Αρχαία Ήλιδα: Χθες, σήμερα και αύριο
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”46703″ img_size=”full”][vc_column_text]Ο (αστικός) μύθος λέει ότι αν έβαζες μία γυναίκα με ψηλά τακούνια να περπατήσει στην αρχαία Ήλιδα, σε κάθε της βήμα θα τρυπούσε και από ένα πιθάρι. Έχουμε αυτήν την σπάνια τύχη ως λαός, να ζούμε στον φυσικό και ιστορικό απόηχο ενός εκ των σπουδαιότερων πολιτισμών που υπήρξαν ποτέ. Ωστόσο, όπως συμβαίνει με όλες τις σπουδαίες παρακαταθήκες, η διαχείρισή της δεν ήταν ποτέ μία απλή υπόθεση.
Η βασική δυσκολία έγκειται στην μέγιστη δυνατή αξιοποίηση του παρελθόντος, ούτως ώστε, αφενός μεν να προστατευθεί η πολύτιμη κληρονομιά και αφετέρου να ωφεληθούν οι μελλοντικές γενιές, κάτι το οποίο η ελληνική πολιτεία κατά κανόνα ξεχνούσε σχεδόν από τις απαρχές της. Η αξιοποίηση όμως απαιτεί πόρους και σήμερα λεφτά δεν υπάρχουν. Ευτυχώς όμως υπάρχουν παντού άνθρωποι, σε όλη την Ελλάδα και σε όλα τα επαγγέλματα, οι οποίοι αγαπούν αυτό που κάνουν και το καλύτερο είναι ότι συνήθως το κάνουν καλά.
Πώς αλλιώς επί παραδείγματι θα έρχονταν στο φως τα εξαιρετικά ενδιαφέροντα ευρήματα της Ήλιδας, αν οι ίδιοι οι αρχαιολόγοι δεν επανεκκινούσαν μία υπόθεση, η οποία βρισκόταν στον πάγο εδώ και επτά χρόνια; Αν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι η Ελλάδα προχωράει σήμερα, τότε αυτό συμβαίνει ακριβώς επειδή σε κάποιες και σε κάποιους –δεν είναι πολλοί αλλά για την ώρα είναι μάλλον αρκετοί– περισσεύει το φιλότιμο. Γιατί με αφορμή αυτό το φιλότιμο δρομολογούνται ευρύτερες καταστάσεις οι οποίες κινητοποιούν τις παραγωγικές δυνάμεις της κοινωνίας.
Σήμερα με την Ήλιδα, αύριο με την Ολυμπία, μεθαύριο με τον ναό του Επικούρειου Απόλλωνα (που παραμένει το μεγάλο αναξιοποίητο πολιτιστικό χαρτί του νομού), την επόμενη μέρα ίσως με κάτι άλλο το οποίο χιλιετίες ολόκληρες περιμένει υπομονετικά να ανακαλυφθεί. Τέλος, να θυμίσω ότι οι αρχαιότητες πέραν της ανεκτίμητης πολιτιστικής και αισθητικής αξίας τους, αποτελούν ζωτικής σημασίας «έσοδο» για τον κρατικό προϋπολογισμό και προφανώς για την εκάστοτε περιοχή που τις φιλοξενεί. Γι’ αυτό άλλωστε λένε πως ο τουρισμός, σημαντικό κομμάτι του οποίου είναι και ο πολιτισμός, είναι η βαριά βιομηχανία είναι της Ελλάδας. Το διακύβευμα είναι το κατά πόσον αυτή η βιομηχανία θα δουλεύει στο εξής για ένα βιώσιμο μέλλον και όχι για ένα δανεικό παρόν.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
