Αφιέρωμα στις ηρωϊδες γυναίκες του περασμένου αιώνα

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”45970″ img_size=”full”][vc_column_text]

Γράφει η Τριανταφυλλιά Νιάρχου-πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Καλίδονας ΣΑΡΕΝΑ

Μια επέτειος αφιερωμένη στη γυναίκα. Είναι ημέρα που σηματοδοτεί αγώνες, είναι ημέρα δίδαγμα για μας και τις μελλοντικές γενιές. Ας προσπαθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις να γιορτάζουμε κάθε μέρα, διεκδικώντας μια καλύτερη ποιότητα σε ολους τους τομείς της ζωής μας!! Είναι όμως και η πιο κατάλληλη ημέρα να αφήσουμε τις μνήμες μας να καλπάσουν στο παρελθόν, να ξαναθυμηθούμε παλιές εποχές και να δακρύσουμε με τις ηρωίδες μαννάδες και γιαγιάδες. Στις γυναίκες αυτές που καθημερνά έδιναν αγώνα για να συντηρήσουν τις οικογένειές τους. Γυναίκες του μόχθου…γυναίκες που μεγάλωσαν μέσα στη φτώχια και στη στέρηση. Γυναίκες που γεννήθηκαν κόρες κι αδελφές, για να περάσουν σε άλλα χέρια και να γίνουν σύζυγοι και μαννάδες. Γεννήθηκαν με το <<στίγμα>> της ντροπής να είναι κοριτσια. Πάλεψαν με τη στεγνή και σκληρή αντρική κοινωνία του χωριού για να κερδίσουν μια θέση στο στασίδι της ζωής. Έστησαν σπίτια. Γέννησαν παιδιά. Στήριξαν τον άνδρα. Γεροκομήσαν γονιούς και πεθερικά. Όργωσαν, θέρισαν, αλώνισαν. Πήγαν στον τρύγο, στο μύλο και στο λιοστάσι. Πάντα με μια νάκα στον ώμο κι ένα μωρό μέσα σε αυτή, που ώσπου να μεγαλώσει, το ένα, άλλο έπαιρνε τη θέση του. Ξέβγαλαν το κοπάδι στη βοσκή το πρωί και τάβαλαν στο μαντρί το βράδυ. Άρμεξαν. Έπηξαν τυρί και μυζήθρα. Έδειραν βούτυρο. Κουρέψαν πρόβατα. Υφάναν στον αργαλειό. Πήγαν στο λόγκο για ξύλα και στη βρύση για νερό ζαλωμένες τη βαρέλα. Ανάθρεψαν παιδιά . Πάντρεψαν και προίκισαν κόρες. Έτρεξαν στην ανάγκη των αδερφιών. Ταχτάρισαν εγγόνια στα γόνατά τους. Έκαναν τα ανίψια δικά τους παιδιά….[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]