Για τους αεριτζήδες
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”37645″ img_size=”full”][vc_column_text]Στα ίδια μέρη…
Δεν συνιστούν κάτι το καινούργιο στην ελληνική πραγματικότητα. Για την ακρίβεια, δεν είναι κάτι το καινούργιο για κανένα κράτος, ακόμη και για τα πλέον εξελιγμένα. Υπάρχουν πάντα και παντού. Υπήρχαν από καταβολής των κρατικών οντοτήτων και δυστυχώς ποτέ δε θα πάψουν.
Η διαφορά με την μικρή μας χώρα είναι ότι παραδοσιακά διέθετε μεγάλους χώρους για να ευδοκιμήσει αυτό το φαινομενικά άκακο είδος των αεριτζήδων.
Δεν έχουν συγκεκριμένο κλάδο ή ιδιότητα. Κατά καιρούς και συνήθως ανά λίγες δεκαετίες, θα βρεις τους άτυπους διαδόχους τους σε διαφορετικό κλάδο˙ πάντα πεινασμένους, πάντα στην κομπίνα, πάντα επιχειρώντας να πουλήσουν μπόλικο από τον «αέρα» τους σε αντάλλαγμα για ακόμη περισσότερο χρυσάφι.
Θα μαζευτούν πότε στις νέες τεχνολογίες, πότε στην αγροτική παραγωγή, πότε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης, πότε στην εκπαίδευση κ.ο.κ.
Σημασία δεν έχει το πού αλλά το πώς. Αυτό είναι ένα άλλο κοινό χαρακτηριστικό μεταξύ αεριτζήδων: Έλκουν ο ένας τον άλλον. Στην αρχή τα πράγματα είναι καλά γιατί δεν έχουν μπει πολλοί στο κόλπο και η πίτα είναι μεγάλη.
Οι δυνατότητες κέρδους μοιάζουν απεριόριστες, ώσπου η «μηχανή» γίνεται γρήγορα γνωστή και σύντομα σπεύδουν και άλλοι για να διεκδικήσουν αυτό το οποίο θεωρούν ότι τους ανήκει.
Κάπου εκεί ξεκινούν τα προβλήματα, γιατί όποιος κι αν είσαι, όσους κι αν λαδώνεις στα υπουργεία, ό,τι κι αν ισχυρίζεσαι ότι κάνεις, η μπόχα η οποία αναδύεται από την πολυκοσμία είναι εξαιρετικά έντονη. Μια μέρα ο κόσμος θα καταλάβει πολύ καλά τι είσαι.
Κι ας φωτογραφίζεσαι με πολιτικούς, κι ας οδηγείς Μερτσέντες, κι ας μοιράζεις απλόχερα χαμόγελα, κι ας περνιέσαι για σπουδαίος…
Ο χρόνος τελειώνει για τους αεριτζήδες και αυτό δεν εξαρτάται μόνο από την βούληση μιας (μέχρι στιγμής) αδιάφθορης κυβέρνησης, αλλά και από την ίδια την φάση στην οποία έχουμε εισέλθει ως χώρα.
Σίγουρα δεν θα εκλείψουν ως είδος αλλά σε κάθε περίπτωση θα περιοριστεί σημαντικά η παρουσία τους στα πράγματα, καθότι πλέον το χρήμα, είτε ελληνικό, είτε ευρωπαϊκό, πρέπει πλέον να κερδίζεται με ιδρώτα. Ας το χωνέψουν και ας μείνουν ευχαριστημένοι με αυτά που απέσπασαν.
Ακόμη κι αν πραγματοποιηθεί η γαλάζια ονείρωξή τους, οι παλιές καλές μέρες είναι οριστικά παρελθόν. Και ευχαριστημένοι να είναι.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
