Δράση και αντίδραση

Πριν από λίγες μέρες ο Νταν Ράδερ, ο οποίος κάλυψε ως ανταποκριτής στον Λευκό Οίκο το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία των Η.Π.Α. και που τελικά υποχρέωσε τον Νίξον σε παραίτηση, ισχυρίστηκε ότι οι επαφές Τραμπ-Ρωσίας ίσως υπερβαίνουν ακόμη και την πολύκροτη υπόθεση του «Γουότεργκεϊτ». Λίγες μέρες αργότερα και με αφορμή την συμπλήρωση ενός μήνα στον Λευκό Οίκο, το περιοδικό «ΤΙΜΕ» κυκλοφόρησε με ένα αφοπλιστικό εξώφυλλο, το οποίο έχει ήδη σπείρει θύελλες εντός και εκτός Αμερικής. Δείχνει τον Αμερικανό πρόεδρο να κάθεται ατάραχος στο οβάλ γραφείο του, την ώρα που μέσα στο χώρο έχει ξεσπάσει καταιγίδα και τα απόρρητα έγγραφα διασκορπίζονται εδώ και εκεί. Πρόκειται για την πιο επιτυχημένη, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, απεικόνιση της κατάστασης, η οποία επικρατεί στα υψηλότερα κλιμάκια της αμερικανικής διοίκησης. Το περιοδικό σχολιάζει ότι στην κορυφή των ΗΠΑ αυτή τη στιγμή επικρατεί χάος και δεν διστάζει να χαρακτηρίσει το νέο πρόεδρο ως «αυθεντία στην τέχνη της αποδιοργάνωσης». Με άλλα λόγια επιβεβαιώνονται πλήρως οι προβλέψεις εκείνων, που από την πρώτη στιγμή της εκλογής του εκτιμούσαν ότι ο Τραμπ δεν θα είναι μόνο επικίνδυνα ακραίος, αλλά και ένας πρόεδρος ο οποίος θα ταρακουνούσε τα αμερικανικά πράγματα, ακριβώς επειδή δεν διασυνδέεται στενά με τον παραδοσιακό πυρήνα της συστήματος. Είναι το νέο που έρχεται να ανατρέψει το παλιό, άσχετα αν ο φασισμός σε όλες του τις μορφές, ποτέ δεν ξεφεύγει από τις βασικές διδαχές του καπιταλισμού. Αυτό το οποίο ανατρέπει σήμερα ο Τραμπ είναι απλώς οι εσωτερικές ισορροπίες του λεγόμενου κεφαλαίου. Αλλάζουν δηλαδή μόνο τα πρόσωπα που θα κάνουν κουμάντο στη χώρα και όχι οι δομές. Στην πραγματικότητα η Αμερική (και μαζί της ολόκληρος ο πλανήτης) εισέρχεται σε ένα πολύ σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας της. Οι φτωχοί θα γίνουν ακόμα φτωχότεροι, οι πλούσιοι ακόμα πλουσιότεροι και οι ελευθερίες των πολιτών θα περιοριστούν περαιτέρω. Αυτό βέβαια που δεν φαίνεται να μπορεί να κατανοήσει ο νταής πρόεδρος είναι ότι η ζωή στηρίζεται σε μία βασική νευτώνεια αρχή, όσο κι αν σήμερα φαντάζει πια ξεπερασμένη: αίτιο και αιτιατό. Η δράση φέρνει πάντα αντίδραση. Κι όσο μεγαλύτερη είναι η δράση, τόσο πιο ισχυρή θα είναι και η αντίδραση.