Δημοκρατία: Στα πόδια της σφάζονται πολλοί άλλα κανείς δεν την τιμά

Η δημοκρατία, ως το πολίτευμα των πολλών, θεωρείται ταυτόχρονα και το πολίτευμα των φτωχών, επειδή οι φτωχοί αποτελούν την πλειονότητα του πληθυσμού.

Ποια είναι η αξία του δημοκρατικού πολιτεύματος στην σύγχρονη Ελλάδα αφού κανείς από αυτούς που ασκούν εξουσία, δεν την τιμά αλλά συνέχεια την προσβάλλει?

Ποια είναι η αξία  του δημοκρατικού πολιτεύματος όταν πολιτεύονται προς το συμφέρον, μόνον, μιας μόνον τάξης και όχι προς το κοινών συμφέρον, προς το συμφέρον, δηλαδή, όλων των πολιτών, πλούσιων και φτωχών, όπως συμβαίνει στην ιδανική πρόσληψη της δημοκρατίας?

Ποια είναι η αξία  του δημοκρατικού πολιτεύματος  , όταν  δεν υπάρχει  διάκριση νομοθετικής , εκτελεστικής και δικαστικής εξουσίας?

Ποια είναι η αξία του δημοκρατικού πολιτεύματος, όταν δεν ερωτείται ο λαός και στην περίπτωση που ρωτηθεί –μέσω δημοψηφίσματος- δεν λαμβάνεται η  άποψη του?

Ο λαός αγνοείται  προκλητικά, επιδεικτικά   και γι΄ αυτό, στη σύγχρονη δημοκρατία απέχει με εμφανή τρόπο από το πολιτικό γίγνεσθαι και από πολιτικές δράσεις.

Μπορούμε να ορίσουμε δημοκρατία το σημερινό πολίτευμα όταν οι κυβερνώντες δεν λογοδοτούν για τις αποφάσεις τους στου κυβερνώμενους? Όχι βέβαια διότι  δεν  αποδίδουν λογαριασμό για τις πράξεις ή παραλείψεις τους τόσο στο λαό (ή στους αντιπροσώπους του) όσο και στη δικαιοσύνη, εφόσον έχουν παραβεί τον νόμο της πολιτείας. Και η πολιτική λογοδοσία είναι αναγκαία συνέπεια του συλλογικού αυτοπροσδιορισμού, καθώς και της διαδικασίας λήψης απόφασης για κάθε τι που νομοθετούν.

Οι τρεις  βασικές πυλώνες της δημοκρατίας που είναι η ελευθερία, η  ισονομία και η ευταξία έχουν εξοβελιστεί από την σύγχρονη μορφή της.

Η ελευθερία  αποτελεί προσδιοριστικό στοιχείο του (ελεύθερου) πολίτη, που μπορεί να κάνει ό, τι θέλει και να αποφασίζει, αυτόβουλα, για την μοίρα του και την ζωή και τον βίο του. Μήπως έχετε απορία η αμφιβολία  αν όντως υπάρχει ελευθερία. Το γεγονός και μόνο ότι ξαφνικά όλοι οι έλληνες είναι δέσμιοι μια πολιτικής  βασισμένη στα μνημόνια και εξαρτάται  από την Ε.Ε τα μαρτυρεί  όλα.

Η ευταξία και η ισονομία αυτές και αν έχουν εξαφανιστεί στη σύγχρονη δημοκρατία.

Η δημοκρατία δεν τιμωρεί .Δεν έρχεται για να επιβληθεί ως τρόπαιο των νικητών επί των ηττημένων, των φτωχών επί των πλουσίων, των αρίστων επί των απαίδευτων ή το αντίστροφο, αλλά ούτε και ως νικηφόρο πολιτικό ή ιδεολογικό λάβαρο της πλειοψηφίας επί της μειοψηφίας

Δεν έρχεται για να θίξει η να εμποδίσει  την εξέλιξη του πολιτικού ανταγωνισμού και την αγωνιστική διεκδίκηση οικονομικών και κοινωνικών αιτημάτων. Έρχεται για να στηρίξει τον κάθε πολίτη ,την κάθε ομάδα και την κάθε ορθή μεμονωμένη απόφαση που δεν θίγει όμως το λαό.

Η  δημοκρατία είναι ένα πολίτευμα ανοικτό στην εξέλιξη και στην πολιτική σύγκρουση. Στην μορφή της καθρεπτίζεται, κατ’ αντανάκλαση, το ευμετάβλητο και απρόβλεπτο της πολιτικής της ουσίας, που είναι η πολιτική σύγκρουση. Γι΄ αυτό και η ίδια εμπεριέχει μέσα της την αβεβαιότητα και την απροσδιοριστία

Μήπως  τελικά  δεν φταίει  το σύστημα διακυβέρνησης που κάνει ένα πολίτευμα δημοκρατικό, αλλά η πηγή νομιμοποίησης της εξουσίας του.

Γεώργιος Μπακογιάννης

Χημικός Μηχανικός