριβής της Κατερίνας Λαμπρινού και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ

Η Κατερίνα Λαμπρινού γεννήθηκε στην Αθήνα το 1978 και μεγάλωσε στην Αμαλιάδα.

Είναι διδάκτορας του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου. Σπούδασε αγγλική φιλολογία, πολιτισμικές σπουδές και πολιτική επιστήμη στην Ελλάδα, τη Μ. Βρετανία και τη Γαλλία.

Το βιβλίο δίνει πολλές απαντήσει για το πώς η υπό διαμόρφωση αντιδεξιά ιδεολογία διασταυρώθηκε με την αναδιαμόρφωση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, ξεκινώντας από το εμβληματικό 1956, που εγκαινίασε την αντιφατική εποχή της αποσταλινοποίησης; Η παρούσα μελέτη επικεντρώνεται στον τρόπο που η ΕΔΑ, την περίοδο 1956-1967, υποδέχτηκε αλλά και διαμόρφωσε τους πολιτικούς μετασχηματισμούς και τις πολιτισμικές αντιλήψεις της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Όπως ανέφεραν οι ομιλητές αλλά και η συγγραφέας, υπό το πρίσμα της πολιτικής ιστορίας και της ιστορίας των πολιτικών ιδεών, εξετάζονται οι απόπειρες της ΕΔΑ για την αναθεώρηση της σχέσης της Αριστεράς με τις ιδέες, τους διανοούμενους αλλά και τη «σοβιετική πατρίδα», η εκ νέου πραγμάτευση της αντιφασιστικής και «αντιστασιακής» εμπειρίας καθώς και των παραδόσεων που ανάγονται στη δεκαετία του΄30, η επιστροφή του κόμματος στη δεξαμενή της «λαϊκότητας» και του «εθνικού», όπως αποτυπώθηκε και στη Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη ή στο πολιτικό-μουσικό εγχείρημα του Μίκη Θεοδωράκη. Διαμορφώνοντας έναν ιδιότυπο «ταυτοτικό υβριδισμό», και μέσα στα όρια του διπολικού κόσμου, η ΕΔΑ έγινε ο αντιφατικός τόπος διαμόρφωσης νέων πολιτισμικών στάσεων και πολιτικών-ανθρωπολογικών τύπων που καθόρισαν την ελληνική πολιτική ζωή για τις επόμενες δεκαετίες.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]