Δεύτερης αξιολόγησης το ανάγνωσμα

Είτε τρόικα, είτε θεσμοί, είτε γκρουπάκι Βρυξελλών τους πεις, το πακετάκι μέτρων μας το έχουν συσκευάσει και μάλιστα χωρίς περιτύλιγμα. Ένα ζήτημα βάζει η ελληνική πλευρά, τέσσερα αξιώνουν οι δανειστές και πάει λέγοντας. Σε δουλειά να βρισκόμαστε δηλαδή.

Στη διανομή των ρόλων επιλέγουμε μονίμως εκείνον του αφελή, που προσπαθώντας να αρπάξει το τυρί- την εθνωφελή κάθε φορά δόση των αχρείαστα να’ σαντε ευρώ,- πέφτουμε πάντα στη φάκα. Μας δένουν χειροπόδαρα με γόρδιους δεσμούς και άντε εσύ να βρίσκεις κάθε φορά τον Αλέξανδρο που θα τους κόψει. Αφιλότιμο νόμισμα το ευρώ. Στη μια του όψη οι πλούσιοι του Βορρά να θησαυρίζουν και στην άλλη οι φτωχοί συγγενείς του Νότου εθελοντές αιμοδότες.

Εδώ που τα λέμε όμως τα θέλει και ο … @ώλος μας. Μας το’ παν οι άνθρωποι από την πρώτη στιγμή.

Με «ουάου» δεν βάφονται αβγά. Εμείς όμως τον χαβά μας. Λες και δεν ξέραμε τη ρήση.

Εντάξει το παραδέχονται ότι μπορεί λίγο να το παράκαναν με τη λιτότητα, αλλά και εμείς από την άλλη μυαλό δε βάλαμε. Θέλουμε σώνει και καλά να συνεχίσουμε τα πάρτι «σπατάλης». Τα όλοι μαζί τα τρώγαμε. Ε μπάστα λοιπόν. Δεν είναι δα και φιλανθρωπικό ίδρυμα. Σκληροί πλην τίμιοι δανειστές είναι. Που ζητούν τα δανεικά με το νόμιμο πανωτόκι. Ας ξεχάσουμε επομένως τις διαγραφές χρεών και ας στρώσουμε τον …@ωλο μας στη δουλειά. Έτσι για να μαστέ αγαπημένοι.

Διαφορετικά, ας τρέξουμε να προμηθευτούμε τσίγκινα εσώρουχα. Γιατί το βούτυρο- κακάο στοιχίζει ακριβά…