Η αδήριτη παγκόσμια πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα είναι συνέπεια του μοντέλου της ζωής μας του πολιτισμού μας και της διατροφής μας, η συνεχής και αέναη αύξηση της επίπτωσης του καρκίνου αλλά και η θνητότητα του σε όλες της μορφές του παγκόσμια. Η αντιμετώπιση του τεράστιου αυτού προβλήματος από τις κοινωνίες σήμερα είναι διττή. Το ένα σκέλος είναι το σκέλος της θεραπείας της παρέμβασης είτε με θεραπεία με χειρουργική ακτινοθεραπευτική είτε με ακτινοθεραπευτική όλων των ειδών από την πιο γνωστή χημειοθεραπεία μέχρι την τελευταία στοχευμένη θεραπεία και ανοσοθεραπεία που εκμεταλλεύεται διάφορες ιδιότητες του ανοσοποιητικού μας συστήματος.
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι η μοντέρνα τεχνολογία και οι νέες ανακαλύψεις πάνω στη βιολογία των ζώντων όντων μας παρέχει πολύ θεαματικά μοντέλα εφαρμογής θεραπευτικής προσέγγισης που μπορούμε να πούμε ότι αγγίζουν τα όρια μικρών θαυμάτων συγκρινόμενα με τα μέχρι τώρα αποτελέσματα τις κλασικής χημειοθεραπείας. Και εάν βιώνουμε αυτή τη στιγμή από που λέμε μικρά θαύματα στη χημειοθεραπεία το μέλλον βάση των ήδη προγραμματισμένων ερευνών που θα δώσουν αποτελέσματα στο λίγα επόμενα χρόνια θα είναι ακόμα πιο σπουδαία. Όμως φαίνεται ξεκάθαρα ότι αυτά τα αποτελέσματα αυτοπεριορίζονται από μόνα τους για τον ευρύ πληθυσμό του πλανήτη δεδομένου ότι οι αναγκαίοι πόροι – «κεφάλαια» που είναι απαραίτητοι για την μαζική βιομηχανική παραγωγή των εκάστοτε νέων μοντέλων εφαρμογών θεραπείας σε επίπεδο φαρμακευτικόείναι τεράστιοι και δεν είναι δυνατών ούτε ακόμα και οι μεγαλύτεροι οικονομία που πλανήτη σήμερα όπως είναι εκείνη των ΗΠΑ να σηκώσει το ασφαλιστικό της σύστημα ή οι δυνατότητες του εκάστοτε πολίτη να σηκώσουν το οικονομικό βάρος του κόστους του θεραπευτικού προϊόντος ούτος ώστε η εφαρμογή να είναι κατά το μάλλον ή ήττον καθολική στις ευρείες μάζες του πληθυσμού του πλανήτη μας.
Πρόσφατα στις ΗΠΑ τα τεραστία κόστη θεραπευτικής προσέγγισης των νέων και υπό εξέλιξη θεραπειών έχουν γίνει απαγορευτικά ακόμα και για τις μεσαίας και υψηλήςεισοδηματικής τάξης των ΗΠΑ με αποτέλεσμα να φτάσουν πολιτικές παρεμβάσεις μέχρι και το κογκρέσο των ΗΠΑ ούτος ώστε να επιδοτηθούν από τον κρατικό προϋπολογισμό οι έρευνες και οι εξελίξεις των νέων φαρμάκων για να μπορέσει το τελικό κόστος του νέου προϊόντος «φαρμάκου» να είναι προσβάσιμο από ευρύτερα λαϊκά στρώματα. Το φαινόμενο κόστος λοιπόν των ήδη μέχρι τώρα θεραπειών φαίνεται να είναι απαγορευτικό για τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού του πλανήτη. Το παραπάνω φαινόμενο μας οδηγεί σαν κοινωνία ακόμα και τις καπιταλιστικά αναπτυγμένες προοδευτικά κοινωνίες πόσο μάλλον εκείνες υπό οικονομική κρίση όπως η δική μας να διερευνήσουμε εναλλακτικές μορφές αντιμετώπισης του φαινόμενου καρκίνος και θεραπεία του. Από χιλιάδων ετών με την πρωτοπορία του αρχαιοελληνικού πνεύματος ο Ιπποκράτης έδηξε το δρόμο της πρόληψης σαν το μοναδικό ουσιαστικό δρόμο πραγματικής θεραπείας του προβλήματος των νόσων γενικότερα αλλά και του καρκίνου ειδικότερα.
Η βάση λοιπόν της πρόληψηστηρίζεται στις ιδέεςστα πιστεύω που μέσα από αυτά γεννούνται τα μοντέλα ζωής, οι αρχές και ο τρόπος που υιοθετούμε και θέλουμε να ζούμε, το πώς βλέπουμε τον ίδιο τον εαυτό μας να εκδηλώνεται στη ζωή και με ποιους τρόπους να καταξιώνεται. Οι Λατίνοι μετέπειτα παραφράζοντας την βασικοί φιλοσοφία των αρχαίων ελλήνων μιλούσαν για “usi e costumi” των κοινωνιών. Αυτές λοιπόν οι ιδέες υλοποιούνται με το εάν θα καπνίζουμε ή όχι, αν θα πίνουμε ή όχι, εάν θα συμπεριφερόμαστε έτσι στις διατροφικές μας συνήθειες και τι διατροφικές επιλογές πρέπει να έχουμε.Εάν αφήνουμε έκθετο των εαυτό μας σε ιογενείς λοιμώξεις που μπορεί να είναι η βάση για γονιδιακές μεταλλάξεις ή αν έχουμε έκθετο των εαυτό μας σε πολλαπλά άλλα φυσικά φαινόμενα τα όποια γνωρίζουμε ότι δρουν μεταλλαξιογονα στα γονίδια μας. Το θέμα λοιπόν της πρακτικής εφαρμογής της πρωτοπαθούς πρόληψης αλλά και τις δευτεροπαθούς πρόληψης – πρώιμης διάγνωσης είναι ποικίλο και έχει βρεθεί υπολογιστικά ότι είναι ελάχιστου οικονομικού κόστους η εφαρμογή του.
Η πρώτη αρχή της πρόληψης είναι η γνώση που πρέπει να περάσει και να υιοθετηθεί και να προπαγανδιστεί από τα όποια ΜΜΕ και την όποια διαθέσιμη ισχύ των ίδιων των κοινωνιών και να μεταλαμπαδευτεί και να γίνει βίωμα του καθενός από εμάς. Θα προσπαθήσουμε από αυτή τη γωνία που μας προσφέρει η εφημερίδα μας να ξετυλίξουμε σιγά σιγά το κουβάρι αυτής της γνώσης για το κάθε καρκίνωμα αλλά και την προστατευτική επιρροή που μπορεί να μας χαρίσει η ιδία η φύση διπλά μας κάνοντας χρήση και καταναλώνοντας ορισμένες τροφές και αποφεύγοντας άλλες. Μαζί υιοθετώντας βέλτιστα μοντέλα ζωής που έχουν σαν ιδέα αξίες πανανθρώπινες για να μειώσουμε ουσιαστικά την επίπτωση του καρκίνου.
Δρ. Παναγιώτης Β. Γκινόπουλος
Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Προληπτικής Ογκολογίας – Ε.Ε.Π.Ο
Παθολόγος – Ογκολόγος
Συντ. Διευθυντής Ογκολογικού – Γενικού Νοσοκομείου Πατρών «Άγιος Ανδρέας»
