Για ένα αραχνιασμένο βιβλίο στο ράφι…
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”12786″ img_size=”full”][vc_column_text]Διάβασα μια πρόσφατη στατιστική που δείχνει δυστυχώς ότι πάψαμε να διαβάζουμε. Πέρασε λέει ο καιρός που μπαίναμε σε κάποιο βιβλιοπωλείο -ιδιαίτερα στις αρχές του καλοκαιριού- και βγαίναμε με μια βαριά σακούλα γεμάτη με βιβλία για τις διακοπές.
Γίναμε όλοι φειδωλοί στην αγορά βιβλίων –έγινε ίσως κι αυτό απαγορευμένη πολυτελής συνήθεια- αν και η αγορά τους δεν συνεπάγεται απαραίτητα και την ανάγνωση τους. Πόσα δεν παραμένουν αδιάβαστα ή μισοδιαβασμένα στα ράφια της βιβλιοθήκης μας.
Πόσες φορές εγκαταλείπουμε ένα βιβλίο γιατί τελικά δεν μας κίνησε το ενδιαφέρον. Λένε πως ένα μισοδιαβασμένο βιβλίο μοιάζει με ένα φλερτ που δεν εξελίχθηκε σε αίσθημα. Ίσως να του άξιζε μια τέτοια τύχη, αφού μετά την ανάγνωση κάποιων σελίδων του, κρίναμε ότι «δεν είμαστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλον».
Κι αν καμιά φορά φτάνουμε μέχρι το τέλος ένα βιβλίο που μας χάρισε ένας καλός φίλος το κάνουμε όχι τόσο για να δούμε τι έχει να πει ο συγγραφέας του, αλλά για να γνωρίσουμε καλύτερα το φίλο μας.
Κάποτε η ανάγνωση ενός βιβλίου ήταν το καλύτερο δώρο για τον ελεύθερο χρόνο μας. Σήμερα τα «χάσαμε» και τα δυο. Και μαζί τους ότι πολύτιμο μπορούσαμε να ανακαλύψουμε ανάμεσα στις γραμμές του…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
