Σε ένα από τα πλέον συναρπαστικά μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας το οποίο μετέφερε υποδειγματικά ο μετρ του είδους Στίβεν Σπίλμπεργκ το 2005 στην μεγάλη οθόνη, οι εξωγήινοι καταλαμβάνουν τον πλανήτη Γη. Αυτό το σενάριο που σήμερα θεωρείται υπερβολικά κοινότοπο για την βιομηχανία του θεάματος, αποτελούσε κάποτε το πρωτότυπο πεδίο πάνω στο οποίο ξεδίπλωσε το ταλέντο της μία αληθινή ιδιοφυία.

Αυτό το οποίο κάνει τον «Πόλεμο των Κόσμων» του Χ. Τζ. Γουέλς να ξεχωρίζει, είναι ότι το 1898 κανείς εκτός ίσως από τον μέγα Ιούλιο Βερν δεν είχε σκεφτεί μία τέτοια πιθανότητα. Επιπλέον, σε αυτήν την κυριολεκτικά φανταστική αφήγηση, το τέλος δεν απογοητεύει. Έτσι, ενώ αρχικά οι Αρειανοί είναι ανώτεροι σε κάθε τομέα και φυσικά σε τεχνολογική εξέλιξη, τελικά υφίστανται θανάσιμη ήττα από έναν απρόσμενο αντίπαλο.

Ο αντίπαλος αυτός που κατατροπώνει την εξωγήινη νοημοσύνη και ουσιαστικά καθιστά ανίσχυρους τους εισβολείς απέναντι στον πλανήτη και τους κατοίκους του, είναι τα μικρόβια. Με αυτήν την όχι και τόσο δεδομένη διαπίστωση (πάντα σε σχέση με την εποχή της), ο Βρετανός συγγραφέας δίνει πέρα από ένα εντυπωσιακό τέλος στην υπόθεση και την αφορμή για να στοχαστεί κανείς πάνω στην ανθρώπινη εξέλιξη και το θαύμα που λέγεται άνθρωπος.

Στην σχετική συζήτηση υπογραμμίζεται συχνά ότι ο άνθρωπος ξεχωρίζει ως είδος από τα υπόλοιπα ζωντανά εξαιτίας του λογικού του. Ο εμβληματικός μύθος του Προμηθέα που έδωσε την «φωτιά» στον άνθρωπο που τόσο αγαπούσε και ειδικά το τίμημα που πλήρωσε επειδή αψήφησε τους θεούς, καταδεικνύουν την σημασία του πνεύματος. Ο άνθρωπος όμως αποτελείται και από το σώμα και γι’ αυτό το σώμα πάλεψε σκληρά και εξέλιξε το ανοσοποιητικό του σύστημα, κερδίζοντας επάξια μία θέση ανάμεσα στα υπόλοιπα είδη, τα οποία τόσο πολύ έχει παραμερίσει ή και αφανίσει.

Ο άνθρωπος πάλεψε και συνεχίζει ακόμη να δίνει μεγάλες μάχες για το «καλό της ανθρωπότητας» ή έστω για την πρόοδο της επιστήμης. Κάποιοι προσπαθούν να θεραπεύσουν τον καρκίνο, κάποιοι το AIDS και κάποιοι άλλοι επεμβαίνουν ευθέως στο ανθρώπινο dna προκειμένου να τροποποιήσουν την ακολουθία με σκοπό να βελτιώσουν το ανθρώπινο σώμα. Παρά ταύτα, είναι εντυπωσιακό ότι ακόμη, η επιστήμη δεν έχει καταφέρει να θεραπεύσει μια για πάντα το κοινό κρυολόγημα. Γείτσες!