Αναμέτρηση στη Σιγκαπούρη: Οι προσδοκίες της συνάντησης Τραμπ – Κιμ

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”62604″ img_size=”full”][vc_column_text]Η συνάντηση κορυφής του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ με τον ηγέτη της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ουν στην Σιγκαπούρη ορίστηκε στις 4 τα ξημερώματα της  Τρίτης 12 Ιουνίου.

Μετά από μία περίοδο επικίνδυνης έντασης μεταξύ των δύο χωρών, με εκατέρωθεν απειλές, τα βλέμματα του πλανήτη είναι πλέον στραμμένα στο παραθαλάσσιο θέρετρο Σεντόζα. Οι προσπάθειες που έγιναν κατά το παρελθόν, συγκεκριμένα, το 1994 και το 2005, με στόχο τον περιορισμό του πυρηνικού οπλοστασίου της Βόρειας Κορέας και την επίτευξη συμφωνίας ειρήνης στη διχοτομημένη Κορεατική Χερσόνησο, κατέληξαν σε μνημειώδεις αποτυχίες. Ωστόσο, το αποτέλεσμα θεωρείται για άλλη μια φορά αβέβαιο, κυρίως, εξαιτίας των «πρωταγωνιστών»: Του κυκλοθυμικού Τραμπ, ο οποίος συνεχίζει να καυχιέται για την ικανότητα του στη λήψη αποφάσεων και του Κιμ Γιονγκ Ουν, για τον οποίον το πυρηνικό οπλοστάσιο της χώρας του είναι εξέχουσας στρατηγικής και οικονομικής σημασίας.

«Ο Τραμπ δεν ξέρει, νομίζει ότι ξέρει»

Ο Τραμπ, όπως γράφει το slate, πηγαίνει ελάχιστα προετοιμασμένος, αλλά ακόμη χειρότερα, νομίζει ότι είναι εντελώς προετοιμασμένος, καθώς δεν ξέρει πόσα δεν ξέρει.

Η απάντηση του Αμερικανού προέδρου όταν ρωτήθηκε προ ημερών από δημοσιογράφο, εάν είναι προετοιμασμένος για τη σύνοδο είναι ενδεικτική: «Νομίζω ότι είμαι πολύ καλά προετοιμασμένος. Δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να είμαι ιδιαιτέρως προετοιμασμένος. Το θέμα είναι η διάθεση, η προθυμία να γίνουν τα πράγματα. Αλλά νομίζω ότι προετοιμαζόμουν για τη σύνοδο κορυφής για μεγάλο χρονικό διάστημα».

Κάθε πρόταση στην απάντηση αυτή δείχνει κάποιον ο οποίος είναι «έξω από τα νερά του».

«Νομίζω ότι είμαι πολύ καλά προετοιμασμένος»: Στην πραγματικότητα, το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας δεν συνεδρίασε σε επίπεδο υπουργικού συμβουλίου για τη σύνοδο κορυφής. Κάθε Αμερικανός πρόεδρος από τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά θεωρεί τέτοιου τύπου συνεδριάσεις -οι οποίες λαμβάνουν υπόψη τις θέσεις και τα συμφέροντα των υπουργείων Άμυνας, Εξωτερικών, Οικονομικών, των μυστικών υπηρεσιών και ούτω καθεξής- ζωτικής σημασίας για τη διατύπωση μιας τεκμηριωμένης και βέβαια, ενιαίας θέσης των ΗΠΑ σε κορυφαία ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Αντ’ αυτού, ο Τραμπ ενημερώθηκε κατά τη διάρκεια ενός μπρίφινγκ στο Καμπ Ντέιβιντ (την εξοχική κατοικία του Αμερικανού προέδρου) το Σαββατοκύριακο, το οποίο μάλιστα, ο Τραμπ ζήτησε να γίνει την τελευταία στιγμή.

«Δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να είμαι ιδιαιτέρως προετοιμασμένος»: Αν το Τραμπ το πιστεύει αυτό, τότε δεν είναι καθόλου προετοιμασμένος. Εάν πρόκειται πραγματικά να συζητήσουν με τον Κιμ για την «πλήρη, επαληθεύσιμη, αμετάκλητη αποπυρηνικοποίηση της Κορεατικής Χερσονήσου», όπως είπε ο ίδιος και οι συνεργάτες του, υπάρχουν πολλά που θα έπρεπε να έχουν γίνει. Μια ομάδα Αμερικανών και Βορειοκορεατών διπλωματών μεσαίου επιπέδου συζητούν τα εν λόγω ζητήματα τις τελευταίες ημέρες, χωρίς να σημειωθεί πρόοδος. Αν ο Τραμπ και ο Κιμ στοχεύουν σε άρση του αδιεξόδου, τότε ο Τραμπ θα έπρεπε να γνωρίζει σε βάθος τα ζητήματα -ο Κιμ τα γνωρίζει σίγουρα, σύμφωνα με το slate.

«Ένα πολλά υποσχόμενο πρώτο βήμα προσέγγισης»

Όπως γράφει το aljazeera, οι αναλυτές αντιμετωπίζουν τη σύνοδο κατ’ αρχήν ως ένα πολλά υποσχόμενο πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της προσέγγισης της απομονωμένης Βόρειας Κορέας με την παγκόσμια κοινότητα -άλλωστε, μία τέτοια συνάντηση λίγους μήνες πριν έμοιαζε αδιανόητη.

«Το χειρότερο σενάριο είναι ένας περιττός πόλεμος εναντίον της Βόρειας Κορέας με θύματα δεκάδες, ακόμη και εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους», δήλωσε στον Al Jazeera ο Evan Resnick, επίκουρος καθηγητής στη Σχολή Διεθνών Σπουδών της Σιγκαπούρης S. Rajaratnam. «Ο,τιδήποτε εκτός αυτού, θεωρείται καλύτερο».

Οι επικριτές της Βόρειας Κορέας ωστόσο, παραμένουν επιφυλακτικοί με τη σύνοδο, τονίζοντας ότι κανονίστηκε βιαστικά και χωρίς συγκεκριμένο «οδικό χάρτη», καθώς ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος για το ποια είναι η ατζέντα των δύο πλευρών.

«Είναι πραγματικά πρωτοφανές», δήλωσε στο Al Jazeera ο Greg Scarlatoiu, εκτελεστικός διευθυντής της Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Βόρειας Κορέας στην Ουάσινγκτον. «Ουδείς νιώθει άνετα συνομιλώντας με τη Βόρεια Κορέα. Το καθεστώς της έχει παραβιάσει κάθε υπόσχεση που έχει δοθεί μέσω διμερών ή πολυμερών διπλωματικών επαφών».

«Φωτιά και οργή»

Τον περασμένο Αύγουστο, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ διεμήνυσε ότι η Βόρεια Κορέα θα βρεθεί αντιμέτωπη με «φωτιά και οργή που ο κόσμος δεν έχει δει ποτέ πριν» αν απειλήσει ποτέ ξανά τη χώρα του. Έναν μήνα μετά, ο Τραμπ χαρακτήρισε τον Βορειοκορεάτη ηγέτη Κιμ Γιονγκ Ουν, «rocket man» (πυραυλάνθρωπο) σε αποστολή αυτοκτονίας. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν μεγάλη δύναμη και υπομονή, αλλά αν αναγκαστούν να αμυνθούν, δεν θα έχουμε άλλη επιλογή παρά να καταστρέψουμε εντελώς τη Βόρεια Κορέα», δήλωνε ο Αμερικανός πρόεδρος στα Ηνωμένα Έθνη.

Όταν η Ουάσιγκτον ζήτησε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ να αποφανθεί σχετικά με την επιβολή νέων αυστηρότερων κυρώσεων σε βάρος της Βόρειας Κορέας, η οποία απειλεί την ειρήνη με τις πυρηνικές δοκιμές της, ο Κιμ Γιονγκ Ουν, προειδοποίησε ότι αν οι ΗΠΑ πιέσουν τον ΟΗΕ να επιβάλλει αυστηρότερες κυρώσεις στην Βόρεια Κορέα θα βιώσουν «την μεγαλύτερη οδύνη και πόνο» που έχουν βιώσει ποτέ.

Σύμφωνα με ανακοίνωση που αναπαρήγαγε τότε το πρακτορείο ειδήσεων KCNA, το υπουργείο Εξωτερικών προειδοποιούσε ότι εάν η Ουάσιγκτον «καταθέσει αυτό το παράνομο «ψήφισμα» που θα προβλέπει αυστηρότερες κυρώσεις, η Βόρεια Κορέα θα πράξει τα δέοντα προκειμένου να καταστεί απόλυτα βέβαιο ότι οι ΗΠΑ θα πληρώσουν το τίμημα.

«Τα μέτρα που θα ληφθούν θα προκαλέσουν στις ΗΠΑ τη μεγαλύτερη από τις οδύνες και τους πόνους σε ολόκληρη την ιστορία τους» τόνιζε το ΥΠΕΞ της Βόρειας Κορέας. «Η υφήλιος θα γίνει μάρτυρας του τρόπου με τον οποίο η Βόρεια Κορέα υποτάσσει τους Αμερικανούς γκάνγκστερ μέσω μιας σειράς ενεργειών που θα είναι οι σκληρότερες που έχουν ποτέ φανταστεί» αναφερόταν.

Λίγο αργότερα, οι τόνοι έπεσαν και ο Κιμ έκανε την πρώτη νύξη για συνάντηση πρόσωπο με πρόσωπο με τον Τραμπ, ενώ ακολούθησαν οι συναντήσεις του τόσο με τον πρόεδρο της Νότιας Κορέας Μουν Τζε- Ιν (οι δύο ηγέτες βάδισαν για λίγο και στη βορειοκορεάτικη πλευρά των συνόρων, πριν πάνε πεζοί στο Σπίτι της Ειρήνης) όσο και με τον Κινέζο πρόεδρο  Σι Τζινπίνγκ.

Αλλαγή ρητορικής

Οι μυστικές υπηρεσίες υποστηρίζουν εδώ και καιρό ότι, προτεραιότητα της βορειοκορεατικής ηγεσίας είναι η επιβίωση της και ότι η Πιονγιάνγκ έχει στοιχηματίσει την ίδια της την ύπαρξή στην ανάπτυξη των πυρηνικών. Από την άλλη, οι ΗΠΑ δηλώνουν ότι, η «κόκκινη γραμμή» όσον αφορά το πλαίσιο της διαπραγμάτευσης είναι η πλήρης, απολύτως επαληθεύσιμη και μη αναστρέψιμη αποπυρηνικοποίηση της Βόρειας Κορέας.

Αλλά, η ρητορική άλλαξε τις τελευταίες εβδομάδες, με τον Τραμπ να πηγαίνει πίσω από τη γραμμή της «μέγιστης άσκησης πίεσης» προς την Πιονγιάνγκ.

Μετά τη συνάντηση με το «δεξί χέρι» του Κιμ, στρατηγό Κιμ Γιονγκ Τσολ στον Λευκό Οίκο την 1η Ιουνίου, ο Τραμπ δήλωσε «Δεν πρόκειται να πάμε και να υπογράψουμε κάτι στις 12 Ιουνίου. Θα ξεκινήσουμε μια διαδικασία, μπορούμε να πάμε γρήγορα, μπορούμε να πάμε αργά».

Οι αναλυτές αμφισβητούν ότι η αποπυρηνικοποίηση είναι εφικτή βραχυπρόθεσμα και ακόμη και στο πλαίσιο πολιτικής συμφωνίας, υποστηρίζουν ότι η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει έως και 15 χρόνια.

«Η Βόρεια Κορέα δεν μπορεί να προχωρήσει σε πλήρη αποπυρηνικοποίηση τώρα και να ελπίζει ότι θα είναι ασφαλής από έναν πρόεδρο ο οποίος κάνει λόγο για «φωτιά και οργή»  και μία χώρα που επί 25 χρόνια τη χαρακτηρίζει ως τον άξονα του κακού», δήλωσε ο Horacio Falcao, ειδικός διαπραγματεύσεων στην σχολή διοίκησης επιχειρήσεων INSEAD στη Σιγκαπούρη.

Ο Lee Seong-hyon, από το Τμήμα Σπουδών Στρατηγικής Ενοποίησης του Ινστιτούτου Sejong στη Σεούλ, πρόσθεσε: «Δεδομένης της τεράστιας πολυπλοκότητας που ενέχει το ζήτημα των πυρηνικών όπλων της Βόρειας Κορέας, δεν πρόκειται να έχουμε μια γρήγορη συμφωνία (one-shot deal)».

Στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων

Για τη Βόρεια Κορέα, τα θέματα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων περιλαμβάνουν μια ειρηνευτική συμφωνία που θα τερματίζει επίσημα τον πόλεμο της Κορέας του 1950-53 και θα διασφαλίζει την παύση των εχθροπραξιών, τις εγγυήσεις ασφαλείας, την άρση των οικονομικών κυρώσεων και τις μεγάλες ξένες επενδύσεις.

Από πολιτική άποψη, η συνάντηση Τραμπ – Κιμ μπορεί να ενισχύσει τους δύο άνδρες σε σχέση με το εσωτερικό τους ακροατήριο τους και όχι μόνο: Ο μεν Τραμπ, έχει την ευκαιρία να προωθήσει το προφίλ του διαπραγματευτή, ο δε Κιμ να κερδίσει πολιτική νομιμοποίηση για τον εαυτό του και τη χώρα του στην παγκόσμια σκηνή. «Ο Τραμπ είναι ένα άτομο που αναζητά τη δημοσιότητα. Συνεπώς, δεν βλέπει τη σύνοδο ως μέσο για τον τερματισμό της υπόθεσης με τη Βόρεια Κορέα, αλλά ως μέσο προσωπικής προβολής. Ενδιαφέρεται πολύ περισσότερο για το ‘θέατρο’ της πολιτικής, παρά για την ουσία της πολιτικής» σημειώνει ο επίκουρος καθηγητής, Evan  Resnick, προσθέτοντας ότι «ο Κιμ θέλει να αποκτήσει κύρος στη διεθνή σκηνή, στόχος που δεν είναι κακός. Όσο λιγότερο ‘υπό πολιορκία’ νιώθει η Βόρεια Κορέα, τόσο λιγότερο φιλοπόλεμη θα εμφανίζεται στην παγκόσμια σκηνή».

Τι θέλουν Τραμπ και Κιμ

Τι ελπίζουν Τραμπ και Κιμ ότι θα πάρουν από αυτή τη συνάντηση; Ο Τραμπ πιστεύει ότι ο Κιμ προσέρχεται στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης υπό την πίεση των αμερικανικών στρατιωτικών απειλών και των οικονομικών κυρώσεων. Ο Κιμ από την πλευρά του πιστεύει ότι ο Τραμπ προσέρχεται επειδή η Βόρεια Κορέα διαθέτει πυρηνικό οπλοστάσιο. Και οι δύο μπορεί να έχουν δίκιο σε κάποιο βαθμό, αλλά αν ο καθένας πιστεύει ότι πηγαίνει στις συνομιλίες από θέση ισχύος, θα δυσκολευτούν να βρουν κοινό έδαφος. Με λίγα λόγια, ο Tραμπ ζητά από τη Βόρεια Κορέα να εγκαταλείψει τα πυρηνικά της όπλα. Ο Κιμ θέλει τόσο ο Τραμπ όσο και ο υπόλοιπος κόσμος να δεχτούν τη Βόρεια Κορέα ως πυρηνική δύναμη.

Πηγή: tvxs.gr[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]